op 3.
meter
3 reizen
Zaterdag 27 oktober 2012
Grote foto:
Nendaz bij avond.
foto Francois Panchard
Kleine foto:
Ontbijt op het terras van
Cabane du Mont-Fort.
foto Gerard Chei
die de vier dalen markeren,
schaars en diffuus verlicht door
het iele maantje. De Mont-Fort, de
hoogste berg van Les 4 Vallées, is
even dichtbij als onbereikbaar. Stil
en streng waakt deze 3.300 meter
hoge reus over het nu desolaat
ogende dal. De flanken aan de an
dere kant buigen nederig. Bene
den, nou ja op 2.900 meter, teke
nen de contouren van werkeloze
kabelbanen zich af De slap han
gende kabels gaan ergens heen, ver
dwijnen in het onbekende. Op de
pistes scheren bully's de hellingen
glad, ver weg en onbeduidend
klein. Slechts te onderscheiden
door lichtbundels, die over de hel
lingen voortkronkelen.
Straks, tegen het einde van de
nacht, komen deze nachtbrakers
van de sneeuw in de cabane een
bakkie doen. Even later hoor ik ze
onder me stommelen en brom
men. Sylvie, eigenaresse van Caba
ne du Glacier de Tortin, heeft, zo
als elke nacht, een thermosfles kof
fie voor ze klaargezet. Dezelfde fles
waarschijnlijk waaruit ik vele uren
later bij het ontbijt lauwe koffie
tap, vermoed ik zomaar.
Cabane du Glacier de Tortin, de
naam geeft het al prijs, ligt tegen
de gletsjer aan, nu verstopt onder
metersdikke sneeuw. Een prima
schuilplaats vindt Sylvie, want 's
zomers is het hier grauw en grijs.
Niet het mooiste landschap. Daar
om is haar hut alleen in de winter
maanden open. Gletsjers bewegen,
Tortin doet daar niet voor onder,
vandaar dat op deze traag voortslui-
pende ijsmassa's alleen sleepliften
worden gebouwd. Tot vijfjaar gele
den reikten liefst twee van deze
ouderwetse ankertjesliften tot aan
haar cabane, kamers vol slapers
aanvoerend. Maar het werd het lift-
bedrijf te duur de pilaren voortdu
rend te verplaatsen en de liften
werden stilgezet.
Sindsdien heeft Sylvie, wier voor
komen en kleedcode veel overeen
komsten vertonen met onze Ma
Flodder, het een stuk rustiger. Syl-
vie's opgewektheid leidt er geluk
kig niet onder. Haar kookkunsten
evenmin, want de fondue de toma-
tes die ze mij en de twee overige
logés bereidt, is van een wonder
baarlijke klasse. Tot op
de bodem worden de
pannetjes leeggeschraapt,
de witte wijnen wegge-
klokt, het dessert noodgewongen
in de wacht gezet tot het ontbijt
de volgende ochtend. De nachtelij
ke tocht later naar het intieme bui
tenhuisje is dan ook geheel vol
gens de wetten van het menselijk
lichaam.
De cabane ligt een paar honderd
meter onder de top van Mont-Fort
en is nu alleen te bereiken door
eerst met de gelijknamige cabine-
lift naar omhoog te reizen en ver
volgens een redelijk steile, zwarte
piste te nemen die zich vooral ken
merkt door een overmatige hoe
veelheid buckels. Niet mijn favorie
te afdaling, de techniek om geheel
vlekkeloos een buckelpiste te ne
men heb ik sowieso nooit be
heerst. Die stomme hobbels en bul
ten kunnen me gestolen worden.
Bovendien tors ik een redelijk ge
vulde rugzak mee - ik blijf tenslot
te een paar dagen in de bergen.
In een voor een geoefende skiër
onwaardige stijl overwin ik de heu
veltjes en neem de afslag naar de
cabane om uitgeput op het terras
neer te ploffen. Een groot blik bier
- getuige het etiket vanuit Zoeter-
woude naar Mont-Fort
vervoerd - verdrijft scha
de en schande. Ach, wie
kent mij hier.
Wil je douchen, vraagt Sylvie. Als
ik een bevestigend ja uithijg,
maakt zij met haar handen een
soort beweging als waarmee man
nen het lichaam van de andere sek
se trachten te beschrijven. Als
oud-kampeerder snap ik nog net
wat ze bedoelt: de warmwaterzak.
Sorry dames.
En zo sta ik een kwartiertje later
in zowaar een douchecabine-zon-
der-stromend-water, mij in te sop
pen en af te spoelen onder een
miezerig straaltje uit een rood plas
tic kraantje onderaan een zwarte
plastic zak. En dat op 3.000 meer
hoogte. Schoon en fris, als vóór de
zwarte afdaling, schaar ik mij later
met Sylvie en de andere gasten
rond de houtkachel. Nog even en
we gaan, met de zon, op stok. Nou
ja, ietsje later.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
se Les 4 Vallées in het kanton
Wallis (hoofdstad Sion) is het
grootste aaneengesloten ski
gebied in Zwitserland en ver
bindt de skidorpen Thyon,
Veysonnaz, Nendaz, La Tzou-
maz en Verbier.
Het dal heeft ruim 412 kilo
meter skipistes, 92 liften en
100 kilometer wandelpaden.
Om er te komen, vlogen wij
met Swiss (www.swiss.com)
van Amsterdam naar Zürich
en gingen daarna verder met
de trein naar Sion en met de
bus naar Nendaz (www.swis-
stravelsystem.ch). Vliegen op
Genève kan ook.
In Les 4 Vallées zijn vier
cabanes waar je kunt over
nachten. Wij sliepen in Gla
cier de Tortin (geen website,
wel op Facebook) en in
Mont-Fort (www.cabane-
montfort.ch). De andere
twee hutten zijn Cabane de
Balavaud (www.cabane-bala-
vaud.ch) en Colonie Edel
weiss (edelweiss.comby-
re.com)
www.nendaz.ch
www.verbier-st-bernard.ch
www.wallis.ch
www.myswitzerland.com
