Cargill haalt er echt
alles uit wat er in zit
2611 li la
Op de kleine stembureaus komen veel mensen Van buiten'
donderdag 13 september 2012
z
Sasse fabriek speelt ongemerkt grote rol in het dagelijks leven
Alain Dufait, general manager van Cargill Sas van Gent en Bergen op Zoom.
Alle tarwe wordt grotendeels per
schip aangevoerd, over het Kanaal
van Gent naar Terneuzen. De mais
komt tot nu toe per trein, maar
Cargill heeft fors geïnvesteerd in in
stallaties bij het Kanaal waardoor
ook mais in de toekomst meer via
het water aangevoerd kan worden.
„Onze ligging aan diep water is
mede onze kracht", zegt general
manager Alain Dufait. „Door ge
bruik te maken van de waterweg
naast de deur verbeteren we onze
concurrentiepositie. Vervoer over
het spoor is erg duur en ook wij
voelen de crisis wel."
Dat is relatief, want Cargill zit niet
direct in de hoek waar de klappen
vallen. „Mensen blijven altijd
eten." Hoewel de vele rokende me
talen schoorstenen en de weeë
geur rondom de raffinaderijen wel
licht anders doen vermoeden, is
Cargill een voedingsbedrijf „Dat
wordt nog wel eens vergeten",
zegt Dufait.
De mais wordt na zorgvuldige rei
niging geweekt en de maiskiem
wordt verwijderd. Deze kiemen
worden verkocht voor de produc
tie van maiskiemolie. De vezels en
eiwitten worden uit het
maisrestant geïsoleerd en worden
gebruikt in diervoeding. Wat rest
is zetmeel en dat zit in allerhande
voedingsmiddelen en medicijnen
en zelfs in papier en karton.
Tarwe wordt in eerste instantie
verwerkt tot drie hoofdproducten:
zetmeel, eiwitten (gluten) en ve
zels. De gluten worden gedroogd
en dienen als grondstof voor bak
kerij producten en diervoer. Het
zetmeel bestaat uit een paar hon
derd varianten. Dufait: „Bepaald
zetmeel moet verdikken (instant
soep), ander zetmeel mag niet
klonteren en moet snel oplossen
(chocolademelkpoeder) en zo zijn
er nog een heleboel eisen waaraan
we onze producten kunnen laten
voldoen. We blijven innoveren."
Ook wordt glucosestroop van het
zetmeel gemaakt; het hoofdingre
diënt van de stroop van de Zeeuw
se Boerin. De oranjerode potjes
werden vroeger een deur verder af
gevuld.
Door de natuurlijke fermen
tatie van suikers en tarwe-
zetmeel maakt Cargill ook
alcohol. Dufait: „We zijn een heel
duurzaam bedrijf want we produ
ceren nagenoeg geen afval. We ma
ken zoveel hoogwaardige deriva
ten dat eigenlijk geen sprake meer
is van hoofdproduct en bijpro
duct. Uiteindelijk gebruiken we
zelfs het methaangas, wat vrijkomt
bij de zuivering van het afvalwater
als brandstof voor de alcoholfa-
briek. Ons afvalwater zuiveren we
met onze eigen installaties tot het
zuiverder is dan hier in de vaart en
we hebben onze eigen elektrici
teitsgeneratoren."
Cargill zet niet graag de spotlights
op zichzelf, hoewel het toch een
heel bijzonder bedrijf is, diepge
worteld in de Sasse samenleving
en omgeving.
Het voormalige 'stijfselkot' bestaat
dit jaar een eeuw en daarom
opent het bedrijf bij uitzondering
de deuren. Dufait: „Wij zijn al best
trots op wat het bedrijf in Sas nu
is en willen dat ook graag laten
zien."
In al deze, en zoveel meer producten zitten derivaten van Cargill uit Sas.
Deze rubriek belicht Zeeuws-Vlaam-
se bedrijven die een product maken
of service leveren waarmee zij (in
ternationale faam verworven heb
ben, maar waarvan lang niet altijd
bekend is dat ze in Zeeuws-Vlaande-
ren gevestigd zijn, of wat ze doen.
Vandaag: Cargill.
door Sheila van Doorsselaer
Een onbekende is Cargill
bepaald niet in
Zeeuws-Vlaand eren.
Toch is lang niet alge
meen bekend wat er alle
maal uit de fabrieken in Sas van
Gent rolt, terwijl we de producten
met derivaten van Cargill dagelijks
eten, drinken, smeren of anders
zins gebruiken.
