De
Eenhoorn
laat je niet
vallen
61 uil
donderdag 27 september 2012
Prijs-kwalïteit: (inkoop van
goede producten)
Entourage: (rustige (eet)omge-
ving.
Bediening: (alert en veel vak
kennis.)
Horen, zien en ruiken: Groot res
taurant, met royale plekken. Geen en
ge tafels.
Conclusie: Een eerlijke, goede keu
ken zonder opsmuk of 'overbodige' li-
flafjes. Niet opwindend, wel erg góed
in zijn soort. Het credo is: klassiek is
onovertroffen.
Ga bij Belgen te rade
waar je moet gaan
eten in Zeeuws-
Vlaanderen, dan
krijg je het beste ad
vies. Dat deden we en kwamen
uit bij twee Belgische kennissen
uit Den Haan. Zij waren eensge
zind: Ga naar De Eenhoorn in
Oostburg. De Eenhoorn laat je
niet in de steek. Een brasserie,
zoals een brasserie bedoeld is,
met eerlijk, royaal eten. Ver
wacht geen spannende, wel een
heerlijke klassieke keuken.
Zo, dat zijn mooie woorden. Vanaf
de Markt van Oostburg gezien,
zijn we niet direct onder de in
druk van De Eenhoorn. Het restau
rant ziet er op deze wat winderige
dag nogal somber en kleurloos uit.
Dat de buitenkant niet alles zegt,
blijkt als we we binnenkomen en
de klassieke inrichting zien: royale
tafels, ingedekt met wit linnen, le
ren stoelen, en donkere panelen,
plantenbakken met onder andere
sanseveria's en verse bloemen. Het
is een brasserie, die buitenlands
aandoet, Belgisch of liever nog
Frans. Er heerst een serene rust,
geen muziek, wel gedempte tafel
gesprekken en een vriendelijke ser
veerster die ons naar een tafeltje
in de serre brengt.
(familie)zaak. De De Milliano's
zijn horecaménsen en beheersen
het vak. Dat blijkt als wé een ge
bakken tarbotine (30 euro) en
kalfszwezerik (34.00 euro) met
mosterdsaus krijgen. De tarbotine
is precies lang genoeg gebakken en
goed aangezet. De vis is aan beide
kanten mooi bruin en droog ge
bakken en ook precies sappig ge
noeg. Er wordt felgroene zeekraal
bij geserveerd, die even gesauteerd
is. Aten we vorige keer bij de Vij
verhoeve in Sint Anna ter Muiden
ook al heerlijke aardappelkroket
ten, deze variant was ook alweer
uitstekend. Mooi licht gefrituurd
met een 'korst' van notenschaafsel.
De frieten zijn krokant gefrituurd.
De salade van koolrabi, tomaat en
worteltjes past uitstekend bij de ge
rechten.
Het loopt allemaal op rolletjes bij
De Eenhoorn. De zwezerik van
het kalf (34,00 euro) is mals en
rijk van smaak. Het orgaanvlees is
We zijn de eersten deze middag
die een tafel half binnen, half bui
ten verkiezen boven een plaats in
het restaurant. Vanuit de serre kij
ken we uit over het rustige Markt
plein. Oostburg leeft óp als de zon
doorbreekt Er is plots beweging
op straat en enkele voetgangers lo
pen doelbewust naar De Een
hoorn. Ze komen over als vaste
gasten, die net als wij aan de tafel
tjes 'half-buiten' gaan zitten.
We krijgen bij onze aperitieven en
kele gamba's, kleine Hollandse gar
naaltjes die nog gepeld moeten
worden en kokkeltjes met in huis
gebakken brood en boter. De rijke
zilte binnenkomer is perfect op
smaak.
Het is binnen druk met voorname
lijk Belgische gasten. We kiezen
een voorafje met vissoep (kleinere
portie op ons verzoek, 6,50 euro).
Er wordt rouille bij geserveerd, ge
le kaas (comté) en croutons. De
soep is lekker, goed gevuld, stevig
en precies 'vissig' genoeg. Van de
rouille kunnen ze in Zuid-Frank
rijk nog" iets leren.
Mijn tafelgenote heeft de cappucci
no van kreeftensoep (8,50 euro) ge
kozen. De presentatie is mooi, met
een krokantje van bladerdeeg. De
soep kleurt wittig van het opge
klopte schuim. Over de smaak ra
ken we niet uitgesproken, zoetig,
pittig en hartig tegelijk. Voor deze
De serveerster staat al ruim
25 jaar in de bediening bij
De Eenhoorn en 'geniet
er zelf nog elke dag van'. „Ik hou
van mijn werk en vind ook de klas
sieke keuken de lekkerste keuken.
We serveren geen exotische sau
zen, doen niet aan overbodige toe
voegingen, maar houden ons voor
al bij mooie Franse klassieke ge
rechten."
Ze is trots op de keuken en op de
Veronique de Milliano schenkt de wijn uit voor twee vaste gasten.
kreeftensoep zouden we in de leer
willen gaan bij kok Peter de Millia
no. Hij is voortreffelijk.
Marina de Milliano, gastvrouw en
echtgenoot van Frank de Milliano,
die ook in de bediening staat, staat
vast zelf ook vaak in de keuken. Ze
weet waarover ze praat en dat is
prettig. „Bij de kreeftensoep be
gint alles met het koken van het
karkas van de kreeft. Daar komt de
volle ronde smaak vandaan. Het is
ook een van mijn favoriete soe-
pen."
De ronde bolletjes brood zijn in ei
gen huis bereid. Dat zijn punten
voor de kok en natuurlijk is de
roomboter boterzacht en dus
smeerbaar. In de klassieke keuken
wordt op de details gelet. Marina
verklapt dat alles vers bereid
wordt in de keuken. „Op twee uit
zonderingen na dan; de croutons
en de mayonaise."
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Karin overziet de zaak.
Kreeftensoep.
Aandacht voor de tarbot.
