altijd iets te vieren
Canon stemt
tot nadenken
12 Angry Men leidt canon Film en Recht
van Lucy Alibar, met wie hij goed bevriend is. Zij was ook
nauw betrokken bij het schrijven van het filmscenario.
Voor de rol van het meisje Hushpuppy werden 4000 kin
deren tussen 6 en 9 jaar gecast, voordat de regisseur Qu-
venzhané Wallis (2003) vond. Zij was nog maar vijf jaar
oud toen ze voor het eerst auditeerde. Zij volgt de Hondu
ras Elementary School en houdt van lezen, zingen, dan
sen, acteren en van spelletjes spelen op haar iPod. Zeitlin
typeert het meisje als 'een orkaan van humor en natuur
lijk charisma'.
Voor de rol van vader Wink Doucet viel de keus op
Dwight Henry, eigenaar van een bakkerij en lunchroom
in New Orleans.
De film is niet bedoeld als kritiek op mogelijk politiek ver
antwoordelijken voor de overstromingen. Evenmin klinkt
een oproep tot het nemen van waterbouwkundige maatre
gelen. Ook geweeklaag ontbreekt. Zeitlin vertelt een ver
haal over oorzaak en gevolg en laat emoties zien. Hij be
dient zich van het magisch realisme om af en toe op spec
taculaire wijze werkelijkheid en fictie te combineren. Zo
foto Ben Richardson
zijn er beelden van smeltende ijskappen en van prehistori
sche dieren die uit hun bevroren graven herleven en hun
tocht over de planeet beginnen.
Beasts of the Southern Wild won dit jaar op het Filmfesti
val van Cannes zowel de Camera d'Ór (beste debuutfilm)
als de prijs van de Fipresci, de internationale filmkritiek.
Eerder mocht de maker de Grand Jury Award in ont
vangst nemen op het Sundance Film Festival.
Bij Film by the Sea 2012 is Beasts of the Southern Wild gese
lecteerd bij de twaalf boekverfilmingen voor de Dioraph-
te Film- en Literatuurcompetitie.
Vlissingen: vr 14/9 19.00 u alle zalen (galaopening, in bij
zijn van prins Willem-Alexander); za 15/9 14.00 u zaal 2; zo
16/9 18.30 u zaal 1 (na afloop Q&A met schrijfster Lucy Ali
bar); ma 17/9 10.15 u zaal 4; di 18/9 14.00 u zaal 7, wo 19/9
21.15 u zaal 3; do 20/9 16.30 u zaal 3 (met inleiding en na af
loop Q&A met Lucy Alibar); za 22/9 15.00 u zaal 1; zo 23/9
12.30 u zaal 1;
Terneuzen: vr 21/9 21.15 u zaal 3.
De top-5 van de canon Film en Recht ziet
er als volgt uit:
1.12 Angry Men (1957)
2. Judgment at Nuremberg (1961)
3. The merchant of Venice (2004)
4. El secreto de sus ojos (2009)
5. In the name of the father (1993)
Verder zijn opgenomen in de canon: 10e
chambre: Instants d'audience, Billy Budd,
De dream, A few good men, The firm, In
herit the wind, L'ivresse du pouvoir, M: Eine
Stadt sucht einen Mörder, La passion de
Jeanne d'Arc, Paths of glory, Presumed inno
cent, Rashomon, A separation, The sweet
hereafter, The thin blue line, To kill a mocking
bird, The trial, Witness for the prosecu
tion, The wrong man en Z.
De vetgedrukte films worden vertoond op
het festival, evenals Presume coupable.
Voor tijden: zie schema's op pagina 12-14
en filmbeschrijvingen (pagina 16-23).
Inleidingen (alle in Vlissingen):
Pieter Verhoeff bij Judgment at Nurem
berg: zo 16/9 10.00 u zaal 5;
Winnie Sorgdrager bij In the name of the
father: zo 16/9 13.30 uur zaal 5;
Pieter Verhoeff bij De dream: zo 16/9,
19.00 u zaal 5 (ook met nagesprek);
Jeanne Gaakeer bij The merchant of Veni
ce: ma 17/9 15.00 u zaal 5;
Jan Loorbach bij Rashömon: ma 17/9
21.00 u zaal 5;
Jan de Meester bij El secreto de sus ojos:
wo 19/9 20.00 u zaal 7;
Sahand Sahebdivani bij A separation: do
20/9 16.00 u zaal 5;
Lex van Almelo bij 12 angry men: vr
21/9 11.30 u zaal 3;
Pieter Ippel bij 10e chambre: Instants d'au
dience: vr 21/9 13.45 u zaal 7.
