5
Bmrejm
dinsdag 25 september 2012
gebouw van de KNRM, de reddingsmaat
schappij. Daar zitten altijd oude Westkap-
pelaars - wordt er gezegd - die wel een boekje
over hun dorp open willen doen. We passeren
de Schoppenstele, het lange tijd omstreden
monument van het bombardement. Het is
gerestaureerd in staal, en kan dus niet meer"
in brand worden gestoken. Rond het KNRM-
gebouw staan krukjes en tafels met schilders
benodigdheden opgesteld. De 'Malschule' van
Hans Gerhards uit ITilden in de omgeving van
Düsseldorf is op het dijktalud neergestreken.
I Veertien cursisten zijn aan het aquarelleren.
Laten de Westkappelaars daarom verstek gaan?
Gerhards komt al sinds 1978 naar Westka-
V pelle, eerst als leerling, sinds 1995 als docent.
Henry en Brigitte Leich uit Erkrath doen voor
het twaalfde achtereenvolgende jaar mee. Ze
zitten op camping Zuiderduin. Het weer, het
ontbreken van hoogbouw, de schepen pal voor
je neus - het is allemaal 'traumhaft'.
Terwijl we staan te praten stapt een bruidspaar
met fotograaf en begeleidster de trap naar de
duintop op. Zij heet Marit Kleinepier-nog
twee uur. Naast haar staat Arno Sanderse te
glunderen. Ze zijn opgegroeid in het dijkdorp,
zaten al samen op basisschool De Lichtstraal,
en bij korfbalvereniging De Stormvogels. Ze
trouwen in Veere. Maar de mooiste foto wordt
ongetwijfeld op hun eigen dijk gemaakt.
De kreek net achter de dijk is een litteken, een
overblijfsel van het jaar dat de zee vrij in- en
uitspoelde. Maar het is een mooi litteken
geworden, de overwegend bejaarde bewoners
in de appartementen aan de rand hadden het
qua uitzicht slechter kunnen treffen. Terug
in het dorp ronden we de vuurtoren. Ook
daar is de oorlog aanwezig. Een heel veld met
grijze, rechthoekige stenen markeert de laatste
rustplaats van veel oorlogsslachtoffers. De zus
sen Rilde Meienhorst en Tonnie Baarslag uit
Dalsen bij Zwolle staan er stil. Ze vinden het
kerkhofindrukwekkend. Rikie vertelt dat ze
25 jaar geleden al eens op vakantie in het dorp
was: „Westkapelle deed toen iets met me. De
kust, het licht van de vuurtoren dat 's nachts
over de camping ging. De herinneringen aan
de oorlog. Ik wilde terug. Nu ben ik er."
Terug door de Zuidstraat. Naast de voordeur
van de oude pastorie op nummer 42 hangt
een kastje met op zolder gevonden relikwieën.
Een stuk balk met een door een granaat
veroorzaakt gat, een granaatscherf een bril,
gemummificeerde lijkjes van een vogel en
een vleermuis. Allemaal gevonden tijdens de
verbouwing van 2008.
Verder richting Polderhuis. Met een hoofd
knik richting dijkwerker van beeldhouwer
Braat. 'Dijkwerken sinds 1478, steenzetten
sinds 1868', zegt het bordje op de basaltstenen.
'Westkapelle herrijst', staat er op de gevel
achter hem. Heeft alles dan met de oorlog te
maken? We steken onze neus nog even bin
nen in hotel De Valk, ooit het stamcafé van
schilderes Charley Toorop (1881-1955). Aan de
achterwand hangt een reproductie van haar
schilderij 'Aan de toog'. Er wordt geprobeerd
om een beeld van de schilderes op de dijk te
realiseren, vertelt hoteleigenaresse Jolanda
Ver hulst. Niet meteen bij de tank, mogen we
aannemen.
Jan van Damme <v r<
Zeeland blijven de herders hun eigen rol spe
len. Want tot in de jaren '50 van de 20e eeuw
hadden talloze dorpen hun eigen schaap
herder die vanuit de schaapskooi zijn kudde
langs dreven en vooral dijken liet grazen. Die
van ons dorp heette Jantje - want het was een
klein mannetje. Met een bochel. Dat laatste
overbodige lichaamsdeel maakte hem onge
schikt voor het hardere arbeiderswerk. Met
een bochel werd je kleermaker of schaapher
der. In weer en wind trok hij te allen tijde over
de velden en wegen. Met de hond aan zijn
zijde en een jutezak als beschutting tegen de
regen en een "stutemaele" met brood en koffie
als voedsel, 's Avonds kwam hij weer naar de
kooi en telde z'n schapen. Hij heeft echter z'n
schaapjes nooit op het droge gekregen!
Gerard Smallegange
Een hollestelle in de Anna-Jacobapolder.
Een oude schaapskooi in Wolphaartsdijk.
Foto's Willem Mieras
