Dow Benelux
heeft oog
voor natuur
'Sommige dromen moet je waarmaken'
Nog geen oplossing
kassen Westdorpe
281 it an
Vlissingse berm ligt
bezaaid met zwerfafval
r V?''
l JPr ir
£|jj[ jffÉöLs[/{
Natuur voelt
zaterdag 20 oktober 2012
door Harmen van der Werf
WESTDORPE - Een oplossing voor
het conflict dat is ontstaan over de
ontwikkeling van een deel van het
kassengebied bij Westdorpe, lijkt
nog ver weg. Bio Glas Terneuzen,
ontwikkelaar van de Smitsschorre-
polder, verkreeg 20 september op
eigen verzoek uitstel van betaling,
nadat het havenschap Zeeland Sea
ports het faillissement van het be
drijf had aangevraagd vanwege be
talingsachterstanden.
Jan van der Hel, bewindvoerder
van Bio Glas Terneuzen, heeft in
middels aardig in beeld gekregen
hoe groot de financiële verplichtin
gen van Bio Glas Terneuzen rich
ting Zeeland Seaports zijn. Die be
dragen volgens hem 'afgerond' vijf
miljoen euro. Bio Glas heeft wel al
le gronden van het havenschap in
de Smitsschorrepolder overgeno
men, maar heeft nog niet alles be
taald, verklaart Van der Hel de for
se schuld. Bio Glas ontwikkelde
het kassengebied in de Smitsschor
repolder, langs het kanaal van
Gent naar Terneuzen, ten noor
den van Westdorpe.
Bio Glas Terneuzen staat ook in
het krijt bij de Rabobank, die de
hypotheek verstrekte voor de aan
koop van de gronden. Van der Hel
spreekt van een bedrag van twaalf'
VLISSINGEN - De berm van de Nieu
we Vlissingseweg ligt, ter hoogte
van Baskensburg in Vlissingen, al
weken en tientallen meters lang
bezaaid met zwerfafval. En het
ziet ernaar uit dat dit zo blijft, aan
gezien de provincie, die eigenaar is
van de weg, volgens de afdeling be
heer door bezuinigingen geen geld
meer heeft om het opruimwerk
aan Orionis uit te besteden. „De
hoeveelheden zwerfafval langs de
Nieuwe Vlissingseweg zijn ons be
kend. Onze kantonnier had het
zelf ook geconstateerd. Het is ech
ter zijn taak niet om het öp te rui
men. Hij rijdt alleen maar rond.
Het afval waait de berm in vanaf
de parkeerplaats van de Albert
Heijn, waar de mensen alles laten
slingeren. Het lijkt of het steeds er
ger wordt. Maar wij kunnen er nu
niets aan doen, omdat wij ons bud
get hebben moeten inleveren."
Een provinciewoordvoerder ont
kent dit overigens. „In het voorjaar
maken wij altijd een grote opruim-
ronde, maar na de laatste maai-
beurt doen we dat nog maar mini
maal. Tenzij er klachten zijn", stelt
Swiers. De gemeente Vlissingen
gaat om opheldering vragen.
'Waar styreenfabrieken afval loosden,
zuiveren wilgen nu de bodem door vuil
grondwater naar boven te trekken'
Cees van Houwelingen
miljoen euro. „Het gaat om heel
veel geld", erkent de bewindvoer
der, „maar daar staan ook zekerhe
den tegenover." Van der Hel doelt
op de gronden in de Smitsschorre
polder waarvan nog slechts een be
perkt gedeelte is uitgegeven aan
welgeteld drie glastuinbouwbedrij
ven plus het voorlichtings- en op
leidingscentrum van sociale werk
voorziening Dethon.
Eén van drie kassenbedrijven is to-
matenkwekerij Tomaholic waar
van Bio Glas Terneuzen aandeel
houder is. Valt de projectontwikke
laar echt om, dan is het de vraag
wat er met Tomaholic gebeurt.
Van der Hel wil in elk geval alles
op alles zetten om de tomatenkwe-
kerij overeind te houden. „Ik zoek
een totaal-oplossing", verklaart hij
zijn inzet.
