Rilland Leen van de
Struuner'
neust rond
24
Bootnaam
Verkeer Sloeweg straks meteen naar A58
Rechter
vernietigt
vergunning -
Ceremonie
Ouderwetse
melkboer
woensdag 10 oktober 2012
5 M 5
EF
lB2XaSMe6Se&7ZaZOS!XmC0MW3SSBSGK0XXii9BSB!8S&
mffiKWSSSMim
Leen van der Wekken: „Met mijn dochters ben ik
naar Levensstrijd gegaan. Daar hebben we de
Oosterscheldekrab die ik ving terug in het water
gezet, begeleid door een ceremonie die zij bedach
ten. Misschien leeft hij nog wel."
door Nadia Berkelder
RILLAND - De rechtbank in Middel
burg heeft de vergunning voor de
huisvesting van arbeidsmigranten
in het Klooster van Rilland vernie
tigd. De gemeente Reimerswaal
moet een aantal onderzoeken op
nieuw doen.
Uitzendbureau De lager Detache
ring heeft in november 2011 van
de gemeente een vergunning ge
kregen om maximaal 130 arbeids
migranten in het voormalige hotel,
onder te brengen. Onterecht, oor
deelt de rechter nu. „Formeel
wordt het Klooster van Rilland nu
illegaal gebruikt", zegt advocaat
Marco Vermeirssen, die een aantal
omwonenden vertegenwoordigt
Omwonenden hebben bezwaar ge
maakt tegen de vergunning. Toen
bekend werd dat er arbeidsmigran
ten in het oude hotel kwamen wo
nen, vreesden ze voor overlast
„Nu puntje bij paaltje komt, blijkt
dat het met de overlast wel mee
valt", zegt Wim Schipper, één van
de omwonenden. „Maar dat het
nu. goed gaat wil niet zeggen dat
het goed blijft gaan."
Ondanks de uitspraak van de rech
ter, blijven de Portugezen in Ril
land wonen. Het college van b en
w heeft dinsdag besloten om de
door de rechter vereiste onderzoe
ken - naar de toename van het ver
keer, geluidsoverlast en parkeren -
alsnog te doen en daarna weer een
vergunning te verstrekken.
„We zouden naar aanleiding van
die uitspraak een verzoek tot hand
having kunnen indienen", zegt ad
vocaat Vermeirssen. „Maar de rech
ter wijst dat bijna zeker af, omdat
de gemeente bezig is met het lega
liseren van de situatie door alsnog
een vergunning te verstrekken.
Het gemeentebestuur had er trou
wens ook voor kunnen kiezen om
geen vergunning te verlenen."
Al sinds het begin is er ophef ge
weest over de huisvesting van de
Portugezen: eerst toen het plan be
kend werd en daarna toen het ho
tel al door De Jager werd gebruikt
voordat de gemeente de vergun
ning verleende. Omwonenden pro
testeerden daartegen, maar de ge
meente wilde niet optreden. De
rechter gaf de gemeente daar gelijk
in. De vergunning werd per 1 de
cember 2011 verleend. De omwo
nenden verloren vervolgens het
kort geding dat ze aanspanden te
gen de verleende vergunning.
door Marijke Vael
Het ziet er best indruk
wekkend uit wan
neer hij drie vishen
gels in de klemmen
achterop zijn boot
zet. Maar schijn bedriegt. Leen van
der Wekken neemt hooguit een
paar tongetjes mee naar huis. „Die
eet ik zelf op." De rest van de
vangst gaat terug overboord van
zijn motorboot De Struuner.
Want Leen hoeft thuis niet met
vis aan te komen. „Vroeger nam ik
nog wel eens wat mee. Maar onze
drie dochters zijn van die Green-
peace-types die tegen visvangst
zijn."
