Muziek past bij mooie avond cultuur 113 De afgematte scherpte maakt het verhaal sterk Klaas Hendrikse is een man van eikenhout agenda woensdag 29 augustus 2012 Concerten Tim Akkerman en Dotan op het Abdijplein in Middelburg Twee singer-songwriters dinsdag avond op het Abdijplein in Mid delburg: een met een rijk roek- verleden dat hij nu ver achter zich heeft gelaten (Tim Akker man) en een met een door me nigeen voorspelde mooie toe komst voor zich (Dotan). door Rolf Bosboom MIDDELBURG - Van het stempel van Di-rect zal hij wel nooit helemaal loskomen, maar wie dinsdagavond - mede gelokt door het aangena me (na)zomerweer - onbevangen naar het Abdij plein toog, zal toch enigszins verrast hebben opgeke ken. Niet alleen verscheen Tim Ak kerman, bekend geworden als lead zanger van Di-rect, voor de veran dering eens gladgeschoren op het podium. Ook muzikaal gezien is hij een radicaal andere weg ingesla gen. Rockte hij ooit in de voornaamste popzalen en op de grote festivals, ditmaal stonden de stoeltjes op het Abdijplein keurig in het gelid voor een ingetogen optreden van Akkerman, wiens repertoire zich nu voornamelijk in de richting van de folkpop beweegt. Muzikaal gezien allesbehalve verrassend en vernieuwend, maar uitstekend pas send op mooie avonden zoals de ze. Alleen in het slotnummer, de nieuwe single Stronger each day, ging het tempo wat omhoog. Akkerman, die werd bijgestaan door gitarist Matthias van Beek, scoorde bovendien punten bij het royaal opgekomen publiek met het herhaaldelijk prijzen van Zeeland. In Burgh-Haamstede, in het vakan tiehuis van zijn ouders, kreeg im mers zijn eerste soloalbum vorm. „Ik heb toch een deel van mijn hart in Zeeland liggen." Na Tim Akkerman haalde Dotan de teleurstelling van vorig jaar - op het laatste moment moest hij van wege een longinfectie verstek la ten gaan - met een sterk optreden dubbel en dwars in. „Ik ben extra blij dat ik hier ben", zei de zanger, die de status van talent in rap tem po lijkt te ontgroeien met zijn ster ke, afwisselende (en voor de gele genheid deels akoestisch uitgevoer de) nummers. Enkele kersverse songs beleefden hun primeur en maakten nieuwsgierig naar Do- tans komende album. Dotan op het Abdijplein. foto Lex de Meester Meer agendanieuws en het complete bioscoopprogramma is te vinden op de website van deze krant. Domburg Zomeravondconcert Brassband Apollo, Protestantse Kerk, 20.30 uur Programma Zeeland Nazomerfestival: 'How long is now' (hedendaagse dans), Machinefabriek, Vlissingen, 20.30 uur. 'Medea', Vest van Veere, 20.30 uur. 'Zeeuwen van Oranje', Voetbal Experien ce, Middelburg, 20.30 uur. Festivalhart-Abdijplein Middelburg: Kinderconcert 'Kapitein Winokio Feest", 15.00 uur. Vertrek voor voorstellingen: 'Kracht, Nacht Macht, 18.15 uur, 'Dwaalschot', 'Het Land' err'De. Koorts', 18.45 uur. PopaanZee: Lola Kite, 20.30 uur. Hoofdpodium: Moss, 21.00 uur. Expositie La Parata Bizarra, Crypte Abdij, 13.00 - 18.00 uur. door Willem Nijssen De Amerikaanse acteur Wallace Shawn (1943) speelt meestal in luchtige Hollywoodkomedies, maar schrijft daarnaast ook toneelstukken. Vaak zijn die duister, politiek geladen en controversieel. Rond 1990 schreef hij een trio stukken, waar in hij marxistische, communisti sche and socialistische ideeën af zette tegen liberaal Amerikaanse gedachtegoed. Het middelste stuk (The Fever, ook verfilmd met Vanessa Redgrave) was oorspronkelijk bedoeld als huiskamerproject. Een vrouw (of een man, de theatermaker mag kie zen van Shawn) zit met hoge koorts op haar hotelkamer. Ergens MONOLOOG De Koorts Door: KVS Brussel Tekst: Wallace Shawn Vertaling:Tom Kleijn Bewerking en spel: Simone Mils- dochter in een onbepaald derde wereld land, waar een burgeroorlog woedt. Bij vlagen ijlt ze, een onop houdelijke gedachtestroom over weelde, tekort, ongelijkheid en on rechtvaardigheid. Over de nietig heid van haar eigen leven. („Dat is een heel dun boek, dat durf ik niet openslaan.") Er is geen plot, geen decor, eigenlijk zelfs geen hoofd persoon. Daarin is Shawn duide lijk: „Mijn stukken gaan over het publiek, het hoofdpersonage dat ben jij". Er is, kortom, alleen maar de confrontatie. Hier op het Nazomerfestival speelt Simone Milsdochter de monoloog in een zijbeuk van de klooster gang. Intiem genoeg om nog iets van het