Afrikaanse zand
15 reizen
•las.-»
reizen@wegener.nl
K| 024-3650360
Zaterdag 20 oktober 2012
Op de Royal Albert markt in Banjul verkopen bontgeklede vrouwen hun
koopwaar. foto's Bert Sitters
len op straat. Hij wil onze fietsen
graag kopen als we teruggaan Ne
derland. We vertellen maar niet
wat ze ons hebben gekost.
De volgende dag laten we Banjul
achter ons en gaan op weg naar
het zuiden. Drie jongens op een
ezelwagentje begroeten ons harte
lijk. Verderop storten gieren zich
op het kadaver van een doodgere
den hond. Aan onze rustige tocht
komt een einde in Tanji, waar we
worden overvallen door een kako
fonie van lawaai. Het is een ge
drang van jewelste omdat de vis
vangst aan land wordt gebracht.
En vis, met rijst, is in Gambia het
belangrijkste voedsel.
Afrikaanse steden en dorpen kun
nen smoezelig zijn, maar de pastel-
kleurige huisjes van de meest zui
delijke kustplaats Kartong staan er
keurig bij. De kinderen stromen
massaal dansend de weg op als zij
ons op fietsen zien aankomen.
'Toebab, toebab', (witte mensen)
klinkt van alle kanten. Hier van
daan fietsen we over zandwegen
naar lodges aan zee tussen de dui
nen. Voor een van die huisjes zien
we die avond de zonsondergang.
Intussen smullen we van ladyfish
en rijst, overgoten met pindasaus
en groenten.
Na het eten maken we kennis met
Wim van Heeswijk, die een jach
tig bestaan in het bedrijfsleven ver
ruilde voor een leven als beeldend
kunstenaar in Gambia. Met hulp
van lokale bewoners creëerde hij
zijn eigen lodge op een verborgen
plekje in het binnenland. Leuk om
een omweg voor te maken. Van
Heeswijk leidt ons rond door het
dorp Berendeng. Midden in het
dorp staat een reusachtige boom.
Daaronder komen de dorpsbewo
ners bijeen om beslissingen te ne
men, bantaba noemen ze de plek.
Van Berendeng rijden we naar Bri-
kama, waar het minibusstation
een al hectiek is. De passagiers ne
men kippen en geiten mee in de
vooral uit Nederland en Duitsland
afkomstige en afgedankte voertui
gen. Zakken, dozen en andere spul
len gaan op het dak, de mensen
proppen zich naar binnen.
Wij fietsen verder. De weg golft
een beetje op en neer, maar het
hoogste punt is slechts 40 meter.
Dorpen worden spaarzamer, maar
er is altijd wel ergens een winkel-
tje té vinden. Bij een van die win
keltjes kopen we een stokbrood
met de nationale variant van sand-
wichspread. De eigenaar zet twee
stoeltjes voor ons klaar. Kinderen
bekijken ons, eentje begint te hui
len bij het zien van enge, witte
mensen. Volwassenen spreken ons
aan.
De bantaba onder de boom is ook
hier een belangrijke ontmoetings
plaats. Mannen zitten er op matjes
op de grond. 'Allah is groot', galmt
het vanaf de minaret van de mos
kee, waarna de matjes worden ge
bruikt voor het gebed.
Het Bintang Resort, waar we zul
len overnachten, ligt aan een zij-
stroom van de Gambia Rivier. On
ze kamer ligt op een vlonder bo
ven de wetlands. We hoeven niet
bang te zijn voor muggen, want
we bevinden ons boven zout wa
ter en daar houden de insecten
niet van. Vóór het invallen van de
duisternis arriveren de laatste vis
sersbootjes. Daarna genieten we
van volkomen rust.
De volgende dag merken we, al
fietsend, dat de dorpen primitie
ver worden. Een groot contrast
vormt de Sindola Safari Lodge
naast de zomerresidentie van de
president. Het zwembad biedt een
zalige verfrissing na fietsen in het
stof. Noch stoffiger wordt het als
we de volgende dag op een ongeas-
falteerde weg naar het Kiang Natio
naal Park worden ingehaald door
een groene vrachtwagen, geladen
met Brand-bier. Het opstuivende
zand zorgt dat we roodgekleurd
worden. Gelukkig spoelt de
douche van het Tendaba Camp
ons weer schoon.
Vanaf deze plek kun je goed zien
hoe breed de door mangrove om
geven Gambia Rivier is. Ruim
100 kilometer van zee is het water
hier nog altijd zout. Alleen in de
regentijd wordt het zoet. Tijdens
een boottocht over de rivier en
door de kreken legt onze gids uit
hoe eb en vloed en het afwisse
lend zoute en zoete water invloed
uitoefenen op de flora en fauna.
Later die dag, op het terras van de
Bamboo Bar, beseffen we dat Gam
bia aanzienlijk meer is dan een
kort strookje hotels langs de kust.
j 3 ArkeFly vliegt in zes uur recht
streeks vanaf Schiphol naar Gam
bia. Fietsen kunnen mee (reser
veren verplicht, toeslag 40 euro
per enkele reis). Zie www.arke-
fly.com In de toeristische gebie
den zijn eenvoudige fietsen te
huur. In de wintermaanden wor
den fietstochten georganiseerd
vanuit het Senegambia Hotel
(zie www.lifeandbike.be)
Informatie over de lodge van
Wim van Heeswijk is te vinden
op www.soforal.nl
Gambia is een veilig land. Het kli
maat is tropisch, de regentijd is
in juli en augustus. Malaria en an
dere tropische ziektes komen
voor. Wij kregen een medisch
reisadvies van Vaccinatiecentrum
Nederland: www.vacned.nl
7~:' Reageren?
- - redactie.reizen@wegener.nl,
In elk Afrikaans dorp is de waterput een belangrijke ontmoetingsplaats.