Film by the Sea besteedt dit jaar bijzondere aan
dacht aan Film en Recht Een commissie stelde
een canon samen met de 25 beste films rond dit
thema. Bijna de helft van deze lijst wordt op het
festival vertoond, veelal ingeleid door juristen,
filmmakers en andere kenners.
door Rolf Bosboom
Dé canoncommissie (die verder bestónd
uit Jeanne Gaakeer, René Appel, Jan Loor
bach, Pieter Ippel en Leo Hannewijk)
werd geleid door Winnie Sorgdrager. zelf
juriste, oud-minister van justitie namens D66
(1994-1998), jarenlang voorzitter van de Raad voor
Cultuur en tegenwoordig lid van de Raad van State.
„Het was erg leuk om te doen. Ik vind het altijd
mooi ais er met thema's wordt gewerkt, zodat jè je
echt in een onderwerp kunt verdiepen en kunt zien
hoe dat in een film wordt vertaald."
Sorgdrager heeft een brede culturele belangstelling.
„Van alle onderwerpen die bij de Raad voor Cul
tuur voorbijkwamenwas er eigenlijk geen een dat
me niet aansprak. Film is een van mijn interesses,
ik heb helaas te weinig tijd om vaak naar de bios
coop tè gaan, want het is toch het mooist om een
film op een groot scherm te zien. Een dvd kan ook
goed zijn, maar heeft vaak veel minder impact"
De commissieleden bekeken eerder dit jaar, na een
eerste selectie door de festivalorganisatie, tientallen
films, „ik had soms vierkante pupillen, maar dacht
toch: ik ga nóg een film kijken. Gelukkig heb ik tij
dens mijn treinreizen veel films op de computer
kunnen zien."
S „Er zaten heel veel goede ftims bij, heel divers ook.
De vraag is alleen: hoe steek je het in? Passen gewo-
ne thrillers, films die gaan over opsporing door de
politie, Ook in het thema? Ik vind meestal van niet.
Verder moet je bij her samenstellen ran een canon
niet alleen kijken naar mooie films, maar ook er
voor zorgen dat de verschillende tijdvakken zijn ver
tegenwoordigd. Als je echt een palet wik maken,
moetjeook de oudere ffiMs daarm meenemen."
De commissie is enkele keren bijeen geweest. „Daar
naast hebben we veel gemaild. Het aardige van zo'n
juryproces is dat je ook wordt gestimuleerd te kij
ken naar films die je in eerste instantie niet zelf zou
hebben uitgekozen. Dat kan heel verrassend zijn."
in de canon (zie lijst onder aan deze pagina) is al
leen een volgorde aangebracht in de top-5. De waar
de daarvan moet met worden overschat, vindt Sorg
drager. „Het is heel moeilijk om een rangorde te ma
ken en te zeggen: dit is dé beste film. Iedereen heeft
nu eenmaal zijn voorkeuren. De canon is vooral
een Hjst van films die passen in het thema en die
wij de moeite waard vinden."
Zelfwas Sorgdrager onder de indruk van *A sepera-
rion* ('echt heel bijzonder'), maar ook van 'In the
name óf the father', die zij bij Film bv the Sea zelf
inleidt- Deze film van Jim Sheridan - te gast op het
festival - gaat over de Guildford Four, die in 1975 ten
onrechte tot levenslang werden veroordeeld voor
een IRA-aanslag op twee pubs. Een leerzame film.
zeker voor juristen, .,1e vraagt je toch af: zouden dit
soort dingen ook bij ons kunnen gebeuren - ja dus -
en hoe kunnen we dat voorkomen? Een film die
over je eigen vak gaat, zorgt voor een reflectie op
waar je rnee bezig bene Dat is Ontzettend goed."
Scène uit ir» thè rome of the father 1993}
