Mo Farah ontkent Usain Bolt
gebruik Thyroid
s 1099,
Hellebaut kan het Belgische leed niet verzachten
301 sport
Estafetteploeg figureert in recordrace
maandag 13 augustus 2012
/to-rfoAv yfj.
De Franse handballers prolongeerden
hun olympische titel. Zweden werd in
de finale met 22-21 verslagen.
--vr vw?
Rusland won voor de vierde keer
op rij goud voor ploegen bij het
onderdeel ritmische gymnastiek.
Thyroid, ook bekend onder de
naam thyroxine, staat niet op de
lijst van verboden producten
van het wereldantidopingbureau
(WADA). Vermoed wordt dat
het middel in de atletiekwereld
al twee jaar circuleert. 'Levensge
vaarlijk', menen kenners.
door Patrick Delait en
Marco Knippen
LONDEN - Nadat Mo Farah zaterdag
avond zijn tweede moment van
glorie had beleefd en hij met zijn
olympische titels op de 10.000 me
ter en 5000 meter tot dé Britse at-
letiekheld van de 27ste Zomerspe
len was uitgegroeid, ontkende hij
dat Thyroid aan de basis van zijn
successen zou liggen. De eerdere
beschuldiging in deze krant dat hij
het schildklierhormoon gebruikt,
wees hij van de hand.
Farah beantwoordde de vraag of
hij op Thyroid terugvalt aanvanke
lijk met een 'ja', maar liet daar met
een een 'nee' op volgen. „Natuur
lijk niet", corrigeerde de 29-jarige
Brit met Somalische wortels zich.
Vlak daarvoor had de Amerikaan
Galen Rupp, trainingsgenoot van
Farah, zich nog minder uitgespro
ken getoond. „Over mijn persoon
lijke medische dossier praat ik
niet", hield de winnaar van het
olympisch zilver op de 10.000 me
ter zich op de vlakte.
Thyroid, dat in Nederland beter be
kend is onder de naam thyroxine,
staat niet op de lijst van verboden
producten van het wereldantido
pingbureau (WADA).
Als het aan de Nederlandse Do-
pingautoriteit ligt, wordt het
schildklierhormoon daarentegen
wel aan de dopinglijst toegevoegd.
Al in 2010 werd daartoe een ver
zoek ingediend, maar dat werd om
onduidelijke redenen afgewezen.
Dat terwijl er nauwelijks tot geen
onderzoek naar het prestatiebevor-
derende effect was gedaan.
Volgens directeur Herman Ram is
het middel dat de energiehuishou
ding en hormonale processen regu
leert levensgevaarlijk, een zienswij
ze die wordt gedeeld door onder
anderen atletenmanager Jos Her
mens en Pieter Langerhorst, de
man en coach van lange-
afstandsloopster en viervoudig we
reldkampioene Lornah Kiplagat.
Zij spreken onder meer van 'Russi
sche roulette' en het 'in de waag
schaal stellen van levens'.
Zowel Hermens als Langerhorst
bevestigt de geruchten dat Thyroid
al twee jaar in de topatletiek circu
leert en dat atleten van Alberto Sa-
lazar tot de gebruikers behoren.
Ram vermoedt verder dat er ook
in andere duursporten op wordt
teruggevallen.
Farah traint sinds februari 2011 on
der de hoede van Salazar in Port
land (VS) en is sindsdien de vaste
ploeggenoot van Rupp.
Salazar pretendeert zijn protégés
op een 'wetenschappelijke manier'
te begeleiden en heeft eerder al
aangegeven de grenzen van het
toelaatbare op te zoeken en af te
tasten. Saillant detail: in 1999 zei
de Amerikaanse oud-marathonlo
per dat 'het een utopie is om zon
der doping de top te halen'.
De wetenschappelijke aanpak van
Salazar heeft Farah geen windeie
ren gelegd. Tijdens de vorige Spe
len in Peking overleefde hij op de
5000 meter de eerste schifting
niet. Vier jaar na dato prijken,
naast de twee olympische titels,
ook WK-goud (5.000 meter) en
-zilver (10.000 meter) op zijn
palmares. Bovendien snelde hij vo
rige maand bij het EK in Helsinki
naar de eindoverwinning op de
5.000 meter. Zaterdagavond bracht
Farah, een week na zijn eerste
coup, opnieuw het met 80.000 toe
schouwers uitpuilende Olympisch
Stadion in vervoering.
Door er een trage race van te ma
ken, speelde de Afrikaanse concur
rentie Farah - die bekendstaat om
zijn vlammende eindschot - tac
tisch in de kaart.
Zodoende kon de Londenaar met
de dubbele triomftocht in zijn
woonplaats in de voetsporen van
de Ethiopiër Kenenisa Bekele en
Miruts Yifter en de Fin Lasse
Virén treden.
Usain Bolt sloot zijn toer
nooi af met een derde gou
den plak, met de Jamaicaan-
se estafetteploeg. Of hij er
over vier jaar in Rio weer
bij is, staat te bezien.
door Marco Knippen
Voor Usain Bolt duurden
de Olympische Spelen
in feite slechts 98,68 se
conden. Die korte tijd
spanne betrof echter louter de op
telsom van zeven races van de
sprinter Bolt. De entertainer Bolt
hield de sportwereld een week
lang in de ban.
In totaal drie gerechten serveerde
Usain Bolt uit, maar van de gebrui
kelijke combinatie voorgerecht,
hoofdschotel en toetje kon geens
zins worden gesproken. In alle
drie de gevallen betrof het een
hoofdmaaltijd en telkens toonde
de Jamaicaan zich de meesterkok
die het voorgeschotelde met de
beste ingrediënten had gekruid. Al
bewaarde hij, in historische zin,
het beste toch voor het laatst.
