reizen 4
Love boat
1
Sommige cruises zijn pure
verwennerij. Je moet er financieel
wat voor over hebben, maar dan
word je ook volledig in de watten
gelegd. Lutske Bonsma spoelde
haar kaviaar weg met champagne.
Zaterdag 29 september 2012
reizen@wegener.nl
|S1 024-3650360
E r verschijnt een stipje aan de horizon. Vanaf het
strand van Rio de Janeiro heb ik een mooi uitzicht
op het naderende gevaarte. Het is een enorm joekel
dat rechtstreeks afstevent op de haven van de Braziliaanse
miljoenenstad. Vanaf de Copacabana gezien, is het een in
drukwekkend gevaarte. Splendour of the Seas heet de boot.
Van ver zie ik de zwaaiende passagiers die zich verheugen
op een dagje Rio. In mijn hoofd wordt de herkenningsmelo
die van Love boat gestart Ik ben nog nooit op zo'n ding ge
weest, maar zoals in die tv-serie stel ik me het ongeveer
voor. De joviale kapitein, zijn hulpvaardige secondanten en
honderden kuierende bejaarden, die de hele dag door niets
doen dan cocktails drinken en in hawaïshirt aan de rand
van het zwembad zitten. Een vooroordeel, maar Love boat
bevestigt mij daar helemaal in.
De avond nadat de Splendour is binnengevaren, eet ik in
een redelijk luxe gelegenheid, dicht in de buurt van het Ipa-
nema strand. Bruin kan het nog niet zo heel goed trekken,
dus hou ik het bij een eenvoudige pasta. Aan het tafeltje
naast mij zitten twee keurige heren geanimeerd te kouten.
Wanneer ik mijn bordje spaghetti op heb, vraagt een van
hen waar ik vandaan kom. De heren zijn Brazilianen, maar
spreken goed Engels. We voeren al na een paar minuten
een vrolijk gesprek. Of ik wil mee smullen van het door
hen bestelde zeebanket? Dat laat ik me uiteraard geen twee
keer zeggen en val aan op de oesters. De bijbehoren
de witte wijn vloeit rijkelijk. De weldoeners blijken
nota bene ingescheept op het cruiseschip dat ik die
middag zag binnenlopen. Ik vertel hen mijn voor
oordelen en zij ontkennen die in alle toonaarden.
En ik mag best wel even komen kijken, zegt een
van hen terwijl hij mij veelbetekenend in het bo
venbeen knijpt Oei! Ik vrees dat er sprake is van
een misverstand dat bij ontijdig ingrijpen pijnlijk
zou kunnen aflopen. Hoe klets ik me hier nou
weer uit? Ik besluit eerlijk op te biechten dat ik de
vriendschappelijke voorkeuren van de mannen niet
deel en derhalve ook niet zal aanschuiven op hun
cruiseschip. Teleurstelling. Eenmaal buiten staan ze
er op mij naar mijn hotelletje te brengen. Ondanks
een wat onvaste tred krijg ik het toch voor elkaar
me in een onbewaakt moment pijlsnel uit de voe
ten te maken. Vijf minute! nadat ik op de kamer
ben, word ik misselijk. Het gratis zeebanket kiest
het ruime sop via de rioleringsbuizen van de populaire bad
plaats. Ik breng de nacht door naast de wc. Eigen schuld.
De volgende dag zie ik tot mijn grote opluchting de Splen
dour weer vertrekken. Mijn eerste kennismaking met het
verschijnsel cruise is maar net goed afgelopen.
