Weer terug van vakantie wacht de thuiskomblues 'H 'Ziet de camping er bij de ingang netjes uit, dan weet ik al genoeg' BLv ipt reizenio rff De kunst van theezetten Het ant woord op «akantie- ergernissen Ervarings deskundige op reis Zaterdag 25 augustus 2012 reizen@wegener.nl ~i" 024-3650360 Ik geloof dat er maar heel weinig Turken zijn die geen thee lusten. Niet raki, de sterke anijsdrank, maar thee is de nationale drank van Turkije. En dan heb ik het niet over de appelthee die toeristen in Antalya of Marmaris krijgen voorgeschoteld. Er zijn maar weinig Turken die dat voor hun plezier drinken. Nee, het he le land leeft op zwarte thee. Vergeet het theezakje, de echte Turk se thee wordt op geheel eigen wijze gezet. In de zogeheten cay damlik, een twee verdiepingen tellende thee pot. In de onderste kan het water, in de bovenste de thee waar het koken de water op wordt geschonken. Makkelijk? Mwah, na vijfjaar Turkije beheers ik de kunst van het theezet ten nog steeds niet helemaal. Tot er gernis van mijn schoonvader, die re gelmatig misprij zend naar mijn brouwsel (te slap, te sterk) kijkt. Tot overmaat van ramp moet hij ook nog vaak lang wachten voordat zijn thee glas wordt bijge vuld. Want dat is dé bijkomende re gel: zodra het glas leeg is, zorgt de gastvrouw ervoor dat het geruisloos weer wordt bijge vuld. Elke vrouw in Turkije wordt hier van jongs af aan in getraind. Ik, van oorsprong een Zeeuwse, mis die oefening. Ik ben opgegroeid met langzame bakjes koffie en met de vraag: wie wil er nog een bakkie? Vaak gesteld door mijn vader. Ik heb hier zelden een man op zien springen om de glaasjes bij te vullen. Het gaat dan ook nog wel eens mis. Ilc herinner me nog een bezoekje van een oude buurvrouw, ze kwam langs om kennis te maken. Ik had mijn best gedaan en, niet onverdienstelijk, 'echte thee' gezet. Het viel me op dat mijn man af en toe zo vreemd zat te gebaren. Maar pas minuten later viel al kletsend mijn oog op buurvrouws lege thee glas en zette ik, weinig geruisloos, de sprint naar de keuken in. Buurvrouw keek mijn man vol mede lijden aan. Ik had haar eerder al ver teld dat ik geen Turkse dolma - rijst in wijnbladeren - kan maken. De sociale druk op de Turkse vrouw is groot. Ongeacht studie of drukke baan moet ze ook de perfecte huis vrouw zijn, die in een steriel schone woning in no time de lekkerste ge rechten op tafel zet Dat wordt er met de paplepel in gegoten. Het zijn kwa liteiten waarover ik niet beschik. Mijn worsteling met de thee spreekt voor zich. Ik ben verre van een keu kenprinses en steriel is ons huis, met twee kleine kinderen, zeker niet. Dat ik daarentegen wel een internet- modem kan aansluiten, een fiets band kan plakken en een auto met ac cuklemmen aan de praat krijg, daar scoor ik in dit land en bij mijn schoonvader maar weinig punten mee. Thee, daar draait het om. Jessica Maas De thuiskomblues is hardnekkig. Doe, om de pijn te verzachten, net alsof je nog steeds op vakantie bent. Deze tips zijn ook goed bruikbaar voor wie nog met vakantie gaat, om alvast in de stemming te komen. Negeer de keuken nog een weekje en leef op kant-en-klaarmaaltijden en bami van de afhaalchinees. Ga zo veel mogelijk in de tuin zitten, ook als het eens wat minder goed weer is. Laat de kinderen op de grond slapen of zet een tentje op in de tuin. Blijf vooral nog een tijdje je favoriete vakantie-outfit dragen. Laat de televisie de eerste dagen uit. door Niek Opten Het leuke van op vakantie gaan is weer thuiskomen. Met veel genoegen scheurde je drie we ken geleden de straat uit, al je zorgen en problemen achterlatend. Eenmaal terug wacht de ene na de andere leuke