spectrum ro
Verdwenen auto's
Zaterdag 29 september 2012
Schat, heb jif de auto gezien?"
Het is niet de eerste keer dat
mijn vriendin plots bezorgd
om zich heen kijkt en zich af
vraagt waar onze auto is gebleven.
„Hij stond toch hier ergens in de
buurt?"
Je ziet onze auto niet makkelijk over
het hoofd. We hebben een Lada Niva,
het Russische antwoord op de Landro
ver. Een stokoude, degelijke en onver
woestbare Sovjetmachine, die zich in
weer en wind door het barre Russi
sche klimaat een weg baant.
De vierkante wagen steekt lelijk
af tussen de Bentleys, Lexussen
en Mercedessen van onze buren.
We hebben de auto ooit gekocht
om naar de datsja te kunnen rij
den. Over heuvels, door aardap
pelvelden en, indien nodig, door
anderhalve meter sneeuw. De Ni-
va heeft ons nog nooit in de
steek gelaten.
Maar in het centrum van Mos
kou verdwïjnt-ie regelmatig. Bij
grote protestmanifestaties op
het Bolotnajaplein moet onze Ni-
va plaats maken voor arrestan
tenbusjes van de ordediensten.
Wanneer president Vladimir Poe-
tin, premier Dmitry Medvedev
of de patriarch Kyrillde musea of
televisiestudio's in de buurt be
zoeken, haalt de gemeente de 'le
lijke' auto's uit het zicht. De lei
ders van het land mogen kennelijk
niet met het afzichtelijke verleden ge
confronteerd worden.
Meestal is de auto ergens aan het eind
van de dag weer in de buurt te vinden.
Maar de protesten zijn de laatste maan
den minder geworden. „Poetin is hier
toch ook al een hele tijd niet meer ge
weest", vraagt mijn vriendin voor de
zekerheid. Nee, ik geloof het niet, is
mijn reactie. En we vrezen het ergste.
We zijn de auto kwijt dankzij de nieu
we gemeentelijke parkeerregels.
Moskou heeft naar schatting bijna 4
miljoen auto's, maar nog geen
900.000 parkeerplaatsen. We parkeren
de Niva op de stoep, in het park, voor
het theater of desnoods op het zebra
pad. Er waren toch geen regels, noch
controleurs. In de buitenwijken wer
den nog steeds flats gebouwd zonder
parkeergelegenheid.
In de zomer kwam de Moskouse over
heid voor het eerst met een parkeerbe
leid, maar er is ondertussen geen par
keerplaats bijgekomen. Auto's die de
doorgang blokkeren, worden voortaan
weggesleept. Wie op stoepen of plei
nen parkeert, kan rekenen op een fik
se boete. Een moedig besluit, want au
tomobilisten zijn machtig in Rusland.
We bellen het stadhuis en de parkeer
dienst, maar van onze Niva is geen
spoor te vinden. Drie dagen later
duikt de auto plots weer op. Een paar
gemeentelijke arbeiders zetten de au
to weer terug en schroeven de wiel
klemmen los. „Hij stond fout gepar
keerd, meneertje", zegt een agent van
de parkeerpolitie op belerende toon.
„Eigenlijk had u een boete moeten be
talen, maar we dachten: met zo'n krak
kemikkige Niva kunt u dat vast niet be
talen." Ik knik gehoorzaam. Toch aar
dig, hoor ik mezelf denken.
Een week later was de Niva weer foet
sie. Premier Medvedev bezocht de
kerk om de hoek...
Het presidentiële echtpaar Néstor
en Cristina Kirchner trok
Argentinië na de verstikkende
schuldencrisis uit het slop. Maar na
tien jaar is Argentinië klaar met het
Kirchnerisme. Néstor is twee jaar
geleden overleden en Cristina praat
alleen nog maar.
door Jan-Albert Hootsen
Daniel Danloy wrijft over zijn
hoofd, over het litteken van
de klap die hij enkele maan
den geleden kreeg. Hij werd
in een dorp buiten Buenos
Aires door twee mannen van de weg gere
den. „Ze hielden een pistool tegen mijn
hoofd, dwongen me op grond te gaan lig
gen en namen alles mee; auto, geld, zelfs
mijn kleding." Hij vertelt er nuchter over.
Het is een zonnige dag, de koffie in Havan
na, een van de ontelbare chique cafeetjes
in Buenos Aires, smaakt goed. Pas als het
hoofd van president Cristina Kirchner op
het tv-scherm verschijnt, betrekt zijn hu
meur. „Als je het aan haar vraagt, verzin ik
die overval. Volgens haar is er geen crimi
naliteit en gaat het hier uitstekend."
Maar de kranten staan vol horrorverhalen