Op Curasao komen de zeereuzen naar mijn idee het mooist
tot hun recht In Willemstad is het een adembenemend
schouwspel wanneer een cruiseschip binnenvaart via de
St.Anna-baai. Je kijkt door de smalle Breedestraat naar het
water en ineens zijn de verhoudingen Zoek. Vergeleken bij
het enorme schip dat langsglijdt, vallen de karakteristieke
huisjes van de stad volledig in het niet. Alsof een reus met
zevenmijlslaarzen door Madurodam loopt. Imposant. Wan
neer de boot eenmaal voor anker ligt, ontrolt zich een
nieuw schouwspel. De passagiers gaan aan wal. Ja hoor,
daar zijn ze. AI behoorlijk op leeftijd in korte broek én shirt
met hawaïmotief Fototoestel liefst zo opvallend mogelijk
bungelend op de buik. Mijn vooroordelen komen weer te
voorschijn en hoofdschuddend kijk ik ze na. Je zult er maar
weken mee opgesloten zitten. Niets voor mij.
Toch denk ik elke keer als ik zo'n cruiseschip zie. dat ik iets
mis. Dat het er toch eens van zal moeten komen. Vrienden
hebben het onlangs ook afgedaan. Als muziekliefhebbers
kozen ze een 'reggae cruise'. Goede artiesten, lekker eten en
drinken en voortdurend boeken lezen in de zon. Groot suc
ces. Maar ja, ook mijn vrienden zijn al gepensioneerd en
zelfs ik krijg zicht op die leeftijd. Ik groei zogezegd lang
zaam richting mijn vooroordelen en ik kan weinig anders
doen dan dat te accepteren. De Splendour of the Seas zal
me ooit wel inhalen. En een mooi hawaïshirt heb ik geluk
kig al.
Op de Seabourn Pride
verblijf je niet in een
hut, maar in een sui
te. De Seabourn
Pride is dan ook
geen gewoon cruiseschip, maar
hoort thuis in het topsegment van
de populaire cruisewereld. Dus
geen passagiersaantallen die in de
duizenden lopen en ook geen
schip als een flat. Maar wel veel
luxe voor elke gast.
Onze suite is" natuurlijk ruim. Er
staat een groot tweepersoonsbed,
er is een zithoek met minibar
(voorzien van je favoriete wijn, li
keur of whisky) en je hebt de be
schikking over een badkamer met
twee wastafels, bad en douche.
Als je een toeslag betaalt, heb je
een suite met schuifdeuren die toe
gang geven tot een Frans balkon.
En betaal je nog wat'meer, dan
heb je zelfs een aparte zitkamer en
een echt, groot balkon.
In de inloopkast tel ik 31 kleding
hangers. Dat zijn er aardig wat,
maar ik heb dan ook nogal veel bij
me. Op dit schip moet je je natuur
lijk wel aan de dresscode houden
en die varieert van informeel en
sportief overdag tot cocktail en ga
la voor 's avonds. Die 31 kleding
hangers zijn dus niet overbodig.
Na de brandoefening, de fire drill,
waar alle gasten verplicht aan mee
moeten doen, speelt de band Sea
breeze op het dek en worden we
onthaald op een cocktail of cham
pagne. Het is een heerlijk zonnige
dag en het vakantiegevoel slaat
meteen toe, zeker als ik vanaf het
dek over de Hollandse polders
kijk. Om me heen hoor ik vooral
Engels praten, de helft van de pas
sagiers komt uit de Verenigde Sta
ten. Op de tweede en derde plaats
wat betreft aantal staan Australiërs
en Britten.
Onze Deense kapitein Erik Saabye
vertelt dat er 188 gasten aan boord
zijn met 14 nationaliteiten. Ze wor
den bijgestaan door 169 beman
ningsleden (31 nationaliteiten).
Je hoeft je hier als alleenreizende
dus niet alleen te voelen. Door hét
relatief kleine aantal passagiers ver
zuip je evenmin in de menigte. En
elke dag krijg je een uitnodiging
voor het diner met een daarbij ho-
NOORWEGEN
Helsinki
Sint-Petersburg
Tallinn
U
ESTLAND
Eindredactie:
Johan Bosveld
redactie.reizen@wegener.nl
Vormgeving:
Birgitta Hermans
Advertentieverkoop:
Wegener Media Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
DENE
MARKEN.
Kopenhagen
LETLAND
LITOUWEN
sy
"•A'dam