De situatie is ingewikkeld, heeft
Van der Hel ondervonden. „Vele
belangen spelen mee, ook van de
leverancier van warmte en CO2 -
\VarmCO2 - waarvan Zeeland Sea
ports hoofdaandeelhouder is." Het
havenschap Zeeland Seaports
heeft eerder aangegeven van Bio
Glas af te willen, omdat het bedrijf
te weinig zou doen om het gebied
te ontwikkelen. „De markt zit ook
al jaren tegen", nuanceert Van der
Hel dit beeld. Het kan volgens
hem 'nog alle kanten op met Bio
Glas'.
De bedrijfsterreinen van Dow
zijn 'omsingeld' door natuur. De
Westerschelde (Natura 2000-ge-
bied), het Paulinaschor, diverse
kreken en de bossen van Braak
man-Noord zijn directe buren.
En daarmee wil Dow in goed na
buurschap leven.
door René Hoonhorst
Duurzaamheid en na
tuur. Het zijn geen be
grippen die direct op
borrelen bij mensen als
ze aan Dow Benelux denken. Maar
de Terneuzense chemiegigant
heeft een sterke band met zijn om
geving. En die omgeving bestaat
grotendeels uit natuur, natuur die
duurzaam beheerd moet worden
om haar te conserveren.
Cees van Houwelingen benadruk
te onlangs nog tijdens een sympo
sium over biodiversiteit dat mede
werkers van Dow, onder wie hij
zelf, vaak ook natuurliefhebbers
zijn. De 'operator regulatory affai
rs', de man die de ontwikkelingen
in de wetgeving met invloed op be
drijfsactiviteiten van Dow bij
houdt, betoogt dat het bedrijf er al
les aan doet om zo milieubewust
mogelijk te produceren. Niet al
leen om aan de wettelijke eisen te
voldoen, maar ook omdat een
groot aantal Dow-medewerkers
zich bewust is van zijn omgeving.
Van het midden van de jaren ne
gentig tot 2005 liep Dow vaak
voorop. Voor een wet was gewij
zigd, voldeed het bedrijf al aan de
eisen. Maar na 2005 gaan de wette
lijke ontwikkelingen in Europa -
en zeker in Nederland - nog wel
eens sneller dan binnen Dow. Dat
ligt gedeeltelijk aan overnames
van het moederbedrijf. Van Hou
welingen: „We wilden de bedrij
ven die we overnamen eerst op
hetzelfde duurzaamheids- en mi
lieuniveau brengen als onze eigen
fabrieken. Daarnaast lopen we
door economische omstandighe
den van de crisis ook eerder tegen
financiële grenzen aan."
Dow verdiepte zich vervolgens als
nog grondig in de wet- en regelge
ving. „We worden omgeven door
natuur, dus voelen we ons daartoe
verplicht" Het bedrijf werd daar
toe ook deels gedwongen door de
'kwestie kamsalamander'. De aan
wezigheid van het diertje in het
buitengebied van Axel leidde tot
vertraging van de bouw van een
pompstation. „Dat heeft ons ge
leerd dat we ons vroegtijdig op de
hoogte moeten stellen van de si
tuatie ter plaatse als we ergens in
willen investeren. We willen van
tevoren altijd precies weten waar
we mee te maken hebben, zodat
we kunnen inschatten aan welke
eisen we moeten voldoen", legt
Van Houwelingen uit.
Dow werkte de laatste jaren hard
aan het terugdringen van de uit
stoot van diverse emissies. Zo is
het bedrijf jaren bezig geweest -
evenals Broomchemie - om de uit
stoot van de broomhoudende
vlamvertrager HBCD te reduceren.
„Dat was moeilijk omdat de con
centraties al erg laag waren. Boven
dien werd net gedaan of alle neer
slag in de Westerschelde terecht
komt, wat wij bestrijden. Maar in
plaats daarvan hebben we gekozen
voor de ontwikkeling van een
nieuwe vlamvertrager."
Tussen de vele fabrieken ver
wacht je niet veel natuur.
Maar bij Dow Benelux we
ten ze dat heel veel planten en die
ren zich senang voelen in de buurt
van bedrijvigheid.
