Het ritme van s 421 consument huisarts Een goede huisarts zaterdag 20 oktober 2012 door Jos van Bemmel Langzaamaan gaat het min der met mijn moeder. Ze is 91 jaar en woont nog op zichzelf. Het begon, pas send bij de leeftijd, met een rolla- tor. Twee kunstheupen volgden. Toen de nieuwe scharnieren weer naar tevredenheid functioneer den, bleken haar knieën de zwak ste schakel. Oefenen op de hometrainer lukte niet meer en het obstakel kreeg een plekje in de kringloopwinkel. Haar bovenbenen worden allengs dunner omdat er niets meer van ze wordt gevraagd. Door toene mende slijtage van haar handen is de rollator moeilijk hanteerbaar. Ze gebruikt wat bloeddrukpillen, iets voor de botten en een handje pijnstillers, alles keurig door de apotheek in plastic zakjes op da tum aangeleverd. Ze eet warme maaitijden - volgens de beschrij ving volwaardig - uit de magne tron, zonder tussenkomst van een Scherpe kamkterkantjes lijken eerst opgegeten te worden door de dementie bord. Zo uit de verpakking, die ze op haar rollator zet terwijl ze met een lepel de eenheidshap vanuit haar sta-op-stoel naar binnen werkt. Als het aan haar lag, at ze liever de hele dag koekjes en cho colaatjes. Tot zover haar lichaam. Ze klaagt nooit en noemt elke hulp in de huishouding of elastische kousen aantrekker steevast schat of lie verd. De laatste tijd gaan haar cog nitieve functies sterk'achteruit. In gewoon Nederlands betekent het dat ze aan het dementeren is. Alle scherpe kantjes van haar karakter lijken als eerste opgegeten te wor den door dit proces. Ze is lief voor alles en iedereen. Oude deuntjes die ze vroeger voor ons zong, speelt ze op de mondharmonica of een enkele keer op de piano. Automatisch vinden haar krom me vingers de toetsencombina ties van weleer. Ze is ontwape nend. Alleen als ze de regie te veel kwijt is, raakt ze in paniek en belt ze een van de kinderen. We zoeken een plekje voor haar in een of ander tehuis. Zelfs voor mij als huisarts zijn de toelatings regels ondoorzichtig. „Bij een door het CIZ vastgestelde zzp3 is het moeilijk meerzorg te krijgen, tenzij ze met behulp van Demen tie D een zzp4 krijgt", vertelt de wachtlijstbeheerster me. „Maar in 2013 worden alle regels weer an ders", besluit ze het telefonische gesprek. Ik vrees 2013. Recent heb ik haar huisarts, die ik persoonlijk goed ken, in het bij zijn van mijn moeder maar eens gebeld. Ik vroeg haar hoe zij tegen haar lichamelijke en geestelijke af takeling aankijkt. „Ze gaat inder daad hard achteruit, misschien wel door die val onlangs. Af en toe is ze goed de kluts kwijt. Ver der heeft ze lichte bloedarmoede en is haar bezinking iets te hoog. Haar bloeddruk is prima. Ik ben al bloeddrukpillen aan het minde ren", hoor ik haar de gezondheids toestand van mijn moeder samen vatten. Ze oppert om haar eens naar de geriater te sturen, zodat die alles op een rijtje kan zetten. Ik vraag haar wat ze van die verwijzing precies verwacht. „Nou ja, dat al les...", reageert ze wat onzeker. „Dat er ct-scans en dat soort din gen gemaakt worden", val ik haar in de rede. „Dat is toch niks voor jou?" „Nee, dat klopt, doe ik ook nooit, maar..." Opnieuw onder breek ik haar. „Of wil je haar de beste zorg geven die er is, omdat ze de moeder van een collega huisarts is?", vraag ik. „Ach ja, je hebt gelijk, wat een flauwekul," reageert ze nu met de no-nonsen- se flair die ik zo goed van haar ken. „Zal ik dan maar gewoon doorgaan met luisteren naar haar verhalen van vroeger, als ik bij haar langsga? En een stukje op de piano voor haar spelen? Dat vindt ze altijd zo mooi?" Tevreden hang ik op. Ik ben blij met deze huisarts, die mijn moe der de beste zorg geeft die er is. Zou het niet prachtig zijn als er een moment op de dag blijkt te bestaan waarop inname van een geneesmid del het beste resultaat en de minste bijwerkingen geeft? Hoogleraar Bert van der Horst over onderzoek naar de biologische klok. door Gerhen StoSk/Erasmus MC illustratie Helen van Vliet tel: een piloot vliegt van Amster dam naar Bali. Zijn huidcellen hebben een dagelijkse cyclus met vaste perioden van rust en vaste momenten van DNA-vermenigvuldiging en celdeling. Die cadans wordt verstoord door de overschrijding van tijdzones. Mogelijk gaat de piloot zonnebaden in Bali. Tijdens de eerste dagen, wanneer de klok nog niet afgestemd is op de plaatselijke tijd, bestaat dus de kans dat het DNA van zijn huidcel len vermenigvuldigt op de Nederlandse en dus de verkeerde tijd. Misschien is dat wel het moment waarop de cellen het gevoeligst zijn voor uv-straling en en de kans op het krijgen van huidkanker wordt vergroot." Vraag Bert van der Horst (55) naar de bete kenis van de biologische klok en het ene na het andere voorbeeld volgt. De bijzonder hoogleraar Chronobiologie en Gezondheid onderzoekt de werking en de rol van de bio logische klok, met onder meer als doel de ontstaanswijze van ziekten te begrijpen en behandelingen te verbeteren. De klok bestaat uit een cluster van ongeveer 20.000 zenuwcellen in de hersenen, net bo ven het punt waar beide oogzenuwen el kaar kruisen. Deze opeenhoping mag dan niet groter zijn dan een speldenknop, als biologische klok is haar functie essentieel