Zo werd de 47-jarige Zierikzeeën-
aar nadrukkelijk gecorrigeerd na
dat hij tot zijn verrassing een flin
ke krab ving. „Ik nam hem 's
avonds mee naar huis en lag 's
nachts in bed recepten te beden
ken om hem te bereiden. Maar 's
morgens klonk er een luide gil
toen onze oudste dochter Wendy
de emmer met daarin de krab ont
dekte en ook onze andere doch
ters waren ontzet en verontwaar
digd." Er hielp geen dochtertjelief
aan voor Leen. ,,'s Middags ben ik
samen met mijn dochters naar Le
vensstrijd gegaan. Daar hebben we
de krab terug in de Oosterschelde
gezet, begeleid door een ceremo
nie die zij bedachten. Misschien
leeft hij nog wel."
Niet alleen vanwege deze ervaring
is vissen is niet de echte reden
waarom Leen een motorboot
heeft. „Water is pure ontspanning
voor mij. Zo ontspannend dat ik
soms bijna in slaap val." Een keer
is dat echt gebeurd, bekent de ge
boren en getogen Zierikzeeënaar,
„Het is zonde om een
hengel uit te gooien wan
neer het stil is op het wa
ter en bruinvissen met je
boot mee zwemmen"
die als eigenaar van Frituur De
Dam vele uren .werkt. „Op een
warme zondagmiddag had ik nabij
de Zeelandbrug het anker uitge
gooid, een hengel uitgezet en zat
lekker in het zonnetje. Zo'n vier
uur later werd ik wakker. Hele
maal verbrand en met 28 gemiste
oproepen op mijn telefoon. Alle
maal van mijn vrouw, die onge
rust was omdat ik niet opnam." In-
grid van der Wekken-Oldenburg
houdt van haar man maar niet
van varen, waardoor hij er meestal
alleen op uittrekt met zijn Struu
ner. Van der Wekken ontdekte de
charme van de Oosterschelde
reeds als kind. „Met mijn vader
voer ik mee op sportvisboot Bree
veertien. Hij verzorgde de horeca
voor de gasten aan boord en ik
maakte hun hengels gereed door
er wormen aan te doen. Ik voelde
direct dat het water het helemaal
was voor mij."
Maar dat was ook het geval met de
snackbar in hartje Zierikzee die
Leen 25 jaar geleden kocht van
zijn broer. En zo schafte hij pas op
zijn 37e een eigen schip aan. En
kleine stalen motorboot die Struu
ner heette. „Het Zeeuwse woord
voor struiner. Iemand die rond
struint." Een vreemde naam vond
Leen. Een naam die niet bij een
boot past. Maar tijdens het varen
ontdekte hij dat die naam precies
bij hemzelf past.
„Ik houd er van om te kijken,
rond te neuzen. Ik zie altijd alles.
Ik vaar uit met het idee te gaan vis
sen, maar doe dat vaak niet omdat
de omgeving voor mij genoeg is.
Het is zonde om een hengel uit te
gooien wanneer het stil is op het
water en bruinvissen met je boot
mee zwemmen. Je zou ze alleen
maar verjagen."
Zo gaf de Zierikzeeënaar, in de ha
ven bekend als 'Leen van de Struu
ner'-, ook zijn tweede boot die
naam. „Deze is wat groter. Ik hoop
op mijn zestigste te stoppen met
werken. Dan kan ik er zo vaak
mee weg als ik wil."
Schouwen-Duiveland kent veel huizen, boten
en boerderijen met bijzondere namen. In deze
serie worden ze verklaard.
door Frank van Cooten
HEINKENSZAND - Aanwonenden
van de Nieuwe Rijksweg richting
's Heer-Arendskerke zijn over een
paar jaar eindelijk verlost van het
doorgaande zware vrachtverkeer
vanaf de Sloeweg.
Het verkeer vanaf de Sloeweg kan
dan niet meer rechtdoor rijden
naar 's Heer-Arendskerke en Goes
maar wordt via een nieuwe oprit
rechtstreeks de A58 opgestuurd.
Verkeer dat toch binnendoor wil
blijven rijden naar 's-Heer-Arends-
kerke kan dat nog wel, maar alleen
via een veel omslachtiger manier.