Met een wereldrecord op de 4x100
meter estafette vervolmaakte Bolt,
daarbij gesteund door zijn kompa
nen Yohan Blake, Nesta Carter en
Michael Frater, zaterdagavond zijn
drieluik. Het was in tweeërlei op
zicht een ongekende uithaal, aan
gezien het viertal het eerste kwar
tet ooit was dat de barrière van 37
tellen wist te slechten: 36,84.
Op twee achtereenvolgende Spe
len de 100, 200 en 4x100 meter
winnen, is uniek. Carl Lewis ging
Bolt weliswaar met zes olympi
sche sprinttitels voor, maar de illus
tere Amerikaan deed het niet in
een periode van vijf jaar, maar hij
had er negen jaar voor nodig. Bo
vendien zegevierde hij in 1988 in
Seoel niet op de 200 meter, en
werd Lewis pas tot winnaar van
de 100 meter uitgeroepen nadat de
Canadees Ben Johnson als doping-
zondaar werd ontmaskerd en hij
als nummer twee in de eindrang
schikking een plekje doorschoof
Of Bolt er nog vier jaar aan vast
plakt, valt te bezien. In de afslui
tende persconferentie liet hij door
schemeren dat 'Londen 2012' mis
schien wel eens zijn 'vaarwelspe-
len' zijn geweest. „Het wordt lastig
om dit nóg eens te herhalen. Bo
vendien ben ik lui aangelegd. Mis
schien dat ik daarom tegen die tijd
lekker aan het chillen ben."
LONDEN - De mannenestafette-
ploeg was zaterdagavond eenzelfde
lot beschoren als het vrouwen
kwartet een etmaal eerder: figure
ren in een heroïsche finale. Want
opnieuw resulteerde de 4x100 me
ter in een wereldrecord.
Voor de Nederlandse ploeg restte
positie zes. De score van 38,39 se
conden was een fractie langzamer
dan een dag eerder, toen er voor
Brian Mariano, Churandy Martina,
Giovanni Codrington en Patrick
van Luijk een nationaal record uit
rolde (38,29).
„Het is mooi als je in recordtijd tot
de finale weet door te dringen", al
dus Codrington, die eind vorige
maand met Oranje nog de Europe
se titel veroverde. „Temeer omdat
we niet aan de kwalificatie-eis had
den voldaan en er door NOC*NSF
een uitzondering voor ons was ge
maakt De twijfels die er toen be
stonden, hebben we nu weggeno
men."
door Patrick Delait
LONDEN - Wat hadden ze gehoopt
op een herhaling van het scenario
dat vier jaar geleden in Peking
werd geschreven. De Belgen ston
den in het slotweekeinde nog al
tijd met lege handen, maar hoog
springster Tia Hellebaut (goud) en
de 4 x 100 meter estafetteploeg (zil
ver) zorgden toen alsnog voor een
uitbundig slotakkoord.
In Londen bleven onze zuiderbu
ren achter met het wrange gevoel
dat topsport in hun land meer dan
ooit een marginale kwestie is. In
de finale van het hoogspringen
kon ook Tia Hellebaut, 34 intussen
en moeder van twee kinderen, de
armoede niet verdoezelen.
Na drie mislukte pogingen op 2.00
meter was het avontuur van de
Belgische voorbij. Gekomen voor
een medaille, strandde Hellebaut
op een teleurstellende vijfde
plaats. De Russische Anna Tsjit-
sjerova pakte het goud met een
sprong over 2.05. Het zilver ging
naar Brigetta Barrett (2.03) en het
brons was voor Svetlana Sjkolina.
Met een brok in de keel moest Hel
lebaut aan de Belgische media toe
geven dat ze meer had verwacht
van haar laatste Olympische Spe
len. „Ik heb mijn doelstelling net
niet gehaald. Voor een medaille
had ik 2.03 moeten springen. Dat
was te hoog gegrepen."
Na twee zwangerschappen en
evenveel comebacks wilde Helle
baut bewijzen dat het moeder
schap geen obstakel hoeft te zijn
voor topprestaties. Vooraf leek
niets een medaille in de weg te
staan. De Belgische had goede be
nen, was uitgerust en vol vertrou
wen. Met al haar ervaring ging ze
bovendien niet gebukt onder de
hoge verwachtingen. Het enige
wat ze nog moest doen, was mini
maal over 2.00 meter springen.
Het was te veel gevraagd voor Hel
lebaut, die zich niet wilde verschui
len achter de lasten van het moe
derschap. „Van de voorbije vier
jaar heb ik er drie achter de rug
met korte nachten. Dat is mijn keu
ze geweest. Daar moet ik nu niet
over zeuren. Medailles verdien je
niet op basis van het aantal kinde
ren dat je hebt."
Hoe het nu verder moet met haar
carrière? Hellebaut was zaterdag te
geëmotioneerd om er iets zinnigs
over te kunnen zeggen.
Hellebaut was niet de enige tegen
valler voor de Belgen. Naar Lon
den gekomen met de grootste dele
gatie (115 atleten) sinds decennia
en met de doelstelling om min
stens zes medailles te winnen,
moesten de Belgen genoegen ne
men met enkele kruimels. Judoka
Charline van Snick (brons), schut
ter Lionel Cox (zilver) en zeilster
Evi van Acker (brons) waren de
enige lichtpuntjes. Niet zo vreemd
dus dat de Belgen met een jaloerse
blik naar de twintig medailles van
buurland Nederland kijken.
Tia Hellebaut foto Bernd Thissen/EPA
