kleding Een praatje, kopje en 3 zaterdag 25 augustus 2012 we ons in een camouflage-overall gehesen en daarna van Jurjen ge leerd hoe het spel werkt. Bijna al les draait om ons geweer, zo blijkt. Daar kun je niet alleen onzichtba re laserstralen mee produceren, maar je kan er ook op geraakt wor den door de tegenpartij. Dat geldt overigens ook voor het petje dat we allemaal op moeten: ook daar op moet de tegenstander richten. Onmisbaar is verder de 'medicijn kist' die we als team meekrijgen. Daarmee kun je jezelf weer tot le ven wekken als je vijf keer bent ge raakt. Want vijf keer is dood, legt Jurjen uit. Voor wie dat' niet kan onthou den, helpt het geweer een handje. Als je de eerste of tweede keer ge raakt wordt, maakt het een kra kend geluidje. Bij treffer drie en vier stijgt het volume, en bij de vijfde keer komt er een angstaanja gende kreet uit het wapen, en leun je niet meer schieten. Geen nood: een druk op de knop van het me dicijnkistje doet wonderen. Maar terug naar dat kistje rennen bete kent natuurlijk wel dat je al je ge wonnen gebied weer verliest aan de vijand. We beginnen simpel, legt Jurjen uit. In een open veld, voorzien van 'muurtjes' van takkenbossen om achter weg te kruipen, moeten we simpelweg proberen de tegenstan ders te raken. Even wennen is het wel: het geweer is best zwaar, en de zware overall maakt zo'n potje lasergamen best inspannend. Maar goed: al schietend en rennend komt de zomerkrantploeg er al snel lekker in. Meteen blijkt ook het belang van tactiek .bij dit spel. Het toepassen daarvan gaat als van zelf „Naar voren rennen, dan dek ik je wel", roept Ellen tegen Adriënne, ondertussen fanatiek op de rode petten vurend. En met sue-- ces. 'Casualty', meldt Ellens ge weer droogjes. Slachtoffer ge maakt. Tactiek wordt nog belangrijker bij de spelletjes die we daarna doen. Zo spelen we een 'loopgravenoor log', waarbij we eikaars vlag moe ten stelen. Aanvallen en verdedi gen, jezelf opofferen en een team genoot sparen: het blijkt noodzake lijk om te kunnen winnen. Het re sultaat is ernaar: na een felle strijd weet het PZC-team de rode vlag van de tegenstanders te veroveren, 't Klok'uus begon negen jaar' gele den als kleinschalige speelboerde- rij bij het fruitteeltbedrijf van de familie Lokerse, vertelt eigenaresse Anne-Marie even later. Inmiddels is het telen van appels onderge schikt geraakt aan de spelactivitei ten. 't Klok'uus kent een omvang rijke binnen- en buitenspeeltuin, waar je kan klimmen, springen, klauteren, glijden en skelterrijden. Aan de overkant van de weg kun nen groepen boerengolf spelen, en sinds een jaar of twee kun je dus ook lasergamen. „Zo zoeken we steeds naar nieuwe dingen", geeft Anne-Marie aan. Daarnaast heeft het Klok'uus, waar ook veel jarige jobs en jetjes hun verjaardagsfeest je geven, een omvangrijk restau rant. „Die combinatie vormt de kracht van het bedrijf', Zegt Artne- marie, die met haar bedrijf een drukke zomer achter de rug heeft. Tijd voor het laatste spel. Het zo- merkrantteam dient een heuvel op het terrein te verdedigen, ver klaart Jurjen. Het medicijnkistje staat beneden: wie daarheen moet, kan tijdelijk de tegenstan ders niet tegenhouden. „Makkie, lukt ze nooit", roept Martijn voor de start. Dat blijkt een misreke ning. Voor we het weten, liggen al ledrie de tegenstanders op de flan ken van de heuvel. Zonder proble men weten ze ons te verdrijven. Maar even later lukt het ons ook om team" Klok'uus van de heuvel af te krijgen. Dat daarbij het ge weer van Sarina nog wel kan vu ren, maar geen treffers van de te genpartij meer telt en ze dus tijde lijk onschendbaar is, zeggen we er natuurlijk niet bij. „De PZC wint", roept Jurjen, en hij drukt op een knop. Ons geweer praat voor de laatste keer. 'Mission completed'. Kijk voor meer informatie overJaser- gamen en andere activiteiten bij 't Klok'uus: www.klokuus.nl. Martijn heeft een rode pet in het viziei Waar zitten ze nou? Daar! De zomerkrantmeiden nemen hun taak bijzonder serieus. het Leger des Heils in Goes. Sommige kleren komen op een andere manier in de winkel te recht. Er stapt een oudere vrouw, met wandelstok, binnen. „Het is zojuist gewassen en ge streken", vertelt ze over haar sta peltje kleding dat ze op de toon bank legt. „Het is zonde om het zo in de kledingbak te gooien." Rond een uur of drie gaat de winkel sluiten. Nel zegt mij vriendelijk gedag. ,?En tot de vol gende keer!" De zomer doorkomen met een. laag budget vergt wat creativiteit. De zomerkrantredactie zoekt naar de mogelijkheden. Vandaag: tweedehands kleding. door Adriënne van der Werf Het is topdrukte in de kle dingwinkel van het Le ger des Heils in Goes. Hoewel er vaak koormuziek wordt gedraaid, staan nu de top-20 hits van Neil Daimond op. Rustig schuifelen de mensen langs de rekken kleding. Er is van alles te krijgen. Van bontjas sen tot spijkerbroeken en van nette blousjes tot herenschoe nen. Allemaal tegen een lage prijs: een blouse voor 1,50 euro en een winterjas voor 6 euro. Nel, vrijwilliger bij kledingwin kel, is er al zo'n twintig jaar bij. „Ik was een poosje gestopt, maar ik miste het contact zo erg dat ik weer terug ben gekomen." Want ook dat is een belangrijk facet van de winkel. „Mensen ko men hier niet alleen om kleding te kopen, maar zien dit ook als een ontmoetingsplek", vertelt Nel. Bezoekers maken een praat je, nemen een kopje koffie en be spreken de dag. De klanten zijn divers: van scholieren tot oude ren. „Voor sommige mensen is het ook een soort verslaving om iets goedkoops te scoren." De meeste kleding wordt verza meld via de kledingbakken van Goedkope kleding bij het Leger des Heils

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 47