huiskameridee te behou den. Voor een koortsig iemand is ze opvallend lucide en gelijkmoe dig. De heldere momenten - waar op ze probeert te redeneren en eva lueren - onderscheiden zich nau welijks van de nachtmerrieachtige flarden. Ze vloeien in elkaar over. Nergens wordt het geweten rustig, maar nergens ook slaan angst, ver ontwaardiging of wanhoop op hol. Een vlammend revolutionair schuilt er niet in deze vrouw, daar voor is ze veel te scherp in haar analyse, ook en vooral in haar ge nadeloze zelfanalyse. „Als ik naakt naast een bedelares sta, is er geen enkel verschil tussen haar en mij, behalve een verschil in toeval. Ik verdien het niet twee broodkor sten meer te hebben." Die afgematte scherpte maakt De koorts tot een sterk verhaal. Maar zonder slotsom, afgezien van de conclusie die het eigenlijke hoofd personage - jij dus - eventueel durft trekken. Sommigen waren daar merkbaar aan toe. Dan werkt het dus. Nog te zien: wo 29, do 30, vr 31 aug en za 1 sep. Verzamelen: Abdijplein, Middelburg, 18.45 uur. Simone Milsdochter in De Koorts door Jan van Damme Het weblog 'Zeelandgeboekt' van de PZC signaleert Zeeuwse boeken en tijdschriften. In de krant wordt weke lijks een titel van het blog in de schijnwerpers gezet. Een liber amicorum - ik heb het altijd een mooi woord gevonden. Misschien is het in onbruik geraakt. Een boek ge maakt door vrienden, door men sen die je een goed hart toedragen. Dominee Klaas Hendrikse kreeg onlangs een bundel met inter views en portretten ter gelegen heid van zijn afscheid van de Koor kerkgemeenschap in Middelburg. Met een prikkelende titel: De do minee, de kerk en God. Ik zou het een liber amicorum noemen. De titel vind ik intrigerend. Dat zit 'm in de stapeling van begrippen. De affaire in 1987 rond Fassbinders stuk Het vuil, de stad en de dood heeft kennelijk zoveel indruk ge maakt, dat ik daar altijd aan moet denken als ik een titel tegenkom die daar in de verte op lijkt. De do minee, de kerk en God roept met een ook vragen op over de volgor de. De dominee komt eerst, God het laatst, de kerk laten we in het midden: daar zal Trea van Vliet - de auteur van het boek - vast over hebben nagedacht. Ik heb de het boek met plezier ge lezen. Trea van Vliet heeft een bundel afgeleverd, die lekker weg leest. Er komen nogal wat mensen in voor die veel en serieus over het leven nadenken, maar in de inter views klinken ze niet zwaar. Da's prettig. En ook de tekening van de figuur Hendrikse mag er zijn (pagi na 10): „Een rijzige gestalte. Een luide stem met Alblasserwaardse tongval. Gebruind op een manier die laat zien dat dermatologische adviezen in de wind worden gesla gen. De sigaretten altijd bij de hand." Hendrikse werd landelijk bekend door zijn boeken Geloven in een God die niet bestaat. Mani fest van een atheïstische dominee (2007) en God bestaat niet en Je zus is zijn zoon (2011). Koorkerkers zijn positief over hun dominee, maar geven er regelma tig blijk van dat ze hem niet blind adoreren. Ad de Goffau op pagina 33: „Klaas stuurt je de week in met een boodschap, heeft fantastische preken. Ik vertelde aan één stuk door aan mensen hoe geweldig dat was." Fien van Duijvenvoorde op pagina 36: „Klaas heeft ons wer kelijk opgevoed in het loslaten van ballast." Wilma Geluk op pagina 42: „Bij Klaas heb ik nooit het ge voel dat hij alleen voor de vorm iets staat te doen. Hij doet het met humor, met grote nuchterheid, no nonsens. Dat geeft mij een gevoel van vrijheid en van echtheid. Ik hoef het niet met hem eens te zijn, daar gaat het me niet om. Dat daar iemand staat die zich laat- zien, die zich laat kennen, dat doet het voor mij." Marijn de Valk op pagina 46: „Bij Klaas zijn zowel vorm als inhoud oké. Hij is niet zweverig, niet zal- vend, probeert geen vriendjes te worden. Hij bewaakt de zui verheid. Hij maakt de zuiverheid natuurlijk ook wel eens kapot als iemand anders óók authentiek iets voelt en daarover wil vertellen. Ik noem hem niet voor niets een man van eikenhout. Maar hij voor- komt dat we gaan zemelen." -c Trea van VlietDe dominee, de kerk en Cod - Interviews en portretten ter gelegenheid van het afscheid van Klaas Hendrikse, Uitgeverij Vere niging van Vrijzinnig Protestanten Middelburg, 92 pagina's, 14,90 euro.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 13