5 spectrum
Viagra Dagboeken
slotstuk
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
Marjan
Berk
Zaterdag 3 november 2012
In mijn bus ploffen de vreemdste zaken. Uit
nodigingen voor kaasproeverijen, toneel
stukken die diep in Limburg worden opge
voerd, gezamenlijk gymmen met buurtgeno
ten, datingmomenten met hoogopgeleiden of
het gezellig samen versieren van cupcakes!
Nooit eens datingmomenten met autodidac
ten... die worden door iedereen overgeslagen!
Dan komt er plotseling een gezellige dikke pil
mijn brievenbus binnenzeilen... een cadeautje.
Ik ruk het papier eraf en zie, daar liggen De Via
gra Dagboeken op mijn schoot!
Ha! Seks! Helemaal terug van weggeweest! Op
de omslag staat een weelderige dame die nipt
aan een glaasje champagne, haar witte boa be
dekt haar fragiele schouders, parels om de hals
en de pols... Alleen, haar ogen zijn niet te zien,
die zijn er afgeknipt
Je kunt geen boekwinkel binnenlopen of daar
vullen de Grijze Schaduwen in drie delen, de Va
gina's, en andere erotica de schappen. Na jaren
vol mindfullness, spirituele massages, yoga, de
dingen met elkaar delen en een plekje geven, is
daar de meest primaire behoefte van de mens,
seks, weer knalhard aan de orde.
Dan dringt de titel pas goed tot mij door: De Via
gra Dagboeken... Wat moet een tevreden alleen
levende schrijfster, die zelf net haar verzameling
erotische episodes uit dertig jaar fictie Bedvrien
den het licht heeft doen zien, hiermee? Toegege
ven, in Bedvrienden staat één episode over een lus
tige vrouw, die haar een beetje uitgebluste
vriend een spinaziesoepje serveert, waarin zij
een paar viagrapilletjes roert om het lichaams
deel onder zijn broekriem weer wat op te vrolij
ken. Ze kijkt daarbij op de klok; de apotheker
heeft haar succes verzekerd, na één uur!
Eerst gebeurt er helemaal niets, dan... jawel! Het
verkommerde lichaamsdeel van haar vriend
richt zich plotseling vrolijk op, zij beklimt hem
en het leven krijgt weer kleur! Tot de spinazie
soep is uitgewerkt...
En nu ligt hier een heel boek vol viagra!
Nee schat, vanavond niet, ik heb een beetje
hoofdpijn! Bovendien ligt er een ander boek op
mij te wachten, first things first! Maar vuile hy
pocriet die ik ben, ik blader toch nog even
nieuwsgierig door de dagboeken. Ik laat de lezer
meegenieten. Hier: „Hij is een verlepte diaman
tair die er niet mee kan omgaan dat hij ouder
wordt Meneer X paradeert met zijn sexappeal
als een schild. Hij is, terwijl hij op stap is met de
ene vrouw, al op jacht naar de volgende. En de
volgende... Ik zie het potje viagra staan. Het is
van drie weken geleden. Waarom zitten er nog
maar elf pillen in?"
Nee dames en heren, ik laat de Viagradagboeken
nog even liggen. Ik ga me eens serieus be
moeien met de nieuwe verse Oek de Jong Pier en
Oceaan. Of de dikke Tom Wolfe Back to blood, in
Amerika het boek van de maand!
Ik blader nog één keer door De Viagra Dagboe
ken. Achterin staat een dankwoord. Ik zie dat de
schrijfster vijfenzestig personen hartelijk be
dankt voor de hulp bij het schrijven van haar
boek! Kijk... dat windt mij nu werkelijk op. Wat
heeft zij met deze vijfenzestig personen aan re
search gedaan om dit boek tot een goed eind te
brengen...?
