Stop met die akelige
opsplitsing belgië
Bart De Wever
heeft de wind in de
zeilen en koerst aan
op een opsplitsing
van België. In Wal
lonië worden ze on
derhand een beetje
moe van alle herrie
daarover. In Namen
hoor je vooral dat
Walen en Vlamin
gen eigenlijk niet
zonder elkaar
kunnen.
door Bob van Huët
axime Prévot
oogt allervrien
delijkst. De hof
felijkheid zelve.
Maar zijn poli
tieke tegenstan
ders weten dat hij doorbijt als hij
je te pakken heeft Vraag het de ar
me Eliane Tillieux, de leidster van
de Namense socialisten. Bijna veer
tig jaar rode hegemonie moest ze
zondag inleveren. Want de vlak
voor de verkiezingen geïnstalleer
de, piepjonge burgemeester van
Namen (Namur) werd met een on
gekend aantal voorkeurstemmen
herkozen tot bourgmestre van de
hoofdstad van Wallonië.
Zijn op christen-democratische
leest geschoeide Centre Démocra-
te Humaniste (in het Vlaams Hu
manistisch Democratisch Cen
trum) gaat besturen met de cen
trum-rechtse Reformisten en het
groene Ecolo. De kiezers deelden
een forse tik uit aan de socialis
tische partij, die te zeer was be
schadigd als baantjesmachine voor
gelijkgestemden.
Prévot geldt als dé rijzende ster
aan het politieke, Waalse firma
ment, benadrukken de verzamel
de journalisten die niet alleen el
kaar, maar ook de burgemeester
uitbundig op de wang kussen. Hij
zelf laat zich evenmin onbetuigd.
Zelfs de gendarme die in het stad
huis voor orde moet zorgen, zoent
vrolijk mee. Zo gaat dat in het jo
viale zuiden, dat 'Franse' stuk van
België dat door de Bart de Wever
en andere Vlaamse would be sepa
ratisten dagelijks wordt verketterd.
Het gemeentehuis van Namen
staat aan de Rue de Fer. Tegen het
nieuwbouwcomplex waar burge
meester Prévot ontvangt, hangen
twee borden die honderden me
ters leegstaande kantoorruimte
verraden. Welkom in Namur,
waar de belangrijkste straat van de
stad is genoemd naar een glorie
van weleer: de ijzerindustrie. En
waar nu kantoren vooral leeg
staan. Het is niet zo armoedig als
in delen van Luik, maar ook in Na
mur bedelt de misère op straat.
Dit is sowieso een stad waar ze
hun handje ophouden, zo weten
alle naar zelfstandigheid strevende
Vlamingen. Elke Waal incasseert
jaarlijks drieduizend euro uit de
spaarpot van de hardwerkende
Vlamingen, zo hamerden De We
ver en diens geestverwanten het
er steeds maar weer in. Wallonië,
wat moet je ermee? De keuze tus
sen drieduizend euro's in the
pocket of een arrogant bevonden
landsdeel dat je toch niet kunt ver
staan is gauw gemaakt op het
Vlaamse platteland.
In zijn prachtige kamer wijt
Prévot dat soort Vlaamse clichés
aan demagogie waar pedagogie zo
noodzakelijk was geweest. Ja, Wal
lonië staat er slecht voor. Ja, de ar
moede zou nog eens met ruim 30
procent toenemen als de Vlamin
gen niet meer zouden meebetalen
aan het idee van een Belgische
staat. Maar, zo zegt de burgemees
ter, ze moeten daar in Antwerpen
eens stoppen met die akelige kari-
'Resultaat van De Wever
in Antwerpen moet ons
uitnodigen tot nederigheid'
katuren. Wallonië heeft België ook
wel wat te bieden en niet alleen
goede voetballers, zoals net even
te voren op straat een aanhanger
van de Rode Duivels het per se ge
zegd wil hebben. Prévot: „We moe
ten ophouden geld te steken in tra
ditionele industrie. Dat is dan jam
mer voor een aantal families, maar
