Voedselbank diere
knapt af op baasjes
101 uitgiftepunten
Voedselbanken voor dieren duiken overal
op. Om arme mensen te helpen goed
voor hun dieren te zorgen. Maar verschil
lende uitgiftepunten zijn alweer ter ziele.
Reden: misbruik door Nederlanders die
genoeg hebben te besteden.
door Wilma de Cort
Iedere vrijdag deelt Linda
Schut vanuit haar slaapka
mer in Zaandam gratis
voer voor huisdieren uit.
Gemiddeld lopen er zo'n
vijftig klanten binnen. Ze
halen voer voor hun honden, kat
ten, vogels, konijnen en soms ook
voor een schildpad.
Schut en haar broer hebben bei
den thuis een slaapkamer en
schuur opgeofferd voor de opslag
van voer, geschonken door een
Amsterdamse groothandel. Vóór
ze het eten op vrijdagen uitdeelt,
stopt Schut het in plastic zakjes,
want ze is door ervaring wijs ge
worden. „Als je zakken met merk
namen ero'p weggeeft, kan het ge
makkelijk worden doorverkocht."
Leer Linda Schut van de 'Saense
Voedselbank voor Dieren' de Ne
derlander kennen. „Als het gratis
is, grijpt hij zijn kans", zegt ze. „Ik
ben in het begin behoorlijk in de
maling genomen. Maar ik ga echt
niet meer aan de deur staan om
gratis voer uit te delen aan men
sen die het kunnen betalen. Dat is
wel gebeurd."
Linda Schut begon in 2009 'als eer
ste' in Nederland een voedselbank
voor dieren, een fenomeen dat in
de Verenigde Staten en in Berlijn
al langer bestaat. Reden: mensen
met weinig geld bezuinigen óók
op hun huisdieren of zouden er
zelfs afstand van doen. De dieren-
voedselbank wil dit voorkomen.
Ook omdat huisdieren vaak een
lichtpuntje zijn in zware tijden.
Volgens informatie op internet
zijn er intussen een tiental dieren-
voedselbanken in Nederland opge
zet of in wording. Dat is méér dan
de acht officiële voedseluitgifte-
punten die ervoor mensen zijn.
Navraag leert echter dat er verschil
lende alweer ter ziele zijn. „Ik
werd belazerd", zegt voorzitter
Jack de Jongh van de Stichting Ani
mal Rescue Nederland in Amster
dam die korte tijd een dierenvoed-
selbank had en er wegens mis
bruik de brui aan gaf.
Aan geschonken dieFVoer geen ge
brek. Op een zeker moment stond
er bij zijn stichting 'drieduizend ki
lo'. Maar toen De Jongh 'ter contro
le' besloot het persoonlijk bij men
sen te bezorgen, veranderde zijn
medeleven met de medemens in
wantrouwen en zelfs ergernis.
Met de vermeende armoede viel
het op de opgegeven adressen vol
gens De Jongh 'in negentig pro
cent van de gevallen' nogal mee.
Dit was niet de doelgroep die hij
voor ogen had.
„Als je drie nieuwe scooters voor
de deur hebt staan, kun je ook een
kilootje voer kopen", zegt hij. Ook
zag hij te vaak naar z'n zin 'gloed
nieuwe flatscreens' bij de armlasti
ge dierenvrienden staan. „Na drie
maanden was ik klaar met de die-
renvoedselbank", zegt hij.
'Met drie nieuwe scooters
voor de deur, kun je ook
een kilootje voer betalen'
De Stichting Hond met Toekomst
in Dordrecht heeft net, na bijna
twee jaar, bedenkttijd ingelast. „Er
is te veel misbruik", vindt initiatief
nemer Erica de Winter. „Ik ben
een maand gestopt en kijk nu of ik
daarna verder wil gaan."
Bij de plaatselijke mensen-voedsel-
bank liet De Winter formulieren
achter. Daarop konden mensen
die voedselpakketten kwamen ha
len, aangeven of ze thuis honden
of katten hebben en hoeveel.
„Maar hoe kan ik controleren of ze
de waarheid opschrijven?"
De Winter kreeg gaandeweg
woensdag 26 september 2012
steeds meer twijfels. Ze zegt dat ze
'te veel heeft gezien'. Bij een die
renspeciaalzaak trof ze een klant
die net 'voor honderd euro een le
ren halsband met blingbling-ste-
nen' had gekocht. „En dan geen
voer kunnen betalen? Of ze zag
hoe een stel de sociale dienst be
droog 'waardoor ze samen meer
geld hebben dan ik'. „Maar wel per
hond per maand kilo's gratis voer
meenemen."
Dreigende telefoontjes -'Ik heb
recht op dat voer!'- gaven de door
slag. „Ter controle ben ik op een
gegeven moment dierenpaspoor-
ten of chipnummers gaan vragen.
Maar ik kreeg zoveel smoesjes te
horen."
Bij de Dierenvoedselbank
Zuid-Oost-Drenthe, met uitgifte
in Emmen en Coevorden, zijn ze
wel tevreden. Twee ex-medewerk
sters van de dierenambulance, die
daar uit onvrede over 'te veel ma
nagers' vertrokken, begonnen de
voedselbank begin dit jaar. Ze zit
ten meer verlegen om voer dan
om afnemers, vertelt één van hen,
Joke Kroezen.
Klanten worden verwezen door
de sociale dienst, schuldhulpverle
ning of voedselbank, zegt Kroe
zen. Het wordt uitgedeeld bij een
van hen thuis of in de kantine van
een korfbalvereniging.
Doen ze iets aan controle?
Kroeze is er vooralsnog van over
tuigd dat het voer bij de juiste
mensen terechtkomt. „We hoeven
geen getallen te zien, maar wel
een papier waaruit blijkt dat ie
mand een inkomen heeft van de
sociale dienst."
Ook nemen de twee 'af en toe een
steekproef, zegt ze. „Dan gaan we
onaangekondigd bij afnemers op
bezoek. Volgens haar hebben de
steekproeven tot dusver geen ver
dachte situaties opgeleverd.
Linda Schut uit Zaandam heeft
meer voldoening van haar werk
sinds ze haar uitdeelsysteem heeft
verbeterd. Ze geeft alleen dieren-
voedsel mee aan noodlijdende
mensen die via het maatschappe
lijk werk of bijvoorbeeld het Leger
des Heils komen.
„Vreselijke verhalen", hoort ze van
mensen die het onmiskenbaar
zwaar hebben. „Ze worden bijvoor
beeld hun huis uitgezet omdat ze
de huur niet hebben betaald of zit
ten in de schuldhulpverlening."
Maar dat ze het veel minder druk
had in de voorbije zomer, viel wel
op en verbaasde haar enigszins.
„Ik kan niet op vakantie", zegt ze.
Ze verstrekt voer voor maximaal
drie dieren, vertelt ze, en niet voor
nieuwe aanwinsten. „Er meldde
zich iemand met 36 katten. Een an
der had vijf honden. Als je geen
geld hebt, moet je gewoon niet zo
veel dieren nemen."
