Am
Het doel? De beste club
van het eiland worden!
woensdag 29 augustus 2012
Kan een Zeeuwse ploeg
een rol van betekenis spe
len in de strijd om het
kampioenschap in de
derde klasse B? Clubs als Krabben-
dijke en Rillandia denken daar
niet aan, maar bij MZC'n, Tholen-
se Boys en Yerseke is de overtui
ging wel aanwezig. Noad'67 heeft
ook een mooie doelstelling: de bes
te club van het eiland worden.
KRABBENDIJKE
Voor Krabbendijke dreigt zich het
zelfde scenario als vorig seizoen te
voltrekken. Door een gebrek aan
spelers werd in de laatste wedstrij
den een mooie positie verspeeld.
Ook dit jaar vreest coach Leo van
der Weijden voor de breedte van
zijn selectie. Sommigen van zijn
spelers werken in het weekend of
's avonds, waardoor trainen niet al
tijd mogelijk is. „Als we er niet ge
noeg hebben, moet ik een beroep
doen op jeugdspelers of jongens
die met het tweede meedoen. Bij
de A's lopen wel wat talentjes
rond." Dóór de twijfel over de we
kelijkse beschikbaarheid van zijn
spelersgroep, vindt Van der Weij
den het lastig een doelstelling te
formuleren. „Dat is nog een beetje
koffiedik kijken. Maar als we com
pleet zijn, moet de vijfde positie
haalbaar zijn."
MZC'11
MZC'n wil revanche voor vorig
seizoen. Toen beleefde de Zierilc-
zeese fiisieclub een fantastische
tweede seizoenshelft, waarin
slechts twee keer werd gelijkge
speeld. In de nacompetitie werd
promotie echter niet afgedwon
gen. Die lijn moet nu worden
doorgetrokken, met het verschil
dat promotie wel tot stand wordt
gebracht. „Daarnaast moeten we
gaan voor een periodetitel", zegt
trainer Adriaan Nieuwenhuijse.
„We hebben de selectie uitgebreid
met een paar goede A-junioren,
dus we hebben een bredere groep.
Een plaats bij de bovenste drie
moet lukken."
NOAD'67
Voor Noad'67 is er vrijwel niets
veranderd ten opzichte van vorig
seizoen. De club uit Sint Philips-
land heeft de eigen jeugd als
kweekvijver. „Als er een echt
groot talent bijloopt, halen we
hem gelijk naar de eerste selectie",
Adriaan Nieuwenhuijse
zegt trainer Johan Sulkers. „Verder
is het belangrijk dat een jongen als
John van Splunter is teruggekeerd.
Dat zorgt voor ervaring."
Daarmee hoopt Noad'67 een
plaats in de nacompetitie af te'
dwingen. Sulkers: „En de beste
ploeg van het eiland worden. Dat
is ook leuk."
RILLANDIA
Rillandia doet het tegenwoordig
vooral met de eigen jeugd. „Er zijn
vier jongens weg en daar zijn
jeugdspelers voor teruggehaald",
zegt coach Ruud Linders. Wat niét
veranderd is, is de doelstelling. Die
is namelijk handhaving. „Wat dat
betreft is het zonde dat we geen
goede voorbereiding hebben kun
nen draaien. We zijn pas in augus
tus begonnen", aldus de trainer.
De tactiek van Rillandia is onver
anderd: alle ballen op spits Arjan
Koopmans. Linders: „Robin van
Bavel zal rond Koopmans gaan
voetballen. Van hem verwacht ik
heel veel dit seizoen."
THOLENSE BOYS
Een plaats bij de bovenste drie en
vervolgens promoveren. Dat is
waar Tholense Boys dit jaar voor
gaat. Dat zal echter niet zonder
slag of stoot gaan; volgens trainer
Paul van Buuren moet er nog veel
veranderen, wil zijn ploeg een rol
van betekenis gaan spelen. „In de
voorbereiding ontbrak het aan
scherpte." Als dat verandert, ziet
Van Buuren een 'RKC-scenario'
wel zitten. „Een goede start is heel
belangrijk. Dan gaat het daarna
vanzelf"
WHS
Voor WHS-trainer Erwin de Nijs
is het gissen hoe zijn team het dit
seizoen zal doen in de derde klas
se. Vorig jaar werd de ploeg welis
waar zevende, maar dat wil niet
zeggen dat de doelstellingen naar
boven zijn bijgesteld. De Nijs:
„Voorlopig spelen we om in de der
de klasse te blijven, maar daar kan
zomaar verandering in komen.
We kunnen onze doelen nog al
tijd bijstellen." In de selectie van
de club uit Sint Annaland is in ie
der geval niets veranderd. „Ik ken
de spelers nog niet allemaal even
goed", zegt de nieuwe trainer. „Ik
ben nu aan het kijken wat ons bes
te systeem zal zijn,"
YERSEKE
Yerseke degradeerde vorig jaar uit
de tweede klasse, maar dat wil
niet automatisch zeggen dat de
ploeg dit jaar voor promotie gaat.
