5 spectrum
IJz'ren hand en koel gebiedend oog
luchtig
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
Marjan
Berk
r1:
Üi
Zaterdag 29 september 2012
<r>5"Vt,
I en van mijn liefste vriendinnen is er
meestal snel bij, wanneer er een boek uit
komt, waarvan ze weet dat ik ook niets
A liever wil dan de verse waar ogenblikke
lijk aan te schaffen en als eerste te verslinden.
Maar omdat zij iets ruimer in haar vrije leestijd
zit, dan ik was zij mij vóór en had ik het nakij
ken. Zij had de buit al binnen, toen ik nog naar
de boekwinkel moest; ze had de eerste hoofd
stukken al achter de kiezen en wist mij triomfan
telijk te vertellen, dat ze het eigenlijk erg vond
tegenvallen.
Nu is Ian McEwan een schrijver, die voor mij
naast de verhalen die hij vertelt, ook zo'n schrij
vers schrijver is, dat alles wat hij maakt grondig
door mij wordt gelezen en ik nogal eens hik
kend van het lachen met lezen moet stoppen.
Terwijl ik nu chagrijnig wordt van het feit, dat
ik even niet in staat ben mij over te geven aan
'Sweet Tooth', de laatste van mijn favoriet, en
mijn vriendin het nodig vindt mij van dag tot
dag op de hoogte te houden van het feit, dat dit
boek etc etc etc
Ik leg mij neer bij mijn droevig lot en ploeter
braaf verder aan de dagelijks bezigheden, mijn
oog op de toekomst en de dag gericht, wanneer
ik mij dan eindelijk, eindelijk zal kunnen overge
ven aan mijn leeshonger en zien of mijn oordeel
synchroon loopt mét dat van mijn vriendin..
Maar dan...
„Nou, ik moet zeggen: dat hele boek was een te
genvaller. Maar het laatste hoofdstuk! O...dat is
zo geweldig. Nee werkelijk... dat is magistraal!
Schitterend! Alleen daarom moet je het toch
maar lezen!"
Ik haat mijn liefste vriendin. Is ze nou helemaal
gek geworden! Eerst een dip veroorzaken in
mijn leeshonger. En maar blijven vertellen „dat
'Sweet Tooth' niet 'the real McGoy' is. Erf dat het
zo vreselijk tegenvalt Nou ja, Ian McEwan blijft
natuurlijk een goeie schrijver, maar nee..."
Allemaal toespelingen op dat heerlijke boek, dat
nu eigenlijk bij mij al een beetje ligt te beschim
melen door de gevoelsinflatie die ik onderga
door de negatieve berichtgeving van mijn liefste
vriendin! En dan tergt die liefste vriendin mij
nu tot het uiterste, door te vertellen van dat su
blieme laatste hoofdstuk! Hoe durft ze! Het is,
dat zij werkelijk mijn liefste vriendin is, anders
zou ik de vriendschap radicaal overboord zetten.
Hoewel er vanavond eigenlijk geen tijd meer is
om een pittig stuk te lezen, haal ik 'Sweet
Tooth' tevoorschijn en blader naar het laatste
hoofdstuk... Als kind las ik bij ieder te lenen
boek in de bibliotheek altijd eerst het eind, voor
ik besloot het boek mee naar huis te nemen.
Zou ik? Nee Berk, je bent een volwassen meisje.
Niet doen. Jouw tijd komt nog wel.
Nu vooruit... even de laatste bladzij opslaan.... ik
kan het niet laten Mijn vlees is zwak en de be
nen zijn ook al niet zo sterk... Hier... pagina
320... de laatste zin...
„Dearest Serena, it's up to you."
Hiervan wordt ik geen jota wijzer. Er zit niets
anders op.
Mijn vriend met ijzr'en hand en koel gebiedend
oog drijft mij naar het werk wat gedaan moet
worden..
Ian McEwan moet nog effe wachten.
