Vanuit Rotterdam thuis in Vlissingen
wonen 3
vrijdag 16 november 2012
door Carla van de Merbeü
Veel passanten van de Paul
Krügerstraat in Vlissingen kennen
het huis op nummer 224, op de
hoek met de Singel. Een hoog ja
ren-dertig-huis met erker en balkonnetje
aan de straatkant en een groot balkon aan
de achterzijde. „Mijn man dacht vroeger al
tijd dat hier de burgemeester van Vlissingen
woonde", vertelt Monique Jankowski. Nu
woont dé familie Jankowski er zelf, sinds
een jaar of zes. En de burgemeester van Vlis
singen heeft: er nooit gewoond. Wel onder
anderen de aannemer die het huis in 1933
bouwde (en het noemde naar zijn dochter
Willy), een huisarts, Duitsers in de oorlog
en er is ook nog een tijdje een kerk in ge
weest.
Ed Jankowski kende het huis al toen hij nog
kind was. Hij is geboren en getogen in Rot
terdam, maar zijn moeder komt uit Vlissin
gen en tijdens familiebezoeken passeerden
ze de Paul Krügerstraat. Toen ze ruim zes
jaar geleden vanuit Barendrecht op zoek gin
gen naar een huis op Walcheren, kwamen
ze toevallig uit op deze woning. Monique:
„We hadden eerst gekeken in de Mortiere
in Middelburg, maar nieuwbouw trekt me
toch niet. Toen gingen we hier kijken. Eigen
lijk met het idee van 'alleen kijken, want
het is toch te groot'. Maar toen we binnen
kwamen, waren we verliefd!"
Dat 'te groot' bleek ook wel mee te vallen
voor het gezin met drie opgroeiende kinde
ren. Inmiddels zijn de twee oudsten, Gary
(21) en Nick (24), het huis uit. De ruimte
die daardoor is vrijgekomen, wordt nu ver
huurd. Op de zolder zijn twee Bed and
Breakfast-kamers en een badkamer voor de
gasten. „Het huis kost nu niet meer alleen
geld, maar geeft ook geld terug."
Het was voor Monique - ook geboren en ge
togen Rotterdamse - heel erg wennen, de
eerste tijd in Vlissingen. „Ik heb me een jaar
eenzaam gevoeld. Dan pas besef je hoe emi
gratie voelt." Dat 'de Vlissingse mentaliteit'
wel raakvlakken heeft met 'de Rotterdamse'
merkte ze pas later. „Dat weet je niet als je
hier nieuw komt." Voor haar schoonmoe
der was het alleen maar geweldig dat haar
zoon met zijn gezin naar Vlissingen verhuis
de. „Zij had al lang de wens om van Rotter
dam terug te gaan naar Vlissingen. Toen wij
verhuisd zijn, is zij ook in Vlissingen gaan
wonen."
Inmiddels is Monique helemaal ingeburgerd
in Vlissingen. Al zal ze Rotterdam nooit ver
geten. Daar zorgen ook de herinneringen
aan de wanden in haar huis wel voor. Wie
de historische foto's van de Coolsingel en
van 'de Hef en de oude RET-kaart ziet,
krijgt meteen een Rotterdamgevoel.
Ed en Monique hebben veel werk gehad
aan het opknappen van het huis. „Voordat
we verhuisden, zijn we een maand lang elke
dag van Barendrecht naar Vlissingen gere
den om te klussen. Het hele huis is toen ge
stript. De lambrisering is weggehaald, alles
is geschilderd, de trap is opgeknapt. Alleen
al aan die trap is Ed een week bezig ge
weest." Veel originele elementen waren nog
goed, zoals de betegeling bij de trap en de
glas-in-lood-ramen in onder meer de woon
kamer en bij de trap. „We hebben het interi
eur geschilderd in de kleuren van het
glas-in-lood van' de woonkamer." Ook de
vloer in de woonkamer is nog origineel:
„Daar kunnen we ook niets meer aan doen;
die is zo vaak geschuurd dat dat niet nog
eens kan."
De badkamer op dé eerste verdieping is in
grijpend verbouwd en uitgebreid. Hij is
voorzien van alle moderne comfort. Dat
was tachtig jaar geleden eigenlijk ook al' zo.
In de badkamer die de aannemer in 1933
bouwde, zat .de eerste douche in de hele
buurt. „Mensen werden uitgenodigd om te
komen kijken."
www.ziltebriesvlissingen.nl
Heeft u tips?
Mail dan naar.
wonen@pzc.nl