voor een organisme. Van der Horst: „Ieder mens heeft zijn eigen interne tijdgenerator. Zijn interne Rolex, met een omlooptijd van Muizenstewardëssen grofweg 24 uur. Die klok zorgt ervoor dat bijvoorbeeld de bloeddruk, lichaamstempe ratuur en stofwisseling netjes zijn afge stemd op het moment van de dag en kun nen anticiperen op de dingen die gaan ko men. Gedurende de nacht zijn de lichaams temperatuur en hartslag laag, maar een half uur voordat jij wakker wordt, zijn ze op peil gebracht. Zo komt ook de stofwisseling weer op gang, om vervolgens na het ontbijt energie vrij te kunnen maken uit de voe dingsstoffen die zijn opgenomen via de dar men." Mensen en dieren beschikken over een bio logische klok die garant staat voor dagelijkse regelmaat van al die processen. Iemand krijgt bijvoorbeeld altijd min of meer op hetzelfde moment van het etmaal slaap en heeft, eenmaal onder zeil, een weinig actie ve stofwisseling. Tijdens die rustperiode heeft het lichaam de tijd om te herstellen van alle stressvolle gebeurtenissen en om be schadigde moleculen te vervangen of te re- pareren. De biologische klok bevindt zich weliswaar in de hersenen, maar feitelijk is hij verspreid door het hele lichaam. Van der Horst: „Met uitzondering van de ro de bloedcellen, die geen kern meer hebben, heeft elke cel een eigen moleculair klok- werkje, dat draait op een set van klokgenen en ldokeiwitten. Al die individuele cellen re gelen hun vaste ritme zelf, daar is geen klok in de hersenen voor nodig. Op het niveau van onze organen is het anders. Denk bij voorbeeld aan de lever. Daar is de hersen- klok - via ritmische afgifte van signaalmole culen aan de bloedbaan - noodzakelijk om de klokken van alle levercellen met elkaar in de pas te laten lopen. Een soort dirigent, die signalen aan de orkestleden geeft om gelijk tijdig te spélen." De bijzonder hoogleraar stelt dat de biologi sche klok meer aandacht verdient. „Het is een verschijnsel dat met zó veel lichamelijke processen samenhangt. Voor veel mensen uit de medische en farmaceutische wereld is het verhaal over de impact van de klok een eyeopener. De industrie zou er rekening mee kunnen houden bij ontwikkeling van Vergroot een chronische jetlag of langdurig werken in ploegendienst de kans op kanker? De onder zoeksgroep van Bert van der Horst bestudeert het in samenwerking met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). De bijzonder hoogleraar Chronobiologie en Gezondheid: „Het RIVM heeft een borstkankermuismo- del ontwikkeld waarbij vrouwtjesmuizen binnen veertien maanden spontaan borstkanker krijgen. Bij deze dieren wordt in Bilthoven wekelijks het lichtschema verschoven, terwijl de muizen in Rot terdam in roterende schema's gedwongen actief blijven op het moment dat zij liever slapen. Be spoedig je bij deze surrogaatstewardessen en -verpleegsters het ontstaan van mutaties die nodig zijn om een kankercel te krijgen en treedt de ziekte daardoor eerder op? En zo ja, zijn er dienstroosters waarbij dit risico het minst groot is?" Hormoontherapie beter al beginnen in de menopauze Vrouwen die al tijdens de over gang starten met hormoonthera pie, verminderen daarmee hun kans op hart- en vaatziekten zon der dat dit gepaard gaat met nade lige effecten als een verhoogde kans op borstkanker. Eerder is aangetoond dat hormoontherapïe op latere leeftijd (60-jarige leef tijd) vooral nadelige effecten (borstkanker) heeft. http://bit.ly/QfOqKS Menstruatiecydus beïnvloedt kniegewricht De sterkte waarmee zenuwbanen tijdens kniebuigingen bij vrou wen spieren rondom de knie prik kelen, varieert tijdens de menstru atiecydus. De variatie beïnvloedt mogelijk de stabiliteit van het kniegewricht en zo gevoeligheid voor knieblessures. Dit verklaart (mede) waarom vrouwelijke spor ters makkelijker een knieblessure oplopen dan mannelijke sporters. http://bit.ly/Rc52mq Oudere hersenen zetten tandje bij om bij te blijven Ouderen zijn nog lang in staat al lerlei hersentaken even goed uit te voeren als jongeren. Maar oude ren schakelen daarbij wel meer hersengebieden in dan jongeren, blijkt uit Nijmeegs onderzoek. Dit toont aan dat de hersencapaciteit bij het ouder worden weliswaar achteruitgaat, maar dat dit een tijd lang valt te compenseren door een tandje bij te zetten. http://bit.ly/VTV2o5 Koffie na darmoperatie versnelt de darmwerking .Patiënten die na een operatie waarbij een stuk dikke darm is weggenomen, koffie drinken in plaats van water, vertonen daarbij een sneller herstel van de wer king van de darmen. De spijsverte ring komt door de koffie eerder op gang, zo heeft onderzoek aan getoond, waardoor de patiënt eer der weer een normale stoelgang vertoont. http://bit.ly/RzhTjx Gebrek aan slaap is slecht voor tienerhart Te weinig of slecht slapen heeft bij tieners niet alleen een negatief effect op hun humeur en school prestaties, het is ook slecht voor hun hart. Dat concluderen Cana dese onderzoekers. Slecht slapen de tieners hebben vaker dan goe de slapers een hoge bloeddruk en te veel cholesterol in het bloed, twee risicofactoren voor het krij gen van hart- en vaatziekten. http://bit.ly/PTNgpa

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 42