Rust keert weer
terug in huize Lonink
Zoektocht naar
vermoorde man
intratuin
Nog ruimte voor twee
paviljoens op strand
24
Goudmijn
woensdag 14 november 2012
5mï®®ssssaffl®s»^
Exclusief pot.
7 499
Intratuin Koudekerke
GaLgeweg 5, 0118-551623
Donderdag en vrijdag koopavond
www.intratuin.nl
Kunstkerstboom
Ashley Spruce
180 cm. 0095
Nu slechts fc 7r m.
1 1 geeft aan groen
Derde speurtocht levert weer geen lichaam op
door Henk Boot
PHILIPPINE - Om half zeven gister
morgen stond de betonmolen al te
draaien bij huize Lonink aan de
Mosselpolderstraat in Philippine.
En in de loop van de ochtend
meldde zich ook het plaatselijke
hovenier met nieuwe laurierstrui
ken en graszoden.
Zo werden op kosten van de Bel
gische justitie vakkundig in natura
de wonden geheeld die onderzoe
kers van het Antwerpse parket de
voorbije vijf dagen hadden aange
richt. Ze braken de schuurvloer af
en zetten de tuin van de burge
meester van Terneuzen op zijn
kop. „Met vijftien tot twintig man
zijn ze vijf dagen en nachten in de
weer geweest. Overigens netjes en
in goed overleg met ons", aldus Lo
nink. Die speurneuzen scanden
met behulp van röntgenappara
tuur het perceel van Lonink. Op
zoek naar het lichaam van de in
1996 verdwenen Belgische Vera
van Laer. (toen 30 jaar). Ze was de
vriendin van de toenmalige bewo
ner van het pand, de Belg Mare de
Schutter. Hij werd deze zomer in
Thailand opgepakt en uitgeleverd.
Op verdenking van fraude en cor
ruptie, waarbij ook Vlaamse poli
tieagenten en een magistraat be
trokken zouden zijn geweest. „En
men houdt er rekening mee dat
hij zijn toenmalige vriendin des
tijds hier heeft vermoord." Een
'macabere' gedachte, aldus Lonink.
Het spitwerk leverde uiteindelijk
niks op. Voor de derde keer trou
wens. Ook in 1996 en 1998 werd er
tevergeefs op Loninks domein ge
graven. „Maar ditmaal dachten ze
betere aanwijzingen te hebben dat
ze alsnog hier gevonden zou wor
den." Noodgedwongen kiest het
Belgisch parket nu een nieuwe
denkpiste om de vermeende
moord op Vera van Laer hard te
maken. „Teleurstellend", om
schrijft Lonink het resultaat. Zeker
voor de twee dochters van die
vrouw die toen vijf en zes jaar wa
ren. „Die verkeren nog steeds in
het ongewisse over hun moeder
die veel van hen hield."
Voor Lonink en zijn vrouw Ani-
que Thomaes was het wel even
wennen. Bezoek moest zich voor
af melden. De straat werd afgeslo
ten. „Maar het was voor de goede
zaak, En gelukkig ontmoetten we
overal veel begrip en begrepen
mensen en de media dat wij zelf
niets met de zaak van doen had
den." Lonink en zijn vrouw hiel
pen waar mogelijk de speurders.
„We hebben maandag na afloop
een Belgisch biertje met ze gedron
ken."
Het KRO-programma Goudmijn schenkt van
avond aandacht aan de speurtocht van Daan
Dronkers (foto) en Gerard Klaasen naar de
lotgevallen van Klaasens grootvader;
19.20 uur, Nederland 2
door Theo Giele
Daan Dronkers was
als 8-jarige jongen
op 12 mei 1940 getui
ge van het neerschie
ten van een man op
de Markt in Middelburg. Zeventig
jaar later ging hij op zoek naar de
toedracht en de naam van het
slachtoffer. Een lange speurtocht
leidde naar de Amsterdamse fami
lie Klaasen. Het KRO-programma
Goudmijn maakte er een reporta
ge over.
„Er ging een schok door mij heen
toen ik het portret van Gerard
Klaasen zag. Even had ik een vaag
gevoel van herkenning." Oud-Mid
delburger Daan Dronkers wist na
zijn speurtocht veel over de man
die op eerste Pinksterdag 1940, on
der zijn ogen werd neergeschoten
op de hoek van de Markt en de
Vlasmarkt.
