OM: John Smidt is op
gruwelijke wijze gedood
27
Rechter mild voor jachteigenaar
bassist Blof
Woensdag
Donderdag Vergeetachtig worren
Vrijdag
to
zaterdag 3 november 2012
AXEL - John Smidt (86) is op gru
welijke wijze door messteken om
het leven gebracht, zo blijkt vol
gens het Openbaar Ministerie uit
de schouw en de sectie op zijn
lichaam.
Het lichaam van de Axelaar werd
dinsdag 23 oktober in een sloot bij
de Vissersverkorting in Westdorpe
gevonden. Diezelfde ochtend werd
een 32-jarige Terneuzenaar aange
houden. Enkele dagen later een
35-jarige man.
Volgens het OM tast de politie nog
in het duister over het motief voor
de moord. In de nacht van maan
dag op dinsdag rond 02.00 uur
hoorden buurtbewoners van de Ei-
senhowerlaan in Axel een hondje
aanhoudend blaffen bij het hon-
denuitlaatterrein. Toen ze gingen
kijken, zagen ze daar inderdaad
een hondje loslopen. Ook vonden
ze een hondenriem, een pet en
een plas bloed. Deze ongewone
vondst werd gemeld aan de politie
waarna een onderzoek startte.
Het onderzoek is nog steeds in vol
le gang. In het reconstrueren van
wat er zich heeft afgespeeld, is nog
veel onduidelijk, aldus het OM.
„Zo is het rechercheteam op zoek
naar vermiste spullen van het
slachtoffer, persoonlijke bezittin
gen en spullen uit zijn auto. Moge
lijk zijn er door voorbijgangers
voorwerpen gevonden en mee
naar huis genomen. Of misschien
hebben voorbijgangers spullen op
een ongewone plek zien liggen."
Ook roept de politie iedereen die
mogelijk iets gehoord of gezien
heeft op zich te melden bij de poli
tie. Getuigen kunnen ook via
Meld Misdaad Anoniem
0800-7000 anoniem iets melden.
Spectrum: zoektocht naar sporen van
moord
Onderzoek naar sporen bij de Vissersverkorting.
foto Wies Steenaard
'Frits Spits begint een lofrede op ons werk, en ik word een beetje ongemak
kelijk.' foto HP van Velthoven
MIDDELBURG - Een 65-jarige man
uit het Belgische Kesterlee is giste
ren door de politierechter con
form de eis veroordeeld tot een
voorwaardelijke boete van 300 eu
ro. De man wordt verantwoorde
lijk gehouden voor een aanvaring
op de Westerschelde tussen zijn ei
gen motorjacht 'Barracuda' en het
binnenvaartschip 'Saeftinge' op 28
september vorig jaar.
Het schip werd 's morgens vroeg
bij het uitvaren van de oude Veer
haven in Terneuzen overvaren
door de Saeftinge. Het motorjacht
brak en de opvarenden, de Belg en
zijn echtgenote belandden in het
water. Een kwartier later konden
ze worden opgepikt door de toege
snelde Vebo Runner van de Vere
nigde Bootlieden in Terneuzen.
Dat het echtpaar het binnenvaart
schip niet heeft kunnen zien
kwam mogelijk omdat het donker
was, er een hel verlicht passagiers
schip passeerde en door een 'on
handig tij', dat het zicht belemmer
de. Het jacht had voorrang moe
ten verlenen aan de Saeftinge. In
haar vonnis hielden zowel officier
van justitie J. Valente als politie
rechter G. van Unnik duidelijk re
kening met de ellende die het Bel
gische echtpaar door de aanvaring
heeft moeten doorstaan, zoals het
verlies van het jacht.
We zijn inmiddels weer terugge
keerd naar Amsterdam, waar we
repeteren voor het grote concert
van zaterdag. En als we dan zo be
zig zijn, omringd door onze crew,
geconcentreerd en ontspannen,
voel ik me beter. ]e kunt maar be
ter aan het werk zijn, dan heb je
minder muizenissen.
Himmelhoch jauchzend, zum Tode
betrübt. Die woorden schoten me
vandaag een paar keer te binnen.
Hoe kan het nou dat ik me afgelo
pen maandag zo miserabel voelde?
Ook vandaag weer repeteren, en ik
ben vrolijk. Nog een paar techni
sche onzekerheden, maar dat is al
les. Het citaat van Goethe gaat nog
verder: Glücklich allein ist die Seele
die liebt. En zo is het: vandaag hou
ik weer erg van muziek.
En van postzegels. Sinds vandaag
heeft BL0F namelijk een eigen
postzegelboekje. Nee, dat is geen
grapje! Ik heb zelfs mijn eigen indi
viduele plakkertje. Mensen kun
nen aan mij likken zonder dat ik
er iets van merk. Gek.
Via Facebook krijg ik een bericht
van Tim van Esch, zanger van
Handsome Poets, een band die
een poosje in ons voorprogramma
heeft gespeeld. Ik word er blij van
en zet hun muziek op. Dance! The
War Is Over!
Vandaag is een kalme dag. Paskal
en ik zouden alleen een gesprek
hebben met Eén Vandaag, maar
als de verslaggeefster en camera
man er eenmaal zijn, blijkt dat ze
over mijn teksten willen praten
om die vervolgens door van die
twitter jongens te laten becommen
tariëren. Dat had de redacteur be
ter van tevoren kunnen zeggen,
dan hadden we meteen NEE kun
nen zeggen. Ze proberen ons nog
over te halen, maar ze moeten on
verrichter zake terug.
We vinden het wel lullig, maar dat
is dus het type publiciteit waar we
echt niets aan hebben. Je leert het
gaandeweg.
door Rinus Willemsen
Ik stond vanavond op het grote po
dium in de Ziggodome en dat was
een bijzonder gevoel. Ik dacht nog:
dit is later, als ik groter ben... Ik
was trots. Op alles wat we bereikt
hebben in de loop der jaren. Ik
heb ontzettend veel zin in het con
cert van morgen, en ik heb groot
vertrouwen. En daarna wil ik weer
vooruit kijken.
O, en trouwens: Empire Falls is uit.
Ik ga aan iets nieuws beginnen.
Of'k m'n agenda niet
op taofel ei laoten lig
gen? vraog 'k deu de
tillefoon an 'n kennis.
„Jao, die kan 'k noe nie vinnen, 't
Is nie érg 'öör. Mao toch ee. Dan
gaon 'k thuus nog 's vèder kie
ken." En ik leg den 'oorn op 't toe
stel.
't Was eergisteren 'n weeke gelee-
jen. Die middag was 't vertelmid-
dag gewist en zitten me mêêstal
mee zö'n vuufentwintig ménsen
in de Maquettezaol in Biervliet.
Op de muur kommen d'r dan alle-
maol plaotje van Biervliet en van
durpjes uut de buurte en dan kom
men de verhaolen van vroeger los.
Wie dao weunende en wat of die
vroeger dee. Noe za je zeggen:
„Vroeger, da's toch verbie ee? Dao
kan je noe gêên krentenbrood
mêêr voo kopen." Da's waor. Mao
toch ee. Vertellen over je verkantie
van van de zeumer èrgenst in Ver
weggistan, da's ook verbie en dao
moet ook 'êêl de fermilie nao
luusteren op verjaordaogen en par
tijen. Dus waorom meugen wud-
der dan nie over vroeger praoten?
Toen d'r nog petroliestellen waor-
en, je iedere vriedagmorgen de pe-
troliebusse op de straote zettende
en d'r twêê kêêr per jaor 'n
draoi-urgel deu de straote kwam?
Zukke vertelmiddaogen binnen
'êêl in trek. Da kan'k je wel zeg
gen. Sommigste maskèrels kom
men mee 'n schoon over1empje a
ruum voo tied om udder in pos
tuur te zetten. Zoeken 'n schoon
plekje en kunnen dan 't deurgat in
de gaoten 'ouwen om te zien wien
dat 'r binnen kommen. En dan
schuuven ze 'n paor stoelen op.
Want 't gaot ook om de gezellig'
eid, toch? „Da waoit toch ee?" en
dan begint 'r een kletsproaotje
over 't weer. Over de regen, de
blomköölen en de straote die toch
's verleid zou moeten worren mee
al die plassen. Allemao diengetjes
die de revue passeren nog voo dat
de vertellienk mee plaotjes-van-
toen, in gank wor gezet.
Jao, je kan ook naor 'n museum
gaon. Dao vin je ook allemao dien
gen van toen. Mao saomen prao
ten over die ouwe spulletjes, da's
toch 's wat anders ee. Dat weten
ze ook in zorgcentra. Dao wor
somstemets 'n 'êêle 'uuskaomer zö
ouwerwets ingericht en kan je dao
'n bakje koffie drienken. Da's voor
de sfeer ee. Mee ouwe meubeltjes,
de reuke van boenwas en muziek
uut dien tied. Dan zak je in je ge
dachten terug in de tied van toen.
In zö'n 'erreriengskaomer. Dan
vliegen d'uurtjes verbie. Vooral a
je da saompjes in een groepje kan
doen. Dan is dat angenaomer dan
allêêne. Kiek, en dao binnen noe
zukke vertelmiddaogen voo. En
daorvoor moe je 'êêlemao nog
niet vergeetachtig worren. Bel nêê.
En dan kan j 't ok wel beguupen
zeker, dan 'k daor in de Maquette-
kaomer m'n agendao 'ao laoten lig
gen? 'k Most een tillefoonnommer
opschrieven van een man uut Ter
neuzen. Die 'ao nog wat ouwe
kaorten voor me. Of ik die kwam
op'aolen. En thuus natuurlijk over
al gezocht nao m'n agendao, in al
le kassen gekeken, tassen deu-
zocht, jaszakken uuutgekrauwd en
gao maor deu. Tot in de koelkasse
toe. Over vergeetachtig gesproken.
