Butten
Bewetjm
5
dam bracht zout en nieuw leven. Ook veel
kwallen, overigens.
Het pad eindigt aan de voet van een stijl
oprijzende verdedigingsmuur. Napoleon,
ongetwijfeld. Deze weken heeft Medea van het
Zeeland Nazomerfestival in deze. hoek het heft
in handen genomen - tribune, batterijen met
lampen, tenten, veel blauw vlagvertoon.
Bij de jachthaven wordt het leven weer ex
plosief Veere is kennelijk nogal eens doelwit
geweest. Je moet even omhoog kijken bij num
mer 24 op het Bastion. Het zolderraam toont
in glas-in-lood een vallende bom, met de da
tum 7-11-1944. Aan de overkant van de haven
stijgen er ook kruitdampen op. Kaai nummer
77, hier woonde en werkte de Amerikaanse
historicus Hendrik Willem van Loon. Hij gaf
in 1928 zijn naam aan de zeilwedstrijd, die nu
jaarlijks voor platbodems en ander varend
erfgoed wordt gehouden. Maar het gaat niet
om Hendrik Willem. Ter hoogte van het raam
op de eerste verdieping zit er een kanonskogel
in de gevel. Ik kan het nog steeds niet goed
geloven, maar het verhaal wil dat het een kogel
is, afgeschoten van een schip, dat in 1809 deel
uitmaakte van de Engelse invasievloot die het
op Walcheren had voorzien. Heel Zeeland zat
toen in de Franse invloedssfeer. De Engelsen
dachten Napoleon een gevoelige slag toe te
brengen door de vaarweg naar Antwerpen te
veroveren. Vandaar de landing op Walcheren.
De hele expeditie liep op een fiasco uit.
Verrassend genoeg komen we die geschiedenis
even verderop in woord en beeld tegen. We
stuiten na de Warwijcksestraat- met travalje!
- op een hek met een zinken plaat, waarin de
volgende zin is uitgesneden: '1809 De Zeeuwse
koorts velt honderden soldaten'. Leuk, als je
zo letterlijk tegen het verleden aanloopt. Maak
van die honderden overigens maar duizenden,
want de Engelsen vielen bij bosjes. Aan de
uitwerpselen te zien zitten we nu in een scha
pendomein. Het pad achter het hek slingert
zich mooi langs molen en verdedigingswer
ken. Bovenop één van de wallen staan nog niet
zo lang drie kanonnen in formatie. Bouwjaar
1811, ze hebben lange tijd als meerpalen langs
het Kanaal door Walcheren dienst gedaan. Nu
liggen ze heroïsch in de aanslag.
De trekschuit biedt uitkomst, anders hadden
we op onze schreden terug moeten keren. Nu
steken we de gracht over en komen uit bij de
wal, waarin de Franse keizer in 1812 een bom
vrije, gemetselde doorgang liet aanbrengen.
Meestal is de gang nogal spooky, maar in deze
tijd goed verlicht omdat het Medea-publiek
erdoor wordt geleid. Terug in het daglicht kie
zen we weer richting Oostwatering. Gelukkig,
Vandekop heeft op ons gewacht.
Jan van Damme
dinsdag 28 augustus 2012
verwerkt werd. Waarom een nieuwe schuur?
We kunnen alleen maar raden: bouwvallig
heid, stormschade, vergroting van de boerde-
rijgrond? Hoe dan ook: op de grond die bij de
hoeve hoorde en hoort, komen twee plaatsen
voor waar eerder ook boerderijen hebben ge
staan. Die zijn volledig verdwenen. 'Quisten-
burg' en 'Kromme Krekebestaan alleen nog
als veldnamen en als plekken waar wel eens
een paar stenen worden opgeploegd.
Verscholen onder de gebouwen en de grond
van het huidige Zeeland met haar hoeves en
erven zit op veel plaatsen nog een ander stukje
interessant Zeeland. Over dat Zeeland zal deze
rubriek gaan; Zeeland als gelaagd land dus.
Gerard Smallegange
iir
Hoeve Torënzicht, Wolphaartsdijk. Foto's Willem Mieras
Het bouwjaar op de balk boven de mendeur.