Maar precies 72 jaar later kreeg
diens naam, Gerard Klaasen, letter
lijk ook een gezicht. Dit voorjaar
deed Dronkers in de PZC verslag
van zijn speurtocht. De familie
Klaasen nodigde hem uit om zijn
verhaal te doen. De bijeenkomst
was in het huis van de negentigja
rige dochter van Gerard Klaasen in
Amsterdam.
„Het was buitengewoon emotio
neel", herinnert de naar zijn groot
vader vernoemde KRO-journalist
Gerard Klaasen de ontmoeting tus
sen Dronkers en de familie.
Klaasen heeft zijn opa nooit ge
kend, hij werd zes jaar na de oor
log geboren.
Door de ontmoeting tussen Dron
kers en de familie is langzaam
maar zeker de mist rond het dra
ma opgetrokken. Zo had de doch
ter van Gerard Klaasen nog zijn
laatste brieven en telegrammen in
haar bezit. De 55-jarige Klaasen
was handelsreiziger in rookwaren.
Op dinsdag 7 mei 1940, drie dagen
voor de Duitse inval, schreef hij
vanuit Terneuzen een brief naar
huis: „Als het enigzins gaat kom ik
vrijdagavond laat thuis. Anders
weer tot zaterdagmiddag. Dus er
maar niet vast op rekenen."
Op zaterdagmiddag 11 mei, de oor
log is dan uitgebroken, stuurde hij
een telegram uit Middelburg: 'Mag
niet verder kom als ik kan - Ge
rard'.
Het is het laatste teken van leven
dat de familie van hem zou ont
vangen. Pas op 31 mei 1940 kreeg
de familie bericht van het overlij
den. Van zijn bezittingen kwam al
leen zijn hoed terug.
Gerard Klaasen was praktisch
doofj een gevolg van de Spaanse
griep waardoor hij in 1918 was ge
troffen. Hij kon wel normaal spre
ken, maar dus niet horen. „Waar
schijnlijk is de doofheid er de oor
zaak van geweest dat de ondervra
gende militair meende met een
spion van doen te hebben", aldus
Daan Dronkers.
De familie Klaasen heeft na de oor
log zelf nooit naspeuringen ge
daan naar het lot van hun
(groot-)vader. Voor zijn kleinkin- >j
deren was Gerard Klaasen alleen
een portret aan de muur in hun
ouderlijk huis.' De ontmoeting
met Dronkers, maakte veel los,
zegt kleinzoon Gerard Klaasen. Zo
gingen ze op zoek naar de plaats
waar de handelsreiziger begraven
ligt. Dat bleek op de katholieke be
graafplaats aan de Walcherseweg
in Middelburg te zijn. Nog lang
niet alle vragen zijn nu beant
woord. „We weten bijvoorbeeld
niet of hij in het ziekenhuis is over
leden, onder welke eenzame om
standigheden hij werd begraven",
zegt Klaasen. „Er is geen dag dat ik
er niet aan de dood van mijn
grootvader denk."
Daan Dronkers heeft bij alle moge
lijke (militaire) archieven navraag
gedaan. Dronkers: „Er moet reke
ning gehouden worden met de
mogelijkheid dat dit drama in de
ze dagen van paniek helemaal niet
is vastgelegd."
Met een aantal neven en nichten
komt Gerard Klaasen binnenkort
naar Middelburg om het graf van
hun grootvader en de plek des on-
heils te bezoeken: „Opmerkelijk is,
dat nog altijd dezelfde tegels voor
het pand Roode Toren liggen. De
stoep waarop mijn grootvader lag
nadat hij was neergeschoten.
Onderzoek in de tuin van Jan Lonink.
foto Camile Schelstraete
OOSTBURG - Aan het West-
Zeeuws-Vlaamse strand is voorlo
pig plaats voor twee nieuwe
strandpaviljoens: bij 't Killetje en
op een nog onbekende bestem
ming.
Dat blijkt uit de aanpassing van
het bestemmingsplan voor het
strand, dat het Sluise college wil
doorvoeren. B en W zouden ook
graag zien dat bij Cadzand-Bad pa
viljoens bij elkaar komen te staan,
maar daar stak de gemeenteraad
vorig jaar een stokje voor. Wel
wordt de huidige minimum af
stand van 600 meter deels losgela
ten: bij 't Killetje (bij de Panorama-
weg bij Breskens, waar straks Wa-
terdunen komt) en op één andere
plek mag een paviljoen komen.
Daarmee zou het aantal Sluise pa
viljoens op zeventien komen.
