Defensieve koers van Twente leidt tot niets Toevalsdebuut Locadia wordt een voltreffer 261 sport Immers luistert alleen maar naar zijn naam maandag 1 oktober 2012 door Leon ten Voorde AMSTERDAM - „Als je speelt om niet te verliezen, verlies je altijd", zei FC Twente-trainer Steve McCla- ren onlangs en zaterdagavond haal de hij z'n gelijk. Alleen niet op de manier zoals hij het zich had voor gesteld. Twente speelde in de top per tegen Ajax met de angst om te verliezen en het verloor (1-0). Hoe lang zou het geleden zijn dat Twente een wedstrijd was aange gaan met zo'n defensieve grond houding? Het moet in het tijdperk van voor de grote successen zijn ge weest, jaren geleden. Toen liepen de benen van de voetballers al vol als de spelersbus de IJssel overtrok. Het was de tijd van de midden moot, de tijd van het grote Ajax. Zaterdag kwam Twente als de fiere koploper naar De Arena. Twente was de ploeg van de kunstenaars Tadic en Chadli, de ploeg van het evenwichtige middenveld en de stabiele achterhoede. Misschien wel de beste ploeg van Nederland, zo hoorde je steeds vaker. Borst vooruit en kraag omhoog, zou je zeggen. Maar uitgerekend op het moment dat iedereen wachtte op de bevestiging gooide de ploeg al zijn voetballende principes over boord. Twente voetbalde tegen Ajax in een harnas en dat beweegt niet lek ker. Het is begrijpelijk dat je op Amsterdamse bodem wat compac ter speelt dan bij pakweg Willem II, maar deze aanpak was gestoeld op een gebrek aan vertrouwen in eigen kunnen. Zo'n strategie valt alleen te rechtvaardigen als je dat koppelt aan een resultaat, zo sim pel werkt het in de top. En als dat niet lukt heeft iedereen het over het loon van de angst Verliezen van Ajax kan altijd, maar nu restte de kater dat Twente door eigen schuld geen moment zichzelf was. De ploeg die normaliter altijd en overal het initiatief probeert te pak ken, hanteerde de tactiek van het minimalisme. De tactiek van ploe gen als Roda en RKC om maar eens wat te noemen. Het ontbrak Twente op de eerste serieuze af spraak van het seizoen aan alles. Zelfs aan de intentie en dat was nog wel het meest teleurstellend. De diepste spits Luc Castaignos liep voortdurend achter de mid dencirkel te verdedigen en ook Ta dic en Chadli waren vooral op hun eigen helft te vinden. Het was voetbal zonder lef, zonder bravoure. Voetbal dat al jaren niet meer door Twente wordt gespeeld •en niet past bij een titelkandidaat die in zichzelf gelooft. De spelers zeiden dat ze terug werden gedron gen door de kracht van Ajax, maar daarmee werd de thuisploeg veel te groot gemaakt. In werkelijkheid was dit misschien wel het meest machteloze Ajax sinds tijden. Eén keer zette Twente in de eerste helft druk naar voren en meteen gaf Ajax in paniek een hoekschop weg. Dit Ajax - met een matige de fensie en een zwakke aanval - oog de kwetsbaar, maar werd waar schijnlijk tot z'n eigen verrassing niet uitgedaagd. Tot aan de treffer van Christian Eriksen stond de de fensie van Twente prima, maar als je zelf naar voren niets brengt, hoeft er maar één bal verkeerd te vallen. En probeer dan in een wed strijd maar eens om te schakelen. 38 procent balbezit had Twente ge durende de negentig minuten. Het was een zeldzaam laag percentage van een elftal dat gewend is te con troleren. Die cijfers vertelden iets over de Twentse behoudzucht, maar het zei ook alles over het zwakke spel in balbezit. Twente probeerde niet eens tot een fat soenlijke aanvalsopzet te komen. Ronduit potsierlijk waren de wil de armgebaren van McClaren in de slotfase toen hij zijn spelers naar voren probeerde te dirigeren. Maar het calculeren en speculeren zat blijkbaar zo diep in het sys teem van de ploeg dat Douglas en invaller Boyata elkaar op datzelfde moment rustig de bal toe bleven spelen, terwijl de tijd razendsnel wegtikte. Duidelijker kon het duf fe voetbal van Twente zaterdag avond niet worden geïllustreerd. Een zeldzame doelpoging van FC Twente-spits Luc Castaignos. Ajax-keeper Kenneth Vermeer voorkomt een doelpunt. foto Stanley Gontha/ANP PSV boekt in Venlo een bijzon der ruime overwinning. VW wordt met 6-0 aan de kant ge zet. Dries Mertens blinkt uit met drie doelpunten, maar de meeste aandacht gaat uit naar Jürgen Locadia. De debutant (18) scoort eveneens drie keer. door Rik Elfrink VENLO - Zijn eredivisiedebuut kon niet meer uitblijven. Met dertien treffers in zes duels bij het tweede elftal solliciteerde Jürgen Locadia (18) al langer naar een kans in PSV-i. Zijn eerste invalbeurt over schaduwde gistermiddag zelfs de oorwassing die VW in eigen huis van PSV kreeg (0-6). Locadia te kende in een optreden van 25 mi nuten voor drie treffers. Uit het niets staat hij ineens in het topsco rerslijstje van de eredivisie. „Een droom", stamelde Locadia in de krappe catacomben van De Koel. Hij leek in trance, maar dat was schijn. „Ik speelde in het be gin zelfs ongelukkig", oordeelde hij nuchter. „En daarna? Gewoon scoren uit de kansen die je krijgt, jezelf laten zien. Dat heb ik tegen