'Wij slapen in de oude apotheek'
3
vrijdag 7 september 2012
door Annemarie Zevenbergen
Af en toe staat er nog een ver
dwaalde patiënt voor de deur, op
zoek naar huisarts A. van der Ma
le, die praktijk hield aan de Duin
weg in Zoutelande. Daar wonen nu Adrie
en Corrie Meijers. Zij kochten het pand
zo'n drieënhalf jaar geleden. Een briefje ach
ter het raam verwijst naar de huisartsprak
tijk elders in het dorp.
Een opvallend huis aan de voet van de dui
nen, compleet met buitenbar in de voorma
lige paardenstal en een wijnkelder die gelij
kenis vertoont met een kasteelgewelf. De
flessen rusten in rekken, gemaakt door
Adrie. De kelder is een 'project' van zoon
Mario en Adrie. Het is een ruimte 'met een
rouwrandje', zegt Corrie. Zij verloren Mario
in 2010 op 22-jarige leeftijd. Corrie: „Achter
de voordeur is hier veel verdriet." Adrie vult
aan: „Mensen denken wel eens, wat een
mooi huis. Die mensen hebben alles. Maar
dat verdriet verdringt soms de schoonheid."
Een plek in de woonkamer herinnert aan
de levenslustige, vrolijke jongen. Voor een
raam met uitzicht op de tuin, staan foto's
en wat spulletjes van Mario. „Een soort mo
numentje. Zijn kamer hebben we niet in
tact gehouden", zegt zijn moeder.
Oudste zoon Ramon (28) woont sinds kort
in Maastricht. Het stel verwerkt het verlies
ondermeer door het huis open te stellen
voor familie en vrienden. Het maakt ook on
derdeel uit van Kunst aan de Kust, de jaar
lijkse Kunstroute van Zoutelande „Je leeft
door dit verlies veel intenser," zegt Corrie
die sinds een paar jaar schildert. „Als ik
schilder, maak ik mijn hoofd leeg. Dat heeft
me echt geholpen. Ik heb ook bewust veel
bloemen buiten gezet om mensen het ge
voel te geven dat ze hier welkom zijn."
Adrie is ervan overtuigd dat de afleiding en
de gezelligheid nodig zijn. „Als je in stilte en
afzondering leeft, is de klap veel harder."
De wijnkelder is een warme ontmoetings
plek voor familie en vrienden. Adrie maakte
het meubilair grotendeels zelf en gaf de
ruimte een Middeleeuwse sfeer. Corrie:
„We gaan nog met een groep op wijncur
sus. Wijn drinken is heel wat anders dan
wijn verzamelen."
Het huis werd in 1948 gebouwd, in op
dracht van de toenmalige huisarts Frima.
„Dat had destijds prioriteit. Voor de weder
opbouw van het dorp waren een huisarts
en een school nodig." vertelt Corrie. Het
huis werd ontworpen met een rieten dak,
maar dat is er nooit opgegaan. Het pand
heeft een chique, landhuisachtige uitstraling
en biedt een zee aan ruimte. Adrie: „Aange
past aan de eisen van deze tijd. Een op maat
gemaakte keuken, maar ook domotica ma
ken het heerlijk om te wonen. Het is echt
een thuis en we hebben absoluut niet het
idee om hier nog weg te gaan."
„We slapen in de oude apotheek", lacht Cor
rie. „De wachtkamer is nu kantoortje en de
behandelkamer gebruiken we als bijkeuken.
De keuken zeifis op maat gemaakt. Donker
eiken en een granieten aanrechtblad domi
neren. Adrie was 25 jaar een van de directeu
ren van Dominicus in Westkapelle: „Ik kon
er natuurlijk geen kunststof bladje opleg
gen. Dat moest natuurlijk van natuursteen."
Het interieur is klassiek van uitstraling en is
gedurende de laatste jaren tot stand geko
men. „Een combinatie van klassiek en an
tiek. Ieder keer kwam er weer iets bij. We
houden niet van dat hele moderne en strak
ke", vertelt Corrie. „Ik heb ook veel horten
sia's in de tuin en roze accessoires buiten.
Een beetje romantisch. Het moestuintje, de
hobby van Corrie, herbergt prei, sla, boon
tjes en aardbeien.
De woonkamer biedt een schitterend zicht
op de duinen en de Duinweg. „Er zijn altijd
mensen te zien. In het seizoen ook honder
den fietsers. Als we tien minuten niemand
zien, is er iets mis in het dorp", lacht Adrie.
De wijnkelder onder het huis (foto boven) ademt een middeleeuwse sfeer. Het meubilair is groten
deels gemaakt door Adrie Meijers zelf.
De zandstenen boog in de woonkamer is later aangebracht en geeft een doorkijk naar de keuken.
foto's Mechteld Jansen
Heeft u tips?
Mail dan naar:
wonen@pzc.nl
