6l
Nai~uurj(rurKA/d
Met klewm i/0t
dinsdag 4 september 2012
Daarom is het zo'n
verademing dat langs de
Oude Veerse weg, tussen
Middelburg en Veere, een
weidegebied ligt waar
zelfs in de zomer nog de
nodige plassen te vinden zijn. Hier ligt het
reservaat dat - niet al te fantasierijk -Oude
Veerse weg gedoopt is, waar het karakter van
het vooroorlogse landschap van Walcheren
nog in volle glorie te vinden is. Niet dat dit
gebied aan de ruilverkaveling ontsnapt is. Het
is, net als de rest van Walcheren op de schop
gegaan in de eerste ruilverkaveling die in
Nederland werd uitgevoerd. En inmiddels is
Walcheren al voor een tweede keer verkaveld.
Het gebied kwam er goed af omdat de eerste
ruilverkaveling - vergeleken met die van de
decennia erna - nog niet zo heel rigoureus
was. Toen het Platte van Walcheren voor
de tweede keer op de.schop ging werd het
gebied langs het kanaal bestemd tot reservaat
en kreeg het voor een deel zijn vooroorlogse
karakter terug. Daarvoor was overigens heel
wat graafwerk nodig, omdat het polderpeil zo
gedaald was dat alleen door maaiveldverlaging
de historische situatie in ere hersteld kon
worden.
Het is er ideaal wandelen. Ooit is op de
kanaaloever een zogenaamd jaagpad
Wei- en waterland. Zo heette één van
de vogelboekjes in de reeks 'Vogels
van...', die ik als beginnende vogelaar
verslond. Was het vroeger zo'n beetje
een vanzelfsprekende combinatie,
tegenwoordig is in de meeste wei
degebieden het water ver te zoeken.
Dat geldt zeker in het Zeeuwse, waar
de weidegebieden door ingrijpende
verkavelingen geen spat water méér
bevatten dan uit landbouwkundig
oogpunt noodzakelijk is.
aangelegd voor de trekpaarden die de schepen
op het kanaal moesten voortbewegen. Het
jaagpad is voor iedereen vrij toegankelijk en
het biedt een prachtig uitzicht. Of je nu van
Middelburg naar Veere, of andersom wandelt,
steeds is daar de skyline van een historische
stad: Veere met de Grote Kerk, Middelburg
met de Lange Jan als meest markante punten.
Wandelend over de kanaaldijk wordt je oog
er voortdurend naar toe getrokken. Starten
met een wandeling langs het Kanaal kan
zowel in Middelburg als in Veere, maar ook
onderweg zijn verschillende toegangspunten,
bijvoorbeeld bij het gemaal Poppekinderen
en bij de Theeschenkerij De Blauwe Reiger,
waar een infobord over het gebied staat.
Maar de Oude Veerse Weg biedt meer dan
vergezichten. De natuur is veel te afwisselend
om niet ook dichtbij te kijken.- Langs het
dijktalud staan kattedoorns met hun mooie
roze vlinderbloemen, afgewisseld met de
helgele trossen van het Jacobskruiskruid.
Prachtig gevormde meidoorns die her en
der op de kanaaldijk staan, hangen vol met
rode bessen. Een rijke voedselbron voor de
lijsterachtigen die hier in het najaar passeren.
Maar vooralsnog worden ze nauwelijks
aangeraakt, want er zijn veel aantrekkelijker
vruchten. De bramen bijvoorbeeld die hier en
daar tussen de struwelen groeien. Een grote
groep spreeuwen doet zich uitbundig tegoed.
De braamstruwelen lopen soms helemaal
door tot in het sloottalud. Op zo'n plek
hangt tussen het hoge gras een kunstig
gesponnen bol die bestaat uit grashalmen en
mosplantjes. Aan de zijkant zit een mooie
ronde opening. Dat moet haast wel de
woning van een dwergmuis zijn. En jawel.
na een paar zachte tikjes op zijn huisje komt
een nietig klein muisje uit de opening
tevoorschijn. Zonder al te veel haast klautert
het diertje in een braamstruik en vanonder
een blad gluurt hij nieuwsgierig naar de
brutale indringer.
Ineens is er paniek onder de spreeuwen.
Een buizerd, die het kanaal oversteekt
passeert hun zitplaats en gaat dan boveii de
weilanden op zoek naar prooi. Een witgatje
vliegt op uit de sloot en wat verderop zigzagt
een watersnip vanaf de slikoever van een
langzaam uitdrogende plas. Maar de buizerd
vliegt loom naar de horizon, zonder zich om
die geschrokken vogels te bekommeren. Voor
een slome duikelaar als de buizerd zijn ze ook
veel te snel...
Chiel Jacobusse
Kattendoorns.
Dwergmuizennestje.
Dwergmuis ondereen bramenblad.
Op Walcheren kun je
O prachtig door de duinen
wandelen. Je geniet er
van mooie vergezichten,
en hebt mooi uitzicht
op wolkenpartijen met
schitterende zonlichtstralen in zee. Als je wat
verder kijkt in die duinen, dan is het duidelijk
dat dat gebied om veel meer redenen waar
devol is, maar dan moet er wel wat gebeuren.
Zo profiteren bijzondere soorten in enkele
duinvalleien in de kusstrook tussen Zoutelan-
de en Vlissingen van het werk dat vrijwilligers
daar doen. Werkgroep Landschapsverzorging
Walcheren gesteund door enkele andere
werkgroepen zorgt ervoor dat enkele duinval
leien niet helemaal dichtbegroeid raken.
Stichting Landschapsbeheer Zeeland (SLZ)
doet vooraf het maaiwerk, wat heel zwaar is
want de hellingen zijn vaak steil. SLZ heeft
er partners bij zoals Staatsbosbeheer en het
Waterschap, die hier hetzelfde doel voor ogen
hebben. Het gebied verruigt en raakt dichtbe
groeid met duindoorn, liguster, Amerikaanse
vogelkers en andere ruigtesoorten. Maaien en
afzagen van ongewenste soorten is hier nodig.
Gelukkig is te zien dat de populaties van ge
wenste soorten zoals de parelmoervlinder en
de levendbarende hagedis toenemen. Na het
maaien gaan enkele dagen later vrijwilligers
het maaisel afharken, waardoor verschraling
wordt bevorderd. Karin Mol, medewerker
van SLZ: „Door ziektes zijn er sinds jaren
weinig grazende konijnen. Vele struiken zijn
daardoor harder gegroeid. Het maaibeheer
van de vrijwilligers creëert open stukken met
bloemrijk grasland." Geel walstro, kruipend
stalkruid en duinviooltje zijn soorten die
er nu voorkomen. Jaarlijks beheer zorgt dat
soorten die het elders moeilijk hebben, hier
een kans krijgen. De zaadbank die in de grond
zit krijgt door het afharken weer een impuls.
Karin: „De parelmoervlinder komt alleen in
specifiek beheerd duingebied voor. Je gelooft
je ogen niet, als deze vlinder zijn vleugels
dichtklapt, en je de parelmoerkleuren ziet."
Hij heeft als waardplant het duinviooltje. Ze
ven jaar beheer op deze plek en het resultaat
is mooi. Op 22 september gaat de werkgroep
samen met belangstellenden hier ook werken
om bloemen en dieren een kans te bieden.
Sylvia Tuinder
."lïe'v". -