Achilles niet genoeg gedaan." Het zat voor de in Emmen opge groeide spits allemaal mee. Drie jaar geleden trok hij met zijn in Curacao geboren moeder en zijn zusjes naar Tilburg. Bij Willem II kon het talent rijpen, daarna volg de de stap naar Eindhoven. Bin nenkort volgt de beloning en te kent Locadia een nieuw contract dat hem tot medio 2017 aan PSV bindt. Vorig seizoen kreeg hij van Fred Rutten de eerste kansen. Als zeven tienjarige scoorde Locadia in een bekerduel bij WSB en kreeg hij een basisplek in de thuiswedstrijd tegen FC Lisse. Daarna was de aan valsleider weer veroordeeld tot een seizoen Jong PSV, waar hij tot i 23 treffers kwam. Locadia werd afgelopen zomer on geduldig, wilde het liefst verhuurd worden. Dick Advocaat en Marcel Brands stemden niet toe, vonden dat het talent moest afwachten en door trainingen bij PSV-i nog scherper kon worden. Afgelopen L donderdag volgde door ziekte van Tim Matavz de eerste kans in het bekerduel met Achilles'29. Hij kreeg weinig bruikbare baÜen en f§ kwam tot één treffer. Gisteren viel alles op zijn plaats voor de goalget- ter van Jong PSV. De griep van Ma tavz bleek hardnekkig, Locadia kon daardoor halverwege de twee de helft zijn eerste speelminuten op het hoogste niveau voor PSV maken. Advocaat wisselde de tamelijk on zichtbare Narsingh, Lens verhuis de naar de rechterflank. VW speelde op dat moment met tien man, Locadia viel in op een mo ment dat de tegenstander al ge sloopt was. Verantwoordelijk daar voor was het middenveld van PSV en de uitblinkende Dries Mertens. Van Bommel, Toivonen en Stroot- door Barry van der Hooft ROTTERDAM - Is het bijzonder, als je met 5-1 van NEC wint? Moet je als speler van Feyenoord dan eufo risch zijn of juist rustig en met een serieuze gelaatsuitdrukking de drie punten koesteren. Lex Im mers, in de tweede helft goed voor drie doelpunten, koos zaterdag avond voor de laatste optie. „Want je mag niet te snel tevreden zijn", zei de Hagenaar. Hij kreeg, sinds zijn overgang van ADO, nogal wat kritiek. Een week eerder, na de 3-0-nederlaag bij PSV, vertelde Immers dat hij best tevreden was geweest over zijn spel. Ronald Koeman was het daar niet mee eens en maakte hem dat een dag later ook duidelijk. „Soms heb je in het veld een andere bele ving", keek Immers terug. „In de wedstrijd tegen PSV had ik het ge voel dat het niet zo slecht ging. Maar dat werd weer iets anders op geschreven, daar moet ik mee uit kijken." Daarom kijkt hij deze keer wat an ders uit zijn ogen. Strenger, je zou het ook zelfs chagrijnig kunnen noemen. Het is een groot contrast met de ontlading na zijn drie tref fers. Immers werd kort na rust neergelegd door Geert-Arend Roorda, benutte zelf de strafschop en bracht de stand daarmee op 3-0. Na de snelle tegentreffer van Sören Rieks (3-1) bepaalde Im mers met twee kopballen de eind stand op 5-1. Voor de tweede keer in vier dagen tijd was hij dus de kwelgeest van NEC. Woensdag, in het bekerduel, maakte hij in de 121e minuut de 2-3. In de Kuip vroeg hij scheidsrech ter Nijhuis zaterdagavond na zijn drie doelpunten om de wedstrijd bal. Die liet hij in de catacomben van het stadion niet meer los. „Of dit een antwoord was op de eerde re kritiek? Nee. Ik vind het alle maal best wat iedereen zegt en' wat iedereen schrijft. Ik houd ver trouwen in mezelf, zoals ook de trainers en mijn medespelers ver trouwen in mij hebben." De samenwerking met Graziano Pellè, die tegen NEC voor rust al twee keer scoorde, leek ook beter te lopen. Immers: „Iedereen weet toch dat wij tijd nodig hebben? Vo rig jaar liep het ook niet meteen vlekkeloos met El Ahmadi, Bakkal en Guidetti. Het is dat ik aan het begin van dit seizoen wat kansen miste, anders hadden we de voor ronden van de Champions League misschien wel overleefd. En dan had de wereld er heel anders uitge zien." De missers zijn hem vergeven door de fans. Immers staat na ze ven competitieduels op vijf doel punten. Alleen dat liedje dat ze ook zaterdag weer voor hem zon gen, wat vindt hij daar eigenlijk van? 'Lexie gaat op Jodenjacht', klonk het na ieder doelpunt. Het is het liedje dat Immers vorig jaar zong op de bar van het supporters home van ADO, na de overwin ning op Ajax. „Ik heb ooit iets ge roepen, daarmee ben ik fout ge weest", legde Immers maar weer eens uit. „Ik heb toen een straf ge kregen en die straf ook uitgezeten. Ik onttrek me nu van de dingen die worden geroepen." Immers luistert alleen naar mijn naam, zegt hij. Niet naar de woor den die er achteraan komen. „Na tuurlijk neem ik afstand van die teksten. Als ik klap naar de suppor ters, doe ik dat omdat ze mijn naam scanderen en me steunen. Schrijf maar op dat ze een ander liedje voor me moeten maken." Misschien gebeurt dat wel, mis schien zingen ze het zondag al in Lex Immers Groningen. Al lijkt de kans klein. De eerstvolgende thuiswedstrijd is pas op 28 oktober. Tegen Ajax... Im mers wil dan weer graag uitblin ken en alleen naar zijn naam luiste ren.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 26