Kostas kookt voor zijn plezier
6|
donderdag 20 september 2012
Taverna Kostas is nieuw
in Middelburg: maar
niet op Walcheren: eige
naar en naamgever
Kostas had tot 2009 een Grieks
restaurant in Zoutelande. Nu
heeft hij een - veel kleinere -
zaak in de Sint Janstraat.
Tot voor kort zat hier lunchcafé
Tastoe en de taverna ziet er nog
steeds meer uit als een knus eetca
fé dan als een Grieks restaurant.
Aan tafel blijkt dat we echt in Grie
kenland zijn: er ligt een placemat
op met een kaart van alle mogelij
ke vakantiebestemmingen en met
een foto van een dansende Zorba
de Griek. We zitten op een mooie
zomeravond buiten op het tuinter
ras, dat ruim en gezellig is, met zit
jes onder een luifel, allerlei ver
schillende tafels en stoelen en pot
ten met bloeiende hortensia's en
lavendel. Uit de keuken komen
heerlijke geuren en flarden Griek
se muziek. „Ze zouden om het
compleet te maken van die papie
ren tafelkleedjes moeten hebben",
zegt mijn tafelgenote. „Zodat ze er
net als in Griekenland kunnen op
schrijven wat je allemaal eet."
Op de menukaart staat een hele
rits aan mezze, warme en koude
voorgerechtjes; bij de hoofdgerech
ten is minder keus: vlees en vis,
voornamelijk van de grill en mous-
saka, de moeder der klassiekers in
de Griekse keuken. We kiezen
voor een gezamenlijke boerensala
de met feta en voor allebei een los
voorgerecht. Mijn Spinakopita -
spinaziepastei - is een goudgeel
vierkant van bladerdeeg bestrooid
met sesamzaadjes en gevuld met
spinazie, kaas en een subtiel
smaakje; ik vermoed dille. Hij is
heerlijk.
Mijn gezelschap heeft schapen
kaas besteld, en die krijgt ze: een
dikke plak romige tongsmeltende
kaas met dun gesneden stukjes ui
erop voor de pit. „Die krijg ik
nooit op", zucht ze. Haar dappere
poging slaagt toch bijna: de kaas is
heerlijk. „Alleen het brood is een
beetje taai", zegt ze. „Maar dat is
in Griekenland ook altijd zo, dus
dat geeft niet." De choriatiki, boe
rensalade, bestaat volgens traditie
uit komkommer, tomaat, paprika,
olijven en feta, maar die van
Kostas is guller: met groene pe
pers en rucola. De olijven en feta -
niet zo'n saaie gladde plak, maar
stukjes brokkelige kaas - zijn lek
ker.
De bediening is vrij vlot en
vriendelijk: als we water
bestellen vraagt de ser
veerster spontaan of we een karaf
willen, maar dat is niet nodig, een
spa blauw vinden we ook goed.
Ze vertelt ons dat het druk is in de
taverna: die is nog geen twee
maanden open, maar zit nu al re
gelmatig helemaal vol.
Ook Grieks: er draaien minstens
drie bedelende poezen rond onze
benen. Iets minder Grieks is dat
ze hun Hollandse neusjes ophalen
voor de stukjes lekkere Griekse
kaas die we aanbieden. Wel weer
Grieks: eentje mist een pootje,
maar ook de zielige poes blieft
geen feta.
Voor het hoofdgerecht
komt, krijgen we nog meer
salade: elk een schoteltje
met wat ijsbergsla, een plak kom
kommer en een schijf tomaat. Een
tikje sober, maar dat is niet erg: de
salade was wat ons betreft niet no
dig geweest.
De lamskoteletjes die ik heb be
steld zijn erg geslaagd: bruin en
knapperig gegrild en bestrooid
met peterselie: het zijn van die lek
kere dunne koteletjes, niet van die
knokige karbonaden. En ook op
mijn - mooie grote blauwe - bord
ligt weer een garnituur van kom
kommer, tomaat en ui, en een
schep tzatziki bovendien. We krij
gen er een schaal friet bij, be
strooid met oregano.
Mijn tafelgenote test de mousaka,
de traditionele ovenschotel van au
bergine, gehakt en een laag becha
mel, die gebracht wordt in een aar
dewerken schaaltje. „Zo hoort
het", klinkt het. Het is verse sappi
ge mousaka, goed op smaak, met
ook nog wat aardappel tussen de
aubergine. De witte laag is lekker,
niet te zout: Het lijkt wel vakantie.
Ik sluit af met karidopita, Griekse
walnotentaart: een driehoekig
stuk zachte cake met gemalen no
ten erin: de honing eromheen
maakt het allemaal nog wat zoe
ter. De Griekse yoghurt is een
lunch op zich: mijn gezelschap
krijgt vijf bollen yoghurt, bedekt
onder een laag glanzende honing
en subtiel bestrooid met wat ka
neel. Het is erg veel, maar wel lek-
Prijs-Kwaliteit
Lekker Grieks eten, voor een redelijke
prijs. Wij betaalden 75 euro voor
twee, maar hadden een extra voorge
recht
Bediening
Vlot, aardig en attent: we krijgen bijna
niet de kans om een vork op de vloer
te laten vallen: we krijgen meteen een
nieuwe.
Entourage
Binnen knus, buiten een mooi terras.
Conclusie:
Een goede Griek en een gemoedelijke
atmosfeer.
Eten in een romantisch prieeltje op het terras van Kostas.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