Automobilisten moeten dan de
A58 op om vervolgens de nieuwe
afslag Drieweg bij Heinkenszand
te nemen. Via de Drieweg gaat het
dan over de Noordzakweg naar 's
Heer-Arendskerke.
Om te voorkomen dat automobilis
ten vanaf de Sloeweg toch recht
door blijven rijden wordt het deel
van de Sloeweg tussen de A58 en
het viaduct over de Noordzakweg
afgegraven. Het zand wordt ge
bruikt in de Sloeweg.
Deze ingrijpende wijziging in de
verkeersafwikkeling is onderdeel
van de verdubbeling van de Sloe
weg. „Bewoners van de Nieuwe
Rijksweg voeren al jaren lang actie
om het doorgaande vrachtverkeer
te weren. Door de afsluiting van
dat deel van de Sloeweg komen
wij tegemoet aan deze bezwaren",
zegt Jan Bakx, projectleider van de
verdubbeling van de Sloeweg.
De 'keiharde' knip in de Sloeweg
komt ook voort uit de verwachte
fikse toename van het verkeer als
de verdubbeling van deze weg een
feit is. De gemeente Goes heeft in
het gemeentelijk vervoersplan uit
2005 al geanticipeerd op deze ver
keersmaatregel. Wethouder Loes
Meeuwisse: „De verdubbeling van
de Sloeweg leidt tot meer verkeer.
Wij vinden daarom ook dat het
verkeer over de A58 moet rijden",
De verdubbeling van de Sloeweg
en de daarbij horende verkeers
maatregelen zijn bijna besteks-
klaar. De projectleider hoopt daar
om eind 2013 of 2014 met de daad
werkelijke aanleg te beginnen
maar dat is nog lang niet zeker.
De provincie heeft een fractie van
de benodigde zeventig hectare
grond in bezit en is daarom begon
nen met de voorbereiding van een
onteigening.
Leen op zijn Struuner. „Ik vaar uit met het idee te gaan vissen, maar doe
dat vaak niet omdat de omgeving voor mij genoeg is." foto Dirk-Jan Gjeltema
Stuurman van 10 jaar
Van der Wekken deed zijn eerste
nautische ervaringen op aan boord
van het schip de Breeveertien.
De toenmalige kapitein hield wel
van een slokje. Zodoende kwam
het voor dat Van der Wekken als
10-jarige stuurman fungeerde.
Struuner is een vreemde naam die
niet bij een boot past, vond Leen
van der Wekken toen hij een boot
kocht die zo heette.
Tijdens het varen ontdekte hij dat
die naam precies bij hemzelf past.
„Ik hou er van om te kijken, rond
te neuzen. Ik zie altijd alles."
Varen en vissen is pure ontspan
ning voor Van der Wekken. In fri
tuur De Dam worden veel uren ge
maakt.
Toen ze de zaak in 1987 overna
men was de frituur in het weekend
open tot 04.00 uur.
Daarna moest nog schoongemaakt
worden en was het al snel 05.00
uur eer het stel naar huis kon om
te slapen.
Hij was direct gecharmeerd i|
van de zaak die zijn broer M
Kees kocht; een snackbar midden
op de Dam in Zierikzee. Daarom
aarzelde Leen van der Wekken
geen moment toen Kees het be
drijf korte tijd later van de hand
wilde doen. Inmiddels runnen de
geboren Zierikzeeënaar en zijn
vrouw Ingrid Frituur De Dam al
25 jaar. Tegenwoordig met vijf per
soneelsleden en af en toe gehol
pen door hun dochters Wendy
(24), Angela (21) en Patricia (14).
Leen geniet er nog steeds van. „De
frituur is een trefpunt. Je hoort en
weet veel van je vaste klanten, net
als een ouderwetse melkboer.
Soms is het bij ons eerder bekend
dat iemand gaat scheiden dan de
partner van die persoon het
weet." Door zijn drukke leven is
zijn boot extra aantrekkelijk voor
Leen. „Een hobby is pas leuk als je
er weinig tijd voor hebt"
