uit li
donderdag 6 september 2012
Opnieuw is de Grote
Kerk in Veere podium
voor beeldende kunst.
Van de exposities die
ik er de laatste tijd zag speelt deze,
met die van Kipvis in juni, het
sterkst in op de ruimte. Je kunt
zien dat Nanky de Vreeze, die de
tentoonstelling samenstelde, het
werk gekozen heeft speciaal voor
deze plek. Elke voormalige kapel
heeft een eigen karakter: door het
licht, de staat van de muren, door
dat er een deur is of een verhoog
de vloer. Zoals ook het werk van
de kunstenaars die zij selecteerde
steeds anders is. Het mooie van de
ze tentoonstelling is de balans tus
sen werk en ruimte.
Plaatsbepalingen wordt voor mij ge
kenmerkt door de schoonheid die
in het alledaagse besloten ligt en
waaraan je al gauw voorbij gaat.
Door de kwetsbaarheid van het be
staan dat zich in de tijd ontvouwt
en dat misschien wel meer door
de kleine dan door de grote din
gen wordt bepaald. Tijdloos en tij
delijk zijn begrippen die me door
het hoofd schieten als ik van kapel
naar kapel ga. In plaats van mijn
heil te kunnen zoeken bij de heili
gen van wie beeltenis en altaar al
eeuwen zijn verdwenen gaan kun
stenaars met mij in gesprek.
Zo toont Mare de Roover kleine
sculpturen in kastjes. Ze zijn sa
mengesteld uit wat hij vindt: een
pijpenkop, een slakkenhuis, een
veertje, een stukje karton. Er is
niets luxe of artistieks aan die din
gen, maar de combinaties zijn ver
stild en zetten aan tot verwonde
ring: over dat niets toch iets kan
zijn en over de rijkdom van een
creatieve blik.
Naast dat tijdelijke, toevallige zie
ik dan verderop de zwarte glad ge-
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
de orde. In haar ogen lijken men
sen gevangen in het web dat ze
zelf hebben geweven. Hier gaat
het dan vooral over de mogelijkhe
den van eigentijdse communicatie.
In hoeverre leiden die tot echt con
tact? Is er tijd voor het persoonlij
ke, de aanraking, de blik of gaat
het om communicatie in 140 te
kens?
De andere exposanten raken juist
aan wat je kunt ontdekken als je je
losmaakt van de waan en van de
massa. Lammersen verbeeldt wat
er kan gebeuren als mensen zich
zelf en elkaar kwijtraken. Dat con
trast maakt deze tentoonstelling
compleet.
T/m 23/9. Grote Kerk, Oudestraat 26,
Veere. Di t/m zo. 11.00-17.00 uur.
Plaatsbepalingen is een
tentoonstelling met vooral
kwetsbaar, ingetogen
werk: tere tekeningen, sub
tiele sculptu ur, vergezeld
van poëtische teksten.
De exposanten zijn:
Arie de Groot, Vincent Ha
mel, Arno Kramer, Marian
ne Lammersen, Hieke
Luik, Yvonne Mostard,
Pjotr Müller, Zoltin Peeter,
Mare de Roover, Yoshihisi
Sankawa, Nicole Schulze
en Eja Siepman van den
Berg.
polijste bronzen gestalten van Eja
Siepman van den Berg. Een staand
naakt, de voorzichtig welvende
vormen van een lopend meisje.
Hoofd en armen ontbreken zodat
alle aandacht uitgaat naar romp en
benen waarin spanning, souplesse
en schoonheid schuilen. Zo'n
beeld is het tegendeel van de crea
tieve omgang met het toeval. Hier
is ambachtelijke perfectie bepa
lend.
Een beeld van Siepman brengt me
in het gebied van het tijdloze, het
terrein van universele schoonheid.
Eigenlijk verschilt de ervaring die
zijn beelden me bieden niet we
zenlijk van wat De Roovers werk
oproept. In beide gevallen gaat het
om aandacht, om concentratie op
eenvoud en essentie.
De twaalf kunstenaars die in de
Grote Kerk bijeen zijn gebracht be
dienen zich van uiteenlopende ma
terialen en technieken. Er zijn teke
ningen, collages, schilderijen en
beelden van hout, textiel en porse
lein. Uit al het werk spreekt een in
getogen beeldtaal die niet be
schrijft maar oproept.
Op één uitzondering na: de drama
tische assemblages van Marianne
Lammersen: Zij hangt menselijke
figuren met koppen van porselein
in ëen bosje bij elkaar. Uit hun
hoofden stulpen vormen die men
gebruikt om elektriciteitsdraad via
palen te geleiden. De personages
zijn deel van een netwerk van ka
bels en draden. Met zo'n beeld
stelt Lammersen de verhouding
tussen mens en technologie aan
Assemblage van Marianne Lammersen in de Grote Kerk in Veere.
Ronald de Ceuster
Ronald de Ceuster maakte van
kunststof touw een weefsel dat de
wand van de Bewaerschole ver
taalt in lijnen. Zo schept hij een in
spirerende tegenstelling tussen
vast en beweeglijk. Vesta Kroese
gebruikt spiegelglas om de bezoe
ker aanknopingspunten te bieden
voor anders kijken.
T/m 9/9. Bewaerschole, Weststraat
18, Burgh Haamstede. Wo. t/m zo.
14.00-17.00 uur en op afspraak.
Karina Beumer
Karina Beumer is evenals haar me
de-exposanten net afgestudeerd
aan kunstacademie Sint Joost in
Breda. Beumer schildert mensen
in haar directe omgeving. Roos
Holleman brengt monumentale te
keningen van dode vogels en L'Is-
telle zorgt voor de opgewekte noot
met speelse objecten
T/m 9/9. Watertoren, Bredestraat 67,
Oostburg. Wo. t/m zo. 14.00-17.00
uur.
Geert Bisschop
Geert Bisschop weet met installa
ties in een neogotische kerk eigen
tijds maatschappelijk engagement
te combineren met bezielde spiri
tualiteit, op zoek naar het positie
ve, los van dogma's en vastgeroes
te structuren. De neonsculptuur
'YES HERE NOW'speelt daarin de
hoofdrol.
T/m 30/9. Magdalenakerk, Brugge.
Dagelijks 10.00-18.00 uur. Dicht van
13.00-14.00 uur en zondagochtend.
Michiel Paalvast is een van de kun
stenaars van wie werk te zien is op
de kleine, intieme expositie De ver
zamelaar. Deze tentoonstelling is
onderdeel van de reeks De schilder,
het werk het atelier.
Meer informatie is te vinden op:
www.caesuur.nl
T/m 8/9. Galerie Caesuur, Lange
Noordstraat 67, vr. en za. 14.00-17.00
uur.
Auke van der Heide maakte een se
rie grote tekeningen in gewassen
inkt met als aanleiding zijn jeugd
herinneringen in Vlissingen. Her
kenbaar voor de mensen van zijn
generatie - de vijftigers - maar in
voelbaar voor iedereen. Over het
dagelijks leven in de naoorlogse
Scheldestad. Opening zo. 9/9 15.00
uur.
T/m 28/10. Wolstraat 25, Vlissingen.
Do. t/m zo. 13.00-17.00 uur.
Michiel Paalvast
Auke van der Heide