verrassing. De vertrouwde spulletjes hebben een nieuwe glans gekregen als je weer je voordeur opendoet. Je woonkamer misstaat nu niet in de toonzaal van een trendy warenhuis, vergeleken met de hotelkamer in jarenzeventigsfeer. En de eigen badkamer is een weinesscen trum als je terugdenkt aan het straaltje koud water dat voor douche doorging. En wat ligt je eigen bed toch lekker... Eindelijk kun je je weer tegoed doen aan pindakaas, hagelslag, drop en tien verschillende soorten chips. Dat je alle details van het nieuws nu weer kunt volgen in je moerstaal, is ook mooi meegenomen. Maar bah, wat is alles weer snel ge woontjes. De terugkomblues slaat kei hard toe. Je hebt nog niet eens alle bu ren verteld over je fantastische reis of de dagelijkse sleur heeft al weer bezit van je genomen. Zelfs de rode wijn die in de Zuid-Franse zon zo'n zalige af dronk had en waarvan je een doosje voor thuis had meegenomen, biedt geen soelaas. Hij smaakt zelfs een beet je zuur in de eigen achtertuin. Verve lend ook dat je weer je eigen potje moet koken en niet kan aanschuiven in het restaurant. Het nog niet afgewerkte to-do-lijstje ligt al weer prominent op tafel tussen alle oude kranten en ongeopende post. En het was toch wel prettig geweest als je voor vertrek de wc's even had schoongemaakt en de stofzuiger door alle vertrekken had gehaald. Alles wat je voor de vakantie nog niet had afgerond, onder het motto van 'dat zien we later wel weer', komt nu weer ongenadig op je pad. De lek kende kraan, het verrotte raamkozijn op zolder, de belastingaangifte; het is aanpakken geblazen. Je bent weer snel aan vakantie toe. door Sandra van Maanen et kampeerseizoen duurt bij ons van april tot eind sep tember. Oktober is de maand waarin we zelf op vakantie kun nen. Natuurlijk gaan we dan het liefst naar de camping, we zijn kampeerders in hart en nieren. Vroeger primitief, op campings zonder voorzieningen, zelfs zonder stroom. Toen de kinderen klein waren, was een zwembadje wel een fij ne voorziening, maar daar hoeven we nu geen rekening meer mee te houden. Vorig jaar zijn we voor het eerst met een caravan weggeweest, dit jaar gaan we met een camper op pad. „In oktober is het 's nachts kouder. Een tentje is dan wat fris. Omdat we ver in het naseizoen zitten, is het rustig op de campings die we uitzoeken. Een plek vinden, lukt altijd, we kunnen ge woon op de bonnefooi. De rust in die periode is een mooie bijkomstigheid, want na een half jaar zelf op de cam ping te hebben gewoond, is het heerlijk even op jezelf te zijn. Op dat punt zijn we a-typische kampeerders; de mees ten kiezen juist voor de camping vanwe ge het makkelijke contact dat je er met anderen legt. „Luxe campings hoeven voor mij niet zo; een ruime plaats en schoon sa nitair vind ik voldoende. Vaak weet ik bij de entree al of het in orde is. Ziet de camping er bij de ingang netjes uit, dan weet ik al genoeg over de kwaliteit van de rest van het park. Belangrijk is ook de wijze waarop je bij de receptie ont vangen wordt, dat je je welkom voelt. „Goede campings hebben een hart, het zijn bedrijven waar medewerkers Naam: René zweers Leeftijd: 51 jaar Beroep: is met zijn vrouw Karin eigenaar van camping De wild hoeve in Ernst zich met liefde inspannen voor de gast, oog hebben voor detail. Daar hebben luxe en voorzieningen niets mee te ma ken. We zijn, toen de kinderen nog klein waren, wel eens in het voorsei zoen op een camping geweest waar de wc op dat moment - hoe zeg ik het net jes - al weinig fris rook. Dan vraag je je liever niet af hoe het er daar in het rf hoogseizoen ruikt." VACANCES

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 62