eigen lusthof
heeft
zijn
7 spectrum
Ad Koole in Ritthem
Zaterdag 29 september 2012
foto's Mechteld Jansen
de plantjes. Zulke wortels zaten eronder,
de beste wiet die er was."
Maar de politie was ook niet gek. „Op een
gegeven moment stonden ze hierachter op
het land, al die planten uit de grond te trek
ken. Achthonderd in totaal. Ik zag niet dat
het politie was, want de wagens waren ge
camoufleerd en die mannen hadden hun
bovenlijven ontbloot. Ik had nog een Che
vy staan, zo'n A-team-bus, en die heb ik
toen op één van die wagens ingereden. Ja,
als ze aan mijn spullen zitten, word ik
kwaad. Die bus heb ik nog teruggekregen
ook. De planten niet. Later, toen ik nog
steeds niet was voorgeleid, en iemand an
ders wel, ben ik nog efFe uit mijn plaat ge
gaan. De ruiten van het bureau in Vlissin-
gen ingegooid." Koole haalt zijn schouders
op. „Tsja..."
Het bleef niet bij die ene keer dat de poli
tie planten in beslag nam. En ook niet bij
die ene keer dat Koole gepakt werd. In
2001 belandde hij.een paar dagen in de
bak. „Op een gegeven moment moest ik
binnen een maand 35.000 euro ophoesten
voor de Belastingdienst. Die had ik niet. Je
kon snel geld verdienen door wiet naar En
geland te brengen, werd gezegd. Twaalfdui
zend gulden de kilo. Dat kreeg je daar ge
woon. Dus we zijn gegaan, op een zeil
boot. Een keer of twee, drie. Maar ik werd
gepakt, 's Ochtends om vijf uur werd mijn
voordeur ingetrapt. Mensensmokkel wil
den ze me aanrekenen. Ik had geen dooien
gemaakt of niks, alleen wat tasjes wiet
naar de overkant gebracht. Die hele grap
heeft me uiteindelijk alleen maar geld ge
kost."
Voor de overheden was de maat vol. Ze lie
ten Koole nog een paar jaar zijn gang gaan,
tot drie jaar geleden. Vlak voor de feestda
gen, Koole was net zijn coffeeshop aan het
versieren, kwam er een brief. Men was
voornemens zijn vergunning in te trekken.
Toen is het juridische getouwtrek begon
nen. Zitting na zitting. Invoering van de
wietpas maakte dat Koole de uiteindelijke
uitspraak van de Raad van State niet meer
afwachtte. „Ik heb de boel maar gelijk
dichtgegooid. Die pas, daar begin ik niet
aan. Ik kan van mijn klanten niet eisen dat
ze zich registreren. Daar heeft toch nie
mand iets mee te maken? Dat anderen
met die regels meelopen, moeten zij we
ten, maar ik ben daar nog te veel een oude
hippie voor. Had je die regeringsleiders op
het journaal eens moeten zien nadat ze
het Kunduz-akkoord hadden gesloten, al
die flesjes Heineken op tafel. Dat kan
wel?"
Hij was het zat En inderdaad: de ge
meente kreeg gelijk, Koole was
zijn vergunning kwijt. Einde ver
haal. „Ik heb voor Jan Lui lopen procede
ren. En ik had het kunnen weten, met dat
kromme beleid in dit land. Ik mag verko
pen, maar kopen mag ik niet. Zelfs de rech
ter zegt dat niet te snappen. En ja, ik heb
dingen gedaan die niet mochten. Maar wel
vanuit een ideologie, niet om ordinair geld
te verdienen. Het liefst was ik hier, op dit
stuk grond, een soort staatsboerderij be
gonnen. Dan heeft niemand er last van en
verdient het Rijk er ook nog aan. Prima,
echt. Zo was het ook min of meer bedoeld.
Maar al die bemoeizucht en rare regels heb
ben alles kapotgemaakt. En maar roepen
dat de straathandel niet is toegenomen.
Moet je ze eens zien dealen in de Schelde-
straat. De handel is overgenomen door lui
waar je niks mee te maken moet willen
hebben. Rippers. Schietpartijen in wijken
ga je krijgen. Mijn zaak is al een keer of
vier, vijf overvallen. Mijn vrouw een revol
ver tegen het hoofd gezet. De lol is er af Ik
heb altijd veel mensen geholpen, als ze
hun huur of studie of een begrafenis niet
konden betalen. Ik zeg niet dat ik heilig
ben, maar ik kan boven verantwoording
afleggen."
Koole is 53. En binnen, denk je dan. Jaren
lang in de drugshandel gezeten en een
paar jaar geleden nog een miljoen in de
Lotto gewonnen ook. „Ik heb er twee hui
zen van gekocht en een Bob-bus, om men
sen mee op te halen en te brengen naar
Ritthem. Een beetje staat nog op de bank
en dat heb ik nodig ook, want ik heb geen
inkomsten meer. Dit land is wat ik heb.
Wat kano's en waterfietsen. Ik zit erover
te denken om die te gaan verhuren aan
toeristen. Dat die hun tentje hier kunnen
neerzetten. Dan maak ik van die bus, die
uiteindelijk toch nog nooit heeft gereden,
een bioscoop en kunnen mensen gebruik:
maken van de tuin. Tenminste, als ik daar
een vergunning voor krijg."