„Daarvoor is deze klasse mij te on
bekend", zegt de nieuwe trainer
Ronald Zuijdwegt, verwijzend
naar de Brabantse invloed in de
derde klasse B. „Daarom is het las
tig om nu al een doelstelling te
hebben. Dat kunnen 'we in de
loop van het seizoen pas gaan
doen. De buitenwacht verwacht
meteen promotie, maar we zien
wel waar het schip strandt."
Dat Yerseke wel bovenin wil mee
draaien, staat buiten kijf „Als ik
naar mijn eigen ploeg kijk, zie ik
een jonge groep waar veel power
in zit", klinkt Zuijdwegt opgeto
gen. „Er is talent genoeg."
Hij is misschien wel het grootste voetbaldier
van Zeeland en wijde omtrek. Waar de bal rolt,
is Nico de Keijzer. Of het nu Bruinisse,
Kloetinge, Goes, Nieuwenhoorn, Breda of
Hendrik- Ido-Ambacht is, de 75-jarige
gepensioneerde mosselvisser uit Bruinisse staat
langs de lijn. „Ik zie gemiddeld vijf wedstrijden
per week", zegt hij.
Nico de Keijzer heeft de
ze morgen bij Bruse
Boys, zijn club, nog wat
hand- en spandiensten
verricht en is nu op weg naar de
bekerwedstrijd Kloetinge-EW. De
avond ervoor, zo vertelt hij, was
hij nog in Halsteren waar zijn
kleinzoon Yarick met JVOZ moest
spelen. Het programma voor ko
mend weekeinde is inmiddels in
grote lijnen ook al bekend. Op za
terdagmorgen even buurten bij
Bruse Boys, vervolgens met Yarick
mee naar Amsterdam voor de wed
strijd tegen AFC Cl. En bij terug
keer in Bruinisse nog even op het
fietsje naar de kantine van Bruse
Boys. Zondag wordt het waar
schijnlijk een potje van Baronie of
Nieuwenhoorn. „De sfeer er om
heen en het spelletje zelf, dat
spreekt me enorm aan. Ik denk
dat ik per jaar tussen de 20.000 en
30.000 kilometer voor de voetbal
rijd. Op de meeste voetbalvelden
ben ik inmiddels wel geweest. Een
tomtom heb ik niet nodig."
Eigenlijk is er maar één periode in
zijn leven geweest dat hij niet al te
vaak op een voetbalveld kwam, be
seft Nico de Keijzer ergens midden
in het gesprek. Dat was in de tijd
dat zijn dochter Sandra als turn
ster van Delta Sport tot de top van
Nederland behoorde. „Dan kwam
ik op vrijdag van boord en stond
de auto al gereed. Reed ik drie da
gen lang naar Papendal waar de
trainingen waren. Dat was dui
zend kilometer in een weekendje.
Was een mooie tijd hoor. In die pé
riode heb ik elke turnhal in Neder
land wel zo'n beetje gezien."
Toen Sandra stopte met turnen,
werd het voetbalveld weer zijn do
mein. Van wie hij het voetbalvirus
heeft, hij zou het niet weten. „In
elk geval niet van mijn vader",
weet De Keijzer. „Die wist niet
eens of de bal rond of vierkant
was." Toch werd Nico nooit een
strobreed in de weg gelegd. Als vijf
tienjarige ging hij wel al bij zijn va
der aan boord werken, maar in het
weekeinde kon hij gaan en staan
waar hij wilde. Op zaterdag voet
balde hij in het dorp bij Bruse
Boys en op zondag pikte hij zijn
wedstrijdje mee. „In 1954, net na
de ramp, reed ik op mijn brom- -
mertje naar Bergen op Zoom.
Toen had je de wilde bond nog en
ging ik kijken naar De Zwarte
Schapen en Fortuna'54. Heb ik Jo
han Boskamp nog zien spelen.
Dan moest ik met de pont mee en
was ik bijna een dag onderweg,
maar dat had ik er graag voor
over."
Zelf was hij in de jaren vijftig zoals
hij het zelf omschrijft een meedo
genloze linksback bij Bruse Boys.
„Op mijn 24e ben ik al gestopt
hoor", vertelt De Keijzer. „Dat was
een verstandige beslissing. Ik ging
altijd door, ook al had ik veel last
van mijn enkels. Dat was natuur
lijk niet zo handig als ik doorde-
week aan boord voortdurend pp
mijn benen moest staan."
Het einde van zijn actieve loop
baan werd gemarkeerd door een
schorsing van een half jaar. „Ik
had de scheidsrechter een klap ge
geven. Ja, dat was het aard van het
beestje. Ik was wat opvliegerig.
Dat heb ik nog wel een beetje
hoor. Als ik bij 'Bru' ben, ben ik
de fanatieke supporter die niet te
gen onrecht kan. Daarom ga ik op
zaterdag niet al te vaak bij 'Bru' kij
ken, want dan maak ik me veel te
vaak boos. Ik kan niet tegen on
recht. In het verleden heb ik wel
eens een klomp naar een scheids
rechter gegooid. Als dan later blijkt
dat ik fout zat, geef ik dat wel toe
