iolbaraek obama
Buitenlandse politiek
Barack Obama krijgt een
tweede termijn als presi
dent. Als hij had verloren
van Mitt Romney, was
Obama de geschiedenis in
gegaan als een one term
president, iemand die zijn
missie niet heeft
afgemaakt. Obama krijgt
die kans nu wel.
De volgende vier jaar kan
hij er voor zorgen dat zijn
naam bij de grootste
presidenten van Amerika
hoort. Wat zijn de proble
men die hij de komende
jaren moet oplossen om
tot die eregalerij te
kunnen toetreden?
Gezondheidszorg
donderdag 8 november 2012
Tussen
door John Jas en Joost Sijtsma
illustratie Ronald Visser
Obama begon zijn eerste termijn als een idealist. Hij wilde de relatie met Rusland 'resetten', de banden met de
moslimwereld verbeteren en in een speech in Praag hield hij zijn toehoorders het visioen van een kernwapen-
vrije wereld voor. De realiteit was weerbarstiger. Obama ontdekte dat de invloed van Amerika ondanks zijn
militaire superioriteit beperkt is. De Arabische Lente had een eigen dynamiek en de Russen lieten zich niet zo
makkelijk resetten in de discussie over het raketschild dat de VS in Europa willen optrekken. Obama maakte
wel zijn belofte waar de Amerikaanse troepen uit Irak terug te trekken. In zijn tweede termijn moet hij het
leger uit wespennest Afghanistan halen en, als het even kan, voorkomen dat de Taliban daar de macht weer in
handen krijgen. In het Verre Oosten staat de president voor de taak het groeiende zelfvertrouwen van China in
goede banen te leiden. Door de claim van het land op verschillende eilandjes in de Zuïd-Chinese Zee ligt het op
ramkoers met Vietnam, Taiwan en Japan. Aan Obama de taak deze conflicten niet te laten escaleren.
De president weet zijn ereplaats in de geschiedenisboeken écht verzekerd als hij vrede in het Midden-Oosten
brengt. Obama's eerste hoofdpijndossier is Syrië. De opgave is mee te werken aan een 'vrij' Syrië, waar de ver
schillende stammen elkaar niet te lijf gaan en waar moslimfundamentalisten niet de macht grijpen. Een net zo
belangrijke taak is Iran af te houden van het fabriceren van atoomwapens én te voorkomen dat Israël door een
militaire aanval het nucleair programma van Iran platlegt. Dat zijn allemaal zaken die Obama moet zien te voor
komen, wat al moeilijk genoeg is. Nog moeilijker is het om Israël en de Palestijnen rond de tafel te krijgen om
serieus over vrede te onderhandelen. Israël is onwillig om bezet gebied op te geven en gaat door met het bou
wen van huizen in bezet gebied. En de Palestijnen zijn verdeeld in een regering in Gaza-stad en
één in Ramallah. Jimmy Carter is de laatste president geweest die een groot succes
boekte in het Midden-Oosten, Clinton lukte het op een haar na. Daarna
hebben de presidenten door gebrek aan vooruitgang de kwestie la
ten rusten. Obama zal moeten doorpakken. Slaagt hij, dan
verricht hij als president het onmogelijke.
Een van de grootste prestaties
van Obama is de hervorming van
de gezondheidszorg, waarbij Ame
rikanen verplicht verzekerd zijn
tegen ziektekosten. Ook mogen
verzekeraars geen mensen weige
ren om hun ziektegeschiedenis.
Romney had aangekondigd deze
Obamacare - officieel: Affordable
Care Act - terug te draaien als hij
president zou worden. Dat ge
beurt nu dus niet. Door de herver
kiezing van Obama kan de nieu
we zorgwet in 2014 worden inge
voerd. Toch zal Obama nog een
politieke strijd leveren om zijn
wet ongeschonden te laten passe
ren. Voor die invoering is name
lijk de steun van de staten nodig
en tegenstanders zullen proberen
op staatsniveau onderdelen uit de
zorgwet te blokkeren. Er is bere
kend dat er dit jaar omgerekend
822 miljard euro naar de zorg
gaat. De komende tien jaar zal dit
bedrag stijgen naar ongeveer
1.443 miljard euro. Nadat Obama
de toegang tot de zorg heeft verbe
terd, staat hij nu voor de uitda
ging de gezondheidszorg goedko
per te maken.
