5 spectrum
seizoen
Nieuw
kust
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
Zaterdag 1 september 2012
Vanmorgen opende ik de keukendeur.
De toegang naar de tuin werd versperd
door een enorme kruisspin in een
prachtig net. Ik probeerde er onder
door te kruipen, maar die spin had zo'n uitge
breid weefsel gesponnen en was zo vastbesloten
iedere toegang tot de tuin onmogelijk te maken,
dat ik besloot de uiteinden van haar web los te
maken en naar de zijkant van de deur te verleg
gen. Woedend ging de spin ervandoor. Meer die
renleven in de tuin: de spreeuwen aten alle rode
bessen op, zodat ik bij de biologische winkel on
bespoten doosjes bessen moest inslaan om aan
de enorme vraag in familie- en kennissenkring
naar mijn bessengelei, opgeleukt met beschaaf
de scheutjes wodka, te kunnen voldoen. Ik zit
nu dagelijks alert voor het raam te loeren naar
mijn langzaam kleurende druiventrosjes, terwijl
in de berk aan de rand van de Kalenbergergracht
de spreeuwenkolonie hetzelfde doet. Wie het
eerst komt....!
De ringslang Betsy, die al jaren beurtelings in de
sloot langs het huis of in de schuur leeft, lag on
bekommerd in de zon te slapen en schrok zich
dood, toen ik onverwacht naar buiten stapte om
de was op te hangen. In elegante kronkels slipte
zij de sloot in. Soms kruipt zij met een gezwol
len slangenlijf in de hoop tuinafval, om na een
poosje slank te voorschijn te komenzij heeft
daar in het donker haar eieren gedropt Éénmaal
heb ik een aantal piepkleine slangetjes, waar
schijnlijk net uit het ei gekropen, in de goot ach
ter het huis gezien.
Waarom ik al deze tuin- en dierentrivia vertel?
Ik ben bezig afscheid van de zomer te nemen.
Vandaag wordt de opening van het nieuwe lite
raire jaar gevierd bij Manuscripta, de grote boe
kenmarkt met signeersessies, lezingen en inter
views op het terrein van de Amsterdamse Wes
tergasfabriek. En na Manuscripta is het seizoen
begonnen. Geen luie ochtenden in ligstoelen,
geen uitslapen meer omdat je bed verlaten zo
lang de regen langs de ramen plenst, toch geen
zin heeft. Er moet weer gewerkt worden.
Nog één dierenverhaal. Vrienden hadden hun
huis te koop gezet, een prachtig oud huis, vet in
de verf, heerlijk tuintje. Maar de bewoners wil
den wel weer eens iets anders.
De eerste potentiële kopers meldden zich. Wat
deden de twee huiskaters Jan en Wim? Deze in
tens zindelijke keurige ontmande heren beslo
ten eens even een flink geurspoor uit te zetten
om de kijkers serieus af te houden van koop!.
De makelaar begreep er helemaal niets van. "De
kijkers klaagden over een indringende geur van
kattenpies! Ze wisten niet hoe vlug ze het
mooie pand moesten verlaten!"
Wanneer U dus poezen of katers bezit, en u wilt
uw huis verkopen, praat daar in de aanwezig
heid van de dieren nooit over. Gelooft u mij, ze
verstaan alles wat je zegt En als het ze niet be
valt, nemen zij hun maatregelen...!
Zo, genoeg gedierte in de column. Nu gaan we
weer aan het werk. Nieuwsgierig likkebaardend
denkt Uw columniste aan de aanstaande verkie
zingen. En aan het opwindende Zeeuwse 'Film
by the Sea-festival', waar koninklijk bezoek
wordt verwacht.
'There is such a lot of living to do!'