Wat aan het einde van het produc
tieproces de Sasse fabrieken ver
laat, lijkt in niets op de mais- en
tarwekorrels waar het allemaal
mee begon. Van deze gewassen
worden uiteindelijk korrels, poe
ders, stropen en vloeistoffen ge
maakt, allemaal met hun eigen spe
cifieke eigenschappen, waardoor
ze in duizendvoud toepasbaar zijn.
Jaarlijks wordt in Sas van Gent
500.000 ton tarwe en 220.000 ton
mais verwerkt. Sas van Gent is
daarmee de enige Cargillfabriek
die tarwe én mais verwerkt. De an
dere vestigingen richten zich alle
maal op één grondstof. De tarwe
komt, afhankelijk van de kwaliteit
en met name het eiwitgehalte, uit
de hele Benelux, Duitsland en
Frankrijk. Cargill maakt enkel ge
bruik van zogenoemde waxy mais
en die komt uit Hongarije en het
zuiden van Frankrijk.
door Romain van Damme
Zelfs mensen uit Vlissin-
gen, Den Haag en Em-
men stemmen in Osse-
nisse, in het stembureau
dat gevestigd is in Hof ter Nesse.
„Dat kom je in het grote Hulst niet
tegen", zegt Alex de Rechter van
het stembureau. Triomfantelijk
worden de stemkaarten getoond.
Ongetwijfeld van campinggasten
uit de buurt, maar dat mag de pret
niet drukken.
Het is net twee uur geweest en
voorzitter Manuel Eijsackers van
het stembureau zegt dat het prima
loopt. „Tot nu toe zijn er 128 stem
men uitgebracht. Best veel voor
hier." Nee, vervelen is er niet bij.
Samen met de voorzitter hebben
Ronnie Roctus, Jeanneke Aarts en
Alex de Rechter altijd wel wat te
bespreken en regelmatig lopen er
mensen binnen. „We worden niet
overlopen, maar het is ook niet
uren stil."
Klein zijn betekent wel dat de
stemmen rap geteld zijn. Zeker in
Overslag, waar 140 stemmers gere
gistreerd zijn. „Maar ze kunnen
overal vandaan komen", zegt voor
zitter Co van Meurs. En dat ge
beurt ook. „Er zijn mensen uit Ter-
neuzen en ook uit Axel die spe
ciaal naar Overslag komen om
hun stem uit te brengen. Kennelijk
omdat ze dat leuk vinden, een dag
tripje naar een klein stembureau-
tje waar het lekker rustig is."
Het dorp heeft sinds 1993 een ei
gen stembureau. Op uitdrukkelijk
vezoek van de inwoners. Co van
Meurs: „Na de herindeling kwam
Overslag bij de toenamlige ge
meente Axel. Om te stemmen
moesten ze naar Zuiddorpe." Kilo
metertje of vier verderop. Niet af
grijselijk ver, maar het stak de
Overslagnaren dat ze geen eigen
stembureau meer hadden. Van
Meurs: „Toen er een dorpsplan ge
maakt werd, werd er in Overslag
gezegd: prima, maar dan willen
we wel een plek waar een stembu
reau kan zetelen. Daar ging Axel
uiteindelijk mee akkoord."
Op weg naar Sint Kruis is er in de
Zeeuws-Vlaamse polders weinig te
merken van verkiezingskoorts en
het politieke gekissebis in Den
Haag. In de dorpskernen beginnen
de posters van de politici op de
aanplakborden alweer te vergelen
en op het land staat her en der
een verdwaald verkiezingsbord. In
het dorpshuis van Sint Kruis heb
ben ze in de namiddag bijna hon
derd kiezers verwelkomd. Bijna al
lemaal mensen uit het dorp en
omgeving. „Plus een paar toeristen
die hier nog verblijven", zegt Ma-
rie-Louise de Smet uit Sint Kruis,
die samen met Lianne van Hooij-
donk (Oostburg) en Piet van Belle-
gem (Eede) het stembureau
vormt. „De meeste mensen ken
nen we natuurlijk. Maar je moet
wel goed blijven opletten. Fouten
mogen er niet gemaakt worden.
Zeker niet bii het tellen."
Weer een stem in Ossenisse. Voor wie, blijft uiteraard een geheim.
fntn's Mark Neelemans
lant ofttic"vcar
U)5mlj>S2ö
