Een fagade die
maar ook uitzicht biedt
uit 113
donderdag 4 oktober 2012
www.pzc.nl/uit
Will Schropp
Will Schropp transformeert zijn
liefde voor hout in knap gesneden
beelden, zowel figuratief als ab
stract. Het ritme van de plooien in
een jas kan aanleiding zijn voor
een natuurgetrouwe verbeelding.
Het golven van een vorm kan lei
den tot een beeld dat een moment
van beweging in zich draagt.
T/m 7/10. 't Haentje te Paart, Span
jaardstraat 19, Middelburg. Do., za.,
zo. 14.00-16.30 uur en op afspraak.
Harold Sarneel
Harold Sarneel is op zoek naar wat
typisch Zeeuws is. Hij belicht de
variatie aan landschappen en men
sen. Waar hij de tijd neemt voor
zorgvuldig waarnemen en nuance
ren ontstaan soms sterke doeken.
De expressief ingezette werken wil
len echter nog wel eens ontspo
ren. Sympathieke verkenning, on
evenwichtig uitgewerkt.
T/m 7/10. Fort Ellewoutsdijk, Fortweg
2, Ellewoutsdijk. Dag. 10-17 uur.
Fjodor Buis
Fjodor Buis is portret- en reporta
gefotograaf. Hij geeft zijn foto's
subtiel digitaal wat extra's en richt
zich vooral op projecten. Zo legde
hij in voormalig Oost-Duitsland
de laatste Trabantbezitters vast.
Onlangs maakte hij de foto voor
de poster van Film by the Sea en
een mooie serie portretten van
filmmakers, acteurs en actrices.
T/m 14/10. Galerie H. Meyaard, Hen-
drikstr. 8, Vlissingen. Vr-zo. 14-17 uur.
in beeld
Mon Capitaine
Onderhoudende kleine presenta
tie van recent eigentijds werk van
bij dit kunstenaarsinitiatief betrok
ken kunstenaars. Met Marinus van
Dijke, Magdeleen van Eersel, Mark
van der Graaft", Leo van Kampen,
Jan van Munster, Ramon de Nen-
nie, Hans Overvliet, Kees de Valk,
Hein Verwer, Kees Wijker en
Machteld van der Wijst.
T/m 28/10. Kinderdijk 56, Middelburg.
Zondag 14-17 uur.
Victor Servranckx
Victor Servranckx (1897-1965) was
een boeiend kunstenaar, een van
de voormannen van de abstracte
geometrische kunst. Hij was inter
nationaal georiënteerd en ging om
met mensen als Magritte en Mari-
netti. Servranckx werkte ook ab-
stract-surrealistisch, lyrisch en
deed materie-experimenten. Na
druk op de jaren twintig.
T/m 6/1 2013. Mu.ZEE, Romestraat
11, Oostende di. t/m zo., 10-18 uur.
Het is verrassend te zien
dat een thema als 'faca
de' zoveel sterke invul
lingen oproept Als laat
ste in een reeks van vier neem ik u
mee naar De Profundi's van Renato
Nicolodi.
Zijn beeld staat met dat van Mari
nus Boezem misschien het verste
af van de kijk op architectuur die
Facade 2012 kenmerkt. Boezem leg
de bij de Koepoort stenen met de
namen van mensen die ooit met
moed, creativiteit en vasthoudend
heid het verschil maakten, ook of
juist voor Middelburg, de stad
waar ze woonden of die ooit be
zochten. Wie volgt en verheft zich
boven de middelmaat?
Waar Boezem een conceptuele be
nadering heeft, met tekst als be
langrijkste medium, zet de jonge
Nicolodi op het Seisbolwerk een
sculptuur neer van architectoni
sche allure. Ook bij hem spelen de
doden een hoofdrol.
Vanaf de Seisbrug zie ik een zwart
bouwsel uit de glooiing van het
Bolwerk omhoog komen. Het
doet mij denken aan een mijn
schacht. Er gaat hoe dan ook de
suggestie vanuit dat het bouwsel
zich ook in de diepte voortzet, als
verbinding tussen het dodenrijk
en de wereld van de levenden.
Ik loop er heen en zie dat achter
de hoge zuilen een platform
schuilt. Via drie treden stap ik er
op en ga op het bankje zitten dat
onderdeel is van het bouwsel.
Links en rechts schermen schuin
aflopende 'muurtjes' de plek af
van de omringende ruimte. Ik
weet dat achter de struiken waar
ik op uitkijk, zich de Joodse be
graafplaats bevindt en zie flarden
van grafstenen tussen de bladeren.
Nicolodi heeft de locatie goed ge
kozen. Een gedenkplek voor de do
den. Een facade die niet alleen ver-
Renato Nicolodi
Mooi, dacht ik, dat iemand van
zijn leeftijd dat zegt. We spraken
verder. Over de betekenis van wie
ons voorgingen voor wie wij zijn.
En zo zit ik hier op die bank. Meer
dan ooit beseffend dat de aarde
die het Bolwerk vormt lang gele
den spade voor spade is verzet
door mensen die ook opvattingen
en dromen hadden; dat elke steen
van elk huis is aangeraakt door
handen die ook hebben liefgehad;
dat wat er in en vanuit de stad ge
beurde aan goed en kwaad is be
dacht en volbracht door mensen
die woonden in huizen die nog
staan en huizen die al lang verdwe
nen zijn.
Thuis zoek ik 'De Proftmdis' op.
Het betekent: 'Vanuit de diepten'.
Het is de titel van een psalm waar
in de schrijver God om vergeving
vraagt en eeuwig leven vanuit het
besef dat zijn leven in diens han
den ligt. Ik heb niet die specifieke
notie. Maar Nicolodi zet me wel
aan het denken over mijn sterfelijk
heid en de mogelijkheid er tussen
nu en mijn afscheid iets moois
van te maken. Daar is dit stukje
een onderdeel van. Ik hoop er nog
heel veel te schrijven.
Renato Nicolodi (1980)
is een Belgische kunste
naar met Italiaanse wor
tels.
Hij maakt architectoni
sche modellen in een mini
malistische vormentaal die
verwant is met utopische
architecten als Boullée en
Ledoux.
Het zijn plekken om stil
te staan bij tijd, leven en
dood.
foto Anne Breel
een zelfgekozen moment We spra
ken over de rol van de dood in het
leven: „Juist de eindigheid zet je
aan je leven goed te besteden" zei
Nicolodi. En hij heeft gelijk.
Fagade 2012 loopt t/m 18/11 en
bestaat uit een kunstroute door
Middelburg met ingrepen in het
stadsgezicht door veertien
internationaal opererende
kunstenaars. Info: www.facade2012.nl
Nico Out belicht vier weken achtereen
installaties van Fagade 2012. Dit is de
laatste aflevering.
De Profundis, installatie van Renato Nicolodi op het Seisbolwerk.
bergt, maar ook uitzicht biedt. Een
plek waar ik mijn eigen sterfelijk
heid besef.
Ik herinner me de ontmoeting
met Nicolodi een paar weken te
rug, op een zonnige zaterdag met
zijn vriendin timmerend aan zijn
beeld. Hij vertelde over zijn oom
die hij bewonderde en die - termi
naal ziek - besloten had te gaan op
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
