3 3 Woonwinkelen in 61 wonen Advies over clematis Tegendraads vrijdag 28 september 2012 Clematis orientalis. foto Romke van de Kaa Wie wil weten hoe je een clematis moet snoeien, kan een paar dingen doen. Je kunt het vragen aan een deskundige, je kunt in een boek over tuinieren kijken of je kunt op het internet zoeken. In de meeste gevallen word je niet veel wijzer. Om te beginnen: hoe weet je of een deskundige deskundig is? We leven in een maatschappij waarin iedereen over alles wil meepraten, waardoor het ver schil tussen feitenkennis en meningen steeds meer ver vaagt. De grootste flauwekul wordt als kennis verkocht. Het tuinboek dan maar? De kans is weliswaar groter dat je een goed advies krijgt, maar ook het tuinboek kan door een nepdeskundige geschreven zijn. Of door iemand die zijn kennis van het internet heeft geplukt. En op dat internet word je helemaal niets wijzer, vooral niet als je de adviezen met elkaar gaat vergelijken. Want wat moet je in hemels naam met: 'Verwijder alle beschadigde en dode twijgen, liefst boven een paar sterke knoppen'? Wat als er geen be schadigde twijgen zijn? En hoe zie je het verschil tussen sterke en zwakke knoppen? En wanneer moet je dat dan doen? De een adviseert maart, de ander november. Waar mee we weer terug zijn bij af: hoe snoei ik een clematis? De reden waarom verwarring over die vraag heerst, is dat er niet één clematis is; er bestaan diverse groepen. Om duide lijkheid te scheppen, hebben we de beroemde 'langste dag' nodig, waar tuiniers altijd de mond vol van heb ben. Voor hen valt het seizoen in twee delen uit een: vóór de langste dag en na de langste dag, Laten we die langste dag op 21 juni houden. Clema tissen die vóór 21 juni bloeien, bloeien op het oude hout. Dat zijn ranken die vóór de winter zijn ge vormd. Snoei je deze planten in het voorjaar, dan snoei je de bloemknoppen weg. De plant lijdt daar niet onder, maar bloeien doet hij niet Snoei deze vroegbloeiers daarom onmiddellijk na de bloei. Dat kan voorzichtig met een schaartje, maar ook ruw, met een bosmaaier of een heggenschaar. Clematissen die na 21 juni bloeien, doen dat op het jonge hout. Dat zijn scheuten die in hetzelfde jaar, dus na de winter, zijn gegroeid. Deze soorten kun je 's winters of in het voorjaar snoeien: knip de planten vlak boven de grond af. Laatbloeiers, die van na de langste dag, hebben kleinere bloemen dan vroegbloeiers. Daar staat tegenover dat ze mooiere zaad pluizen maken. Vaak zijn die nog mooier dan de bloemen. Veel soorten maken pluizen en bloemen tegelijk. Een mooi voorbeeld van zo'n pluizenmaker is Clematis orientalis. De bloemen zijn geel en lijken op lampionnetjes en het bloem blad is dik als een citroenschil. De Nederlandse naam voor clematis is 'bosrank', maar deze rank komt helemaal niet uit het bos, maar van de hoogvlakte van Tibet Hij kan te gen een stootje en doet het vaak goed op plaatsen waar een andere clematis het laat afweten, zoals onder een berk of een sierkers. En het snoeien is bij deze laatbloeier dus geen probleem; doe het desnoods met de grasmaaier. Een van de eerste vereisten van een eetkamerstoel is dat hij lek ker zit. Daarom is het maar de vraag of de Wire Armchair, nieuw in de collectie van het speelse, Nederlandse interieur- merk Zuiver, aanspraak kan ma ken op de titel 's werelds fijnst zittende eetkamerstoel. Hij is im mers gemaakt van 100 procent staaldraad. Maar met een kussen onder de billen voelt het natuur-; lijk al heel anders aan. Origineel, of noem het tegendraads, is deze eetkamerstoel zeker. En prak tisch, want hij is stapelbaar. Bo vendien is de keuze aan kleuren groot: zwart, wit, rood, oranje, geel en groen zijn beschikbaar. Wie een vrolijke noot aan zijn eetkamer wil geven, kiest voor een bonte mix. De Wire Armchair kost 129 euro. Zuiver heeft ook een krukje in deze collectie, de Stool: 89 euro. H www.zuiver.com Retailgoeroe Cor Molenaar stelde drie jaar geleden al dat het koopgedrag van consumenten drastisch veranderde. In zijn boek Het nieuwe winkelen concludeerde hij dat de productkeuze niet langer in de winkel wordt gemaakt, maar thuis op de bank met de tablet op schoot. De meubelbranche is nu ook zo ver en ziet in 3D dé oplossing: lekker spelen met je interieur, door Cor-Peter Pasma Laten we het netjes zeg gen; de Nederlandse meu belbranche is door de bank genomen niet een van de meest vooruitstre vende. Branche-organisatie CBW- Mitex startte om die reden eerder al de campagne Retail 2020 waarin ze winkeliers probeerde te inspire ren tot vernieuwing om zo klan ten voor zich te behouden. De campagne loopt nog steeds, maar de fut lijkt daar nu een beetje uit. Het blijken uiteindelijk niet de re tailers (dealers) te zijn, maar de meubelmerken zélf die voor ver nieuwing kiezen. Na succesvolle experimenten in het buitenland zijn steeds meer merken bezig met hét ontwikke len van software en apps die er voor moeten zorgen dat potentiële klanten ook buiten de winkeltij den op hun tablet of laptop de 'juiste woonbeleving' kunnen krij gen. De meest eenvoudige vorm die op steeds meer plekken op het inter net opduikt, is de 3D-roomplan- ner. Kort door de bocht komt dat erop neer dat je op de computer een (getekend) driedimensionaal model van je kamer kunt maken en daar de meubels in kunt zetten die je wilt. Zo vind je op de site van het Nederlandse meubelmerk Leolux verschillende mogelijkhe den om Leolux-meubels in je ei gen woonkamer te laten zien. In sommige versies is het zelfs moge lijk een foto van je kamer te uploa- den en daar het nieuwe meubilair in te slepen. „Het probleem daarmee is alleen dat de schaal nooit helemaal goed is", zegt Remco Vervoort, direc teur van kastenmaker Pastoe. „En daar gaat het volgens mij juist wel om. Als je een meubel koopt, wil je precies weten hoeveel ruimte het inneemt. Vroeger ging je met kranten in je kamer aan de slag^ om de ruimte van het nieuwe meubel af te bakenen en een goed beeld te krijgen. Die stukken krant knipte je ook op de juiste maat." Ter gelegenheid van het honderdja rig jubileum van Pastoe, volgend jaar, heeft het bedrijf een app ont wikkeld die de rol van de geknipte

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 100