Oranjegekte is een afwijkgeen ondeugd
cultuur 117
Niemand maalt om de regen bij Miss Montreal
difides
Schoon drinkwater is van levensbelang!
zaterdag 25 augustus 2012
NAZOMERFESTIVAL
Zeeuwen van Oranje
Regie: Herwig De Weerdt
Met: Hein van der Heijden, Bas
Teeken, Lauranne Paulissen
Locatie: Voetbal Experience, Mid
delburg
Gezien: do. 23 augustus
door Willem Nijssen
Er wordt wel gezegd dat in
het toneelvak zowel het
schrijven als het spelen
van komedies het aller
moeilijkste is. Ik denk dat daar
veel waarheid in schuilt. In een ko
medie moet iets zitten, waar om
te lachen valt. Maar het 'belachelij
ke' moet wel vergeeflijk zijn. Bij
voorkeur omdat de meeste toe
schouwers er zich ook wel eens
aan schuldig maken. De persona
ges op het toneel moeten aanvaard
bare uitvergrotingen zijn van de al
gemene ondeugd. Ze moeten als
type herkenbaar zijn, en hun da
den en dialogen moeten natuurlijk
zijn, in het echte leven, in trein,
bus of café, wel eens zo gehoord of
gezien zijn. En toch moeten de ver
wikkelingen nog verrassend zijn.
Vaak (maar niet altijd) moet er
ook nog een verteerbare verma
ning in verstopt zitten, een kleine
Hein van der Heijden, Bas Teeken en Lauranne Paulissen (vlnr) in Zeeuwen
van Oranje. foto Lex de Meester
correctie op de ondeugd. Een zwa
re opgave.
Die gecompliceerde meetlat moet
nu langs Zeeuwen van Oranje ge
legd worden, een heel eigen pro
ductie (want geschreven door zijn
artistiek leider Alex Mallems) van
het Zeeland Nazomerfestival. Of
het onderwerp (de Oranjegekte) "ei
genlijk wel iets is om mee te la
chen, is om te beginnen zeer de
vraag. Niet door het virus getroffe
nen (en ik hoor daartoe) zullen
daar gretig een antwoord op heb
ben: natuurlijk wel. Maar als je
daar een doodserieus museum
voor bouwt, valt het toch te be
twijfelen. Echte Oranjefans zullen
hun passie zeker geen ondeugd
noemen, niet openlijk maar ook
niet diep van binnen. En de rest
vindt het misschien wel aanstelle
rij, maar een ondeugd, hoe klein
dan ook? Die beschouwt het waar
schijnlijk eerder als een soort afwij
king, vermakelijk, maar dan eerder
op straat in plaats van in het thea
ter.
Geen sterk onderwerp, dus. Maar
er valt nog veel te redden. De per
sonages: twee mannen 'met een
hoekje af, tragisch in miniatuur
(mislukt huwelijk, lange
burn-out), allebei sportgek, beter
nog voetbalgek. De een gidst in
het nationaal voetbalmuseum en
houdt er nu een soort lezing over
Zeeuwse voetballers in Oranje; de
ander belandt daar bij toeval. (En
wij zijn daar ook, minder toeval-
üg)
Eigenlijk is er niks mis met deze
personages. Ze zijn wel redelijk ge
loofwaardig, een tikkeltje uitver
groot, maar niet zo héél scherp ge
tekend als typetjes. Niet al hun da
den zijn even natuurlijk (de uit
barstingen zijn nogal heftig, de
een vindt 'zomaar ergens' een ban
jo waar de ander al twintig jaar
kind aan huis is), maar de onwen
nigheid van samen een gezamenlij
ke passie ontdekken, die klopt wel
in grote lijnen.
Hun dialogen zijn lastiger. Ik weet
wel dat Oranjefans elkaar graag af
troeven met nóg sterkere staaltjes
voetbalperfectie en nóg mooiere,
historischer momenten. Maar er
zit te veel informatie-ijver in hun
verhalen. Oranjefans in het pu-
bliek kennen al die feitjes al, waar
schijnlijk. En de rest hoeft het niet
te weten.
En zijn de verwikkelingen vol
doende verrassend? Een voetbal-
mis opdragen, daar had ik hem
wel voor aangezien. Een bijeen
komst verstoren in je Jan Raas-pak
je, dat is wel verrassend, maar
werd niet voldoende geloofwaar
dig verrast opgevangen door de te5*
genspeler. Het elkaar toch vinden
in passie en talent (als crooner bij
voorbeeld) heeft verraspotentie,
maar de pointes ervan... daar is
iets mis mee, die verdampen te
snel, of krijgen als 'zeepbel' te wei
nig volume en regenboogkleur. Te
veel staat misschien ook in het te
ken van de verkiezing van 'De
Zeeuw van Oranje' en dat die op 7
september écht zal plaatsvinden,
biedt dus te weinig verrassing.
En dan is er nog Helena, het
Zeeuws meisje dat assisteert én v
hoofdrolspeelster is in de slag om
Troje (die daarmee als een met
voetbal vergelijkbaar spel van man
nen wordt gedefinieerd). Zij is de
aanbrenger van de moraal van het
verhaal: voetbal is dan toch niet
het belangrijkste. Maar daar is ie
dereen toch al van overtuigd.
Nog te zien: za. 25 augma 27 aug.
t/m za. 1 sept, in Voetbal Experien^g
ce, Middelburg. Aanvang: 20.30 uur.
döor Rolf Bosboom
MIDDELBURG - Dat zal je net zien.
Is iedereen in afwachting van de
opening van het Abdij pleinpro
gramma van het Zeeland Nazo
merfestival, begint het serieus te
plenzen. Maar wie zich daardoor
ook liet afschrikken, Miss
Montreal in elk geval niet. De zan
geres verzorgde vrijdagavond een
heerlijk optreden.
Kort daarvoor had de Zeeuwse
band Yellow al de aftrap van het
muziekprogramma verricht in de
Popaanzee-tent. Het vijftal, met
de deels in het geel gehulde zange
res Joyce Gyselinck, vermaakte het
- al behoorlijk opgekomen - pu
bliek met zijn soepel in het gehoor
liggende nummers.
Terwijl Yellow aan het begin staat
van een wellicht mooie toekomst,
demonstreerde Miss Montreal
even later hoezeer ze binnen korte
tijd is uitgegroeid tot een volleerde
artieste, die in drie jaar tijd drie
sterke albums heeft uitgebracht en
die zich met haar ietwat rauwe
stem en goed ingespeelde band he
lemaal thuis lijkt te voelen op het
podium.
Bijna anderhalf uur trad ze op en
onvermijdelijk viel op hoeveel be
kende nummers ze inmiddels op
haar naam heeft. Opener Wish I
could - vorig jaar niet voor niets
het meest gedraaide nummer op
3FM - was voldoende om de stem
ming erin te brengen en daarna
volgde nog veel meer pakkend
werk, inclusief haar eigen interpre
taties van de happy hardcoreklas-
sieker Wonderful days en de Mar
tin Solveig-hit Hello.
Hoezeer Miss Montreal in korte
tijd ook is gegroeid, tegelijk blijft
ze een ontwapenende flapuit, die
tussen de nummers door verhalen
vertelt over haar recente verblijf
op een Zeeuwse camping ('vet ran
zig') en haar 'nieuwe verkering',
maar ook haar vest uitleent aan
een trouwe fan uit Utrecht.
Miss Montreal zorgde, met alle
denkbare vormen van publiekspar
ticipatie, ervoor dat ook de rest
van de bezoekers niet verkleumde.
Om de regen maalde uiteindelijk
dan ook niemand.
Meer over het Zeeland Nazomerfesti
val op www.pzc.nl/nazomerfestival.
Miss Montreal
foto Lex de Meester
Schoon drinkwater is een vanzelfsprekendheid in Nederland. In
Zeeland, de Brabantse Wal en Zuid-Holland Zuid kunnen 2,5 mil
joen klanten van Evides Waterbedrijf dag en nacht vertrouwen
op drinkwater van uitstekende kwaliteit, vers uit de kraan. Met
moderne en milieuvriendelijke technieken zuiveren we opper
vlakte- en grondwater tot schoon en vers drinkwater. Dat leveren
we bij u aan huis via een leidingnet van bijna 14.000 kilometer
en controleren we van bron tot kraan.
Helaas is- de situatie in veel ontwikkelingslanden anders. Daar
hebben miljoenen mensen géén toegang tot veilig drinkwater.
Ook missen ze vaak goede sanitaire voorzieningen.
Evides werkt samen met haar klanten via de Stichting Water for
Life voortdurend aan het verbeteren van de drinkwatervoorzie
ning en sanitatie in ontwikkelingslanden. Met de steun van do
nateurs hebben we inmiddels voor ruim 750.000. mensen schoon
drinkwater beschikbaar gemaakt, o.a. door de aanleg van water
tappunten en -leidingen.
Vanwege het Zeeuws jaar van het Water staat op 26 augustus de
Nazomerdag van het Zeeland Nazomerfestival (ZNF) in het teken
van Stichting Water for Life. Het Abdijplein in Middelburg veran
dert dan in één grote picknickplaats Evides Waterbedrijf steunt
het Zeeland Nazomerfestival en zorgt dat er tijdens de picknick
lekker en betrouwbaar drinkwater beschikbaar is. Ook vraagt
Evides aandacht voor schoon drinkwater in ontwikkelingslanden,
via de Stichting Water for Life.
Wilt u helpen? Dat kan! Via: www.evides.nl/waterforlife
y^Water for life*
waterbedrijf