Een koppel slechtvalken nestelt al
jaren op een hoge fabriekstoren,
oeverzwaluwen vonden een onder
komen in een wal op de Mossel-
banken en ook reeën verpozen -
bewijzen sporen - regelmatig op
de omheinde terreinen van de
Mosselbanken. „En dan heb ik het
nog niet over de veie vossen, veld-
door Ali Pankow
Sommige dromen moet je
waarmaken, vindt Lu do
Vlaander. Hij is eigenaar
van eetcafé Het Wapen
van Zeeland en aangrenzend rock-
café Het Lub in Renesse. Hoe druk
zijn leven als horeca-ondernemer
ook is, hij maakt daarin óok heel
bewust tijd vrij voor muziek.
Hij deelt zijn passie daarvoor ook
graag met anderen. Verraste Vlaan
der vorig jaar door gitaarvirtuoos
Al Di Meola naar Renesse te- ha
len, dit jaar laat hij op zaterdag 3
november de wereldberoemde bas
sist Marcus Miller optreden in het
plaatselijke dorpshuis.
Tijdens het concert van Al Di Meo
la stak er bij Renesser onderne
mers als Leo van Vliet (Zeeuwse
Stromen) en Martin Krijger (Krij
ger Molenaars) al een soort dorps-
trots de kop op. Zo'n exclusief op
treden zette Renesse mooi op de
kaart en bleek buiten de expliciete
muziekkenners nog wel wat extra
bezoekers te trekken. Dus als Ludo
Vlaander nou weer eens een leuk
ideetje had dan kon hij wel bij hen
aankloppen om de organisatie en
het financiële risico door twee
paar schouders meer te laten dra
gen. „Dat was mooi om te weten
natuurlijk. Bovendien heeft Leo
van Vliet veel ervaring opgedaan
met grote manifestaties door zijn
betrokkenheid bij Concert at Sea,
maar na Al Di Meola heb ik even
afstand afgenomen", zegt Vlaan
der.
Hij beseft echter ook wel dat meer
dere doelen in Renesse gediend
kunnen worden met het contracte
ren van beroemdheden die norma
liter alleen in zalen als Paradiso in
Amsterdam, het Paard van Troje
in Den Haag of in 013 in Tilburg
optreden.
In mei begon het weer bij hem te
kriebelen en bedacht hij dat het
best mooi zou zijn als Marcus Mil
ler hier zou komen optreden.
„Nog een tikje mooier wellicht
dan Al Di Meola, want Miller ver
keert volgens mij nu echt op zijn
artistieke top. Als het een popcon
cert zou zijn, zou je het kunnen
vergelijken met een optreden van
bijvoorbeeld U2", zegt Vlaander.
Hij moet erkennen dat de onder
handelingen met impressario Ber
nard Dulau en met Mojo Concerts
behoorlijk wat inspanningen verg
den. Bundeling van krachten met
Van Vliet en Krijger binnen de
nieuw opgerichte stichting Renes
se in Concert is hem dan ook zeer
welkom. „Het concert van vorig
jaar heeft me wel wat geld gekost.
Ik hoef er ook niet aan te verdie
nen, maar ik zou wel graag quitte
spelen", zegt de initiatiefnemer.
Hij erkent dat er dan nog wel wat
meer kaarten verkocht moeten
worden. De run op toegangsbewij
zen was vorig jaar groter. Nu is de
toegangsprijs ook wel wat hoger
dan toen. Een kaartje kost 50 euro.
„Dat is inderdaad 15 euro duurder,
maar lager zou nu in zo'n kleine
zaal niet haalbaar zijn. Het valt me
op dat vooral de belangstelling van
uit de directe omgeving dit keer
wat achterblijft. Terwijl het toch
de eerste keer is dat Marcus Miller
in Zeeland optreedt. Vanuit Mid
delburg, Vlissingen en Oost-Sou
burg komt er aardig wat publiek
en verder is er ook ruime belang
stelling vanuit Amsterdam,
Utrecht, Den Haag en Rotterdam."
Toch heeft Vlaander alle vertrou
wen dat het weer een geweldige
happening wordt zaterdag 3 no
vember. De vrijdag ervoor treden
Miller en band nog op in Lausan
ne en daarna komen ze per nightli-
ner rechtstreeks naar Renesse.
