Denk nooit
dat de zee
je vriendje is
241 zeeland
Lou (80) en Johanna (78) hebben
de 'leste krante' in de bus gedaan
intratuin
Protest college tegen
weren fietsers zeedijk
Karaktertje
woensdag 31 oktober 2012
door Annemarie Zevenbergen
Lou Hendrikse staat al van
af zijn twintigste om
kwart voor vijf op. Hij be
zorgt al 42 jaar kranten en
folders, de laatste dertig jaar voor
de PZC. Zes dagen in de week tus
sen half zes en kwart voor zes op
de fiets. Vroeg? „Ach, uit bed ko
men is maar één stap hoor", zegt
hij nuchter. Maar morgenochtend
gaat hij 'uitslapen'. Dan wordt het
wel half acht voor hij beide voeten
op de slaapkamervloer zet.
Vandaag bezorgde Lou voor het
laatst in zijn Westkapelse wijk.
Met pijn in het hart neemt de be
jaarde bezorger afscheid van 'de
krante'. Zijn vrouw stopte net iets
eerder, na een val. „Mijn been wil
niet meer op de fiets", zegt ze spij
tig. „Dat we nu stoppen, geeft aan
dat we in verval raken," glimlacht
ze enigszins triest
Al die jaren door weer en wind op
de fiets. Van de toren in de Zuid
straat naar de dijk. De zijstraten
even tussendoor meenemen en
verder naar de Markt. Lou en Jo
kennen het dorp op hun duimpje.
Wat wil je ook na tientallen jaren
bezorging. Lou: „Ik weet van alle
brievenbussen hoe ze openen;
naar binnen of naar buiten. Ik
steek nooit meer mis."
De krant maakte jarenlang deel uit
van het gezinsleven van de familie
Hendrikse. Het bepaalde niet al
leen het dag- en nachtritme van
de ouders, ook de vijf kinderen
Willem, Pieter, Anita, Huib en Jo-
han bezorgden kranten en folders.
Huib herinnert zich 'als de dag
van gisteren' hoe pa Lou toestem
ming aan de kinderen vroeg om
kranten te gaan bezorgen. „Ik
vond dat toen zo speciaal. Wij zijn
later ook allemaal gaan bezorgen."
Het echtpaar deed het altijd
met plezier. Alleen de och
tend na de kermis liep
Lou zijn route iets anders dan ge
bruikelijk. „Dan ging ik of heel
vroeg zodat iedereen nog in het ca
fé zat, of later als ze naar huis wa
ren." Het was op een van die da
gen dat hij een ontmoeting had
met een 'spook'. „Ik ben me kapot
geschrokken. Opeens zag ik iets
wits bewegen bij een lantaarn. Dat
kwam op me toe. Een laken tot op
de grond, met blote voeten eron
der. Heel vreemd. Ik heb dat later
nog eens gezien, maar ik weet nog
steeds niet wat het was. Een wit la
ken dat iemand helemaal bedekte.
Maar of'ie eronder iets aanhad? Ik~
Kaars rustiek
Diverse kleuren.
7 x 19 cm. Per stuk 2F 2?9
7 x 13 cm. Per stuk2F 1?'
7 x 8 cm. Per stuk 2f
Vogel
voederpakket
7-delig.
SF
399
Intratuin Koudekerke
Galgeweg 5, 0118-551623
Donderdag en vrijdag koopavond
www.intratuin.nl
2f 99
11 geeft aan groen
5,
Louk en Joop den Boer noemden hun
zeiljacht Circe naar de dochter van zon
negod Helios en oceanide Perseis, Vol
gens het zeilende stel heeft hun schip
ook het karakter van een godin
C'RCE
Jo en Lou Hendrikse bezorgden decennia lang de PZC in Westkapelle.
foto Ruben Oreel
weet het niet. Ik heb tegen de
kleinkinders gezegd dat opa een
echt spook had gezien."
Jo: „Het was altijd zo mooi en stil
's ochtends in Gods vrije natuur.
De zonsopkomst vond ik prachtig..
Het maanlicht ook. Dat zal ik wel
missen. Want om half zes 's och
tends fietsen doe ik niet meer. Ik
heb het nooit koud gehad. Het re
genpak van de PZC droeg ik ook
nooit. Ik bewaarde altijd m'n oude
jassen. Als ik natgeregend was, pak
te ik gewoon een andere jas. Dat
regenpak was te groot en te stijf"
Ze zullen het missen; de folders,
huis-aan-huisbladen, de Telegraaf
en natuurlijk de PZC. De huissleu
tels die af en toe in de voordeuren
staken en dan samen met de krant
door de brievenbus gingen. „Och,
er is een tied van komen en een
tied van gaen," zucht Lou. „Maar
het is nu echt afgelopen."
door Marijke Vael
Het hele schip is dof
grijs, maar de helm
stok «glanst je tege
moet. De Circe is
een niet geschilderd
aluminium zeiljacht dat vaak
wordt gebruikt. Alleen niet meer
voor lange reizen naar West-Indië,
Venezuela, Cuba, de Azoren, Fin
land en Rusland. Die tijd is ge
weest voor de 77-jarige Joop den
Boer uit Zierikzee en zijn vrouw
Loek den Boer-Boone (73). „Nu
we wat ouder worden kunnen we
minder goed tegen kou. En dat is
het op zee altijd, vooral 's nachts."
Daarom zeilt het stel tegenwoor
dig in de zomer naar Franse, Bel
gische of Engelse havensteden en
vaart verder regelmatig over de
Oosterschelde. „Om even het 'ge
voel' te hebben. De kracht van het
schip in combinatie met die van
wind en water."
De avontuurlijke spanning die de
ze krachten oproepen, voelde Joop
al toen hij als 7-jarige met zijn va
der in een geleende BM'er over
het Kaaskenswater zeilde. „Het be
wegen van zo'n boot vond ik di
rect leuk." Joop was ongeveer 25
jaar toen hij leerde zeilen op de
schepen van zijn vrienden Willem
Kesteloo en Wim de Vos. „We voe
ren over de Oosterschelde, naar
België en naar Engeland." Het leid
de tot de aankoop van een eigen
schip. „In de haven van Scharend ij-
'Tijdens een zware storm
kapseisde het schip zo
ver dat de mast schuin in
het water stak'
ke vond ik een bootje dat in 1923
werd ontworpen en gebouwd
door de Engelse Lord Riverdale.
Een model met een lcimkiel dat la
ter veel navolging kreeg in Enge
land."
Deze 'Little Blue Bird' werd het
eerste van de vijf schepen waar
mee Joop en Loek samen over de
grote zeeën zeilden. „We leerden
daarbij dat onderlinge samenwer
king essentieel is en de tweede
man van groot belang."
Hun huidige jacht lieten ze in 1996
bij de Brouwse scheepswerf Keste
loo bouwen na spannende mo
menten in de Golf van Biskaje.
„We zijn toen bijna verdronken.
Tijdens een zeer zware storm kap
seisde het schip zo ver dat de mast
schuin in het water stak. Gelukkig
richtte ze zichzelf weer op, maar
we schrokken wel. Loek zei: Als er
nog zo'n golf komt zijn we er ge
weest." Door vier stootkussens
aan een lange lijn achter het schip
te hangen voorkwam het stel dat
hun jacht opnieuw dwars op de
golven kwam te liggen. „En we slo
ten alles af om te voorkomen dat
nog meer water in de kajuit zou
slaan. Omdat de pomp kapot was
moesten we daar zo'n 110 emmers
water uitscheppen."
Door dit avontuur beseften Joop
en Loelc dat hun Polka Dos, een
aluminium wedstrijdjacht ontwor
pen door Van der Stadt, toch wat
licht was voor de Atlantische
Oceaan. En dat, terwijl ze een
twee jaar durende tocht naar de
Caraïben wilden maken. Daarom
kochten ze een elf meter lang alu
minium zeiljacht, ontworpen
door Dick Koopmans, dat Joop
deels zelf afbouwde bij Kesteloo.
Ze noemden haar Circe, naar de
door Melita Lanting
OOSTERLAND - De nieuwe werk-
weg lang de Oosterscheldedijk bij
Viane moet helemaal toegankelijk
worden voor fietsers. Dat willen
burgemeester en wethouders van
Schouwen-Duiveland. Ze tekenen
bezwaar aan tegen het besluit van
waterschap Scheldestromen een
deel van de werkweg te sluiten
voor fietsers.
„We hebben natuurlijk wel te ma
ken met Tij van de Toekomst",
zegt wethouder Gilles Houteka
mer. „Daarom willen we vragen of
het toch mogelijk is de weg open
te stellen." Toerisme is voor Schou
wen-Duiveland belangrijk. Een
rondje rond het eiland fietsen
hoort daar bij en dan is het 'wel
heel erg jammer' als daar bij Viane
anderhalve kilometer tussenuit
valt. Bij de dijkversterking wordt
aan de Oosterschelde-lcant van de
dijk een werkweg. aangelegd van
een paar kilometer tussen het ge
maal van Ouwerkerk en.het haven
tje van Viane. Een klein deel, an
derhalve kilometer, wordt afgeslo
ten voor fietsers. Volgens Houteka
mer is het niet zeker, maar zou het
gaan om verstoring van de natuur
tegen te gaan. „Wij willen dat het
waterschap eerst aantoont dat daar
sprake van is."
