Waar de vis zelfbelangrijk is
6 luit
mmm.
donderdag 4 oktober 2012
Prijs-kwaliteit
Erg smakelijke vis voor schappelijke
prijzen. We aten voor zestig euro met
zijn tweeën;
Entourage
Eten aan de rand van de 'haven in Brui-
nisse. Met mooi weer zitje hier heer
lijk buiten.
Bediening*
Snel, vriendelijk en behulpzaam. Onze
bestelling werd nog snel voor die van
een grote groep doorgegeven.
Conclusie
Een visrestaurant zoals je er meer van'
zou wensen in Zeeland;
Het bestaat Een res
taurant aan de ha
ven, met viskotters
voor de deur, een
restaurant waar de
verse vis in de winkel ernaast in
de vitrine ligt, een restaurant
waar de vis zelfbelangrijk is en
niet de garnituur of de saus, een
restaurant waar alle vissen die
op je bord liggen in de buurt
zijn gevangen. Dat restaurant zit
in Bruinisse. Het heet Bru 17.
Bru 17 heeft een idealist als eige
naar. Niels Habraken gelooft in
Noordzeevis. Vooruit, in zijn win
kel verkoopt hij bij uitzondering
wel zalm, maar op de kaart in het
restaurant staan alleen vissen en
schelpdieren uit de buurt: oesters -
platte of creuses -, kokkels, garna
len uit Stellendam, mossels, kabel
jauw, tarbot en griet. Hij kan
prachtig vertellen over de mooie
dikke schollen die vissers naar de
vismijn in Stellendam brengen,
waar hij een vishandel heeft. Alles
wat in de visvitrine ligt, kun je op
je bord krijgen: wijting dus ook, of
scharretjes, of rode poon. Over til-
apia of pangasius beginnen heeft
hier geen zin. Kweekvissen uit een
ver land komen er hier niet in.
Het restaurant staat aan de rand
van de vernieuwde havenkade,
een houten keet die eerder een
snackbar dan een restaurant doet
vermoeden. Alles in de haven van
Bruinisse schreeuwt mossel. ]e
kunt hier je auto parkeren op een
afbeelding van een mossel, langs
de randen van het plein staan tri
bunes in de vorm van grote mos
selschelpen en bij de ingang van
de haven prijkt het beeld van de
beroemde reuzenmossel van Brui
nisse, die ik persoonlijk altijd een
beetje griezelig heb gevonden.
We stappen de zaak binnen via de
viswinkel: daar ligt mooie hele vis
op ijs en er staat een aquarium
met schelpen en kreeften. Je kunt
hier ook een gebakken visje kopen
en opeten of een kilo scharretjes
meenemen als je klaar bent met
eten. Voor de volgende dag. Links
achter een kamerscherm is het res
taurant, een grote lichte ruimte,
met uitzicht op de haven. Er is de
ze woensdag nog net een tafel
voor ons vrij: er zijn twee grote
groepen te gast vanavond.
We zitten op blauwe houten stoel
tjes aan stoere houten tafels. In
een hoekje staan echte kunststof
fen viskratten, van die gekleurde,
alsof ze zó van boord komen, aan
het plafond hangt een fuik, in een
vitrinekast liggen allerlei voorwer
pen die door vissers zijn opgevist,
aan de wand hangen foto's van vis
serij van vroeger, omzoomd met
een bakje zand: net Panorama Mes
dag. En als we naar links kijken, tu-
re we zo op de ingang van de Gre-
velingensluis. Maritiemer dan dit
wordt het niet.
Op de kaart staat vis. En niets an
ders. Vleeseters hebben pech, vege
tariërs ook. Compromisvis is er al
leen in de vorm van kibbeling.
Wij kiezen voor schaal- en schelp
dieren vooraf.
Mijn tafelgenoot eet soep van Stel-
lendatnmer garnalen: een heldere
rossige bouillon, die stevig naar
garnalenpellen smaakt. „Een beet
je muffig zelfs, als je niet beter zou
weten", zegt hij.
De soep is gevuld met een flinke
hand lekkere kleine Hollandse gar
nalen. Super.
Ik laat me verleiden tot kokkels,
die gebakken zijn met knof:
look, kleine stukjes verse to
maat en basilicum. De schelpen
zijn net gaar, het vlees biedt nog
wat weerstand en de smaak is
heerlijk, fris-ziltig en toch pittig.
We houden een plens kookvocht
over. Het enige wat ontbreekt aan
dit gerecht is een stuk brood om
de restjes mee op te vegen. Het is
een erg smakelijk emveelbelovend
begin en het bewijs van hoe fantas
tisch simpel koken met verse en
goede ingrediënten kan zijn.
De serveerster heeft onze bestel
ling nog nét voor de grote groepen
gefrommeld, en daar zijn we dank
baar voor, we krijgen ons eten
vlot. Toch verbazen we ons over
het tempo waarmee het eten uit
de keuken komt. Zelfs de groep
van zestien Belgen hoeft niet ex
treem lang te wachten. En on
danks de drukte en de grote groep
blijft iedereen vrolijk. We voelen
ons niet vergeten.
Bij de keuze van het hoofdgerecht
maak ik een klein foutje: ik kies
een vis van de bladzijde met 'vis-
menu's' en had moeten kiezen
voor 'gerechten uit de koekenpan',
voor gebakken in plaats van gefri
tuurd. Mijn 'Deltamenu' bestaat
uit drie verschillende soorten vis:
schol, wijting en kabeljauw, alle
maal in hetzelfde knapperige jasje
van gebruind beslag. De vis is wel
perfect gefrituurd: goudbruin en
pefect getimed. De cuisson - zou
den ze in een sjieke tent zeggen -
is formidabel. Ónze buren eten op
de huid gebakken kabeljauw, ge-
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Bru 17 zit aan de haven van Bruinisse in hetzelfde pand als de viswinkel
