Inspiratiebronnen voor
'Hier besef je hoe
trots we
281 sport
maandag 13 augustus 2012
Epke Zonderland en Maartje Paumen zijn
nu voorzien van hun gouden medaille op
een grote muurschildering in Amsterdam.
Het watersportverbond (KNWV)
en hoofdcoach lan Ainslie willen
tot Rio 2016 met elkaar door.
Ranomi Kromowidjojo
sporticoon. Vraag zwemmers van
nu wie hen geïnspireerd hebben
en je hoort vrijwel altijd die twee
namen: Pieter van den Hoogen-
band en Inge de Bruijn. Zo gaat
dat met grote kampioenen. Ze ver
schijnen op tv, in sportprogram
ma's, actualiteitenrubrieken, recla
mespotjes en geven hun bood
schap door.
Het lijkt Kromowidjojo allemaal
op het lijf geschreven. De 21-jarige
zwemster is een prachtig rolmo
del, met Surinaams, Indonesisch
en Nederlands bloed. Opgegroeid
in Groningen, neergestreken in
Brabant. Spontaan, stoer, zelfbe
wust, goed gebekt, naturel, aan
trekkelijk, maatschappelijk betrok
ken, hip, 'Kromo' is het allemaal.
Trekt haar eigen plan, maar ver
liest de wereld om haar heen
nooit uit het oog.
Kromowidjojo communiceert. Ze
'Inspire a generation'. De boodschap van het organisatieco
mité van de 27ste Zomerspelen is duidelijk: de waarde van
topsport stijgt boven de prestatie uit. Ranomi, Epke, Ma
rianne en Dorian gaven in Londen het voorbeeld. Ze won
nen weliswaar goud, maar zijn bovenal ook rolmodel.
door onze verslaggevers
De beeldvorming is door
de decennia heen ver
anderd. Het imago dat
ooit aan de kampioen
kleefde, was dat van een egocen-
trist. Het adagium 'aardige spor
ters finishen als laatste' werd als ge
meengoed beschouwd, geïnfec
teerd door enfant terribles als John
McEnroe.
Deze Olympische Spelen tonen an
dermaal aan dat nietsontziend in
dividualisme in dé sport steeds
meer is uitgebannen. Elkaar becon
curreren en toch ontzag tonen, is
de nieuwe norm geworden. Im
mers, Usain Bolt praat over Yohan
Blake op een manier die op vriend
schap duidt. En als één terugke
rend gevecht het wederzijds res
pect en ontzag symboliseert, dan
is het wel de aansprekende titanen
strijd tussen' Roger Federer en
Rafael Nadal.
'Talent' is niet langer een besmet
woord. Het straalt tegenwoordig
ware klasse uit, wordt steeds vaker
gekoppeld aan moed, opofferings
gezindheid, incasseringsvermogen
én hard werken. Bloed, zweet en
tranen - inderdaad. Maar, met als
onderliggend signaal: succes is
maakbaar. Iedereen kan Michael
Phelps, Usain Bolt of Chris Hoy
zijn. Als je maar onbegrensd durft
te denken en er ook naar handelt.
Het is precies datgene wat de hui
dige vier Nederlandse individuele
olympisch kampioenen uitstralen.
Ranomi Kromowidjojo, Marianne
Vos, Epke Zonderland en Dorian
van Rijsselberghe zijn geboren
Epke Zonderland
de tijd voor nam? „Ik denk dat jul
lie dit verhaal gaan plaatsen vlak
voor mijn eerste dag in Londen.
Tegen de tijd vermoed ik dat de
mensen graag iets willen lezen
over turnen en die moeilijke oefe
ning die ik van plan ben te gaan
doen."
Een topsporter die meedenkt met
een journalist; we wisten niet wat
we hoorden. Epke Zonderland is
het perfecte boegbeeld van een
sport waarin de Nederlandse man
nen tot het tijdperk Epke-Yuri
(van Gelder) nauwelijks iets voor
stelde. Rustig, bescheiden, toege
wijd, welbespraakt, geduldig, nede
rig, toegankelijk. Voor de meiden
aantrekkelijk, voor de jongens een
inspiratiebron, voor de gymnas-
tiekunie een rolmodel.
Er dient zich overigens in het kiel
zog van Zonderland en Van Gel
der al weer wat Hollands talent
aan. Zonderland noemde Casimir
Schmidt (vloerspecialist) en Bart
Deurloo (meerkamp) deze week
in het bijzonder. Of de gymnas-
tiekunie dit historische succes van
Londen kan uitbuiten? „Als je die
successen niet hebt, wordt het he
lemaal niets", antwoordde Zonder
land. „Mijn rol? Dit is mijn rol, als
actief turner een ambassadeur zijn
voor de sport. Voor de rest heb ik
geen tijd. Ik moet ook trainen.
Veel trainen."
Ranomi: naturel en goed gebekt
Ze kreeg er de voorbije twee we
ken op Twitter vijftigduizend vol
gers bij. Sinds enkele dagen is er
ook een nepaccount met haar
naam. Het is duidelijk: zwemster
Ranomi Kromowidjojo (21) is hot.
De tweevoudig olympisch kam
pioene van Londen heeft alles in
zich om uit te groeien tot een
winnaars, fungeren als de rolmo
dellen waar de jeugd zich aan spie
gelt en het baken van hoop waar
medetopsporters zich aan vast
klampen. Bovendien representeert
het boegbeeldkwartet de tijdgeest.
Door via de sociale media met
hun achterban te communiceren,
zijn ze zo populair en aanraakbaar
geworden. Ofwel: ze inspireren
een generatie!
Epke: bescheiden en toegankelijk
'Jongetjes van Nederland: dit kan
dus!' In dergelijke bewoordingen
sloot de enthousiaste NOS-com-
mentator Hans van Zetten de gou
den minuut van Epke Zonderland
af Zonderland (26) inspireert een
nieuwe generatie. Mooi was het
beeld, een paar weken geleden in
de tv-documentaire over Zonder
land, waarbij de turner na een trai
ning het magnesium van zijn han
den klapt terwijl een roodharig
joch van rond de tien jaar vol be
wondering opkijkt hoe zijn voor
beeld de hal verlaat. Hij mocht trai
nen in dezelfde zaal. Hij was al
geïnspireerd.
Drie weken voor de start van zijn
olympische missie in de Britse
hoofdstad nam Zonderland nog
ruim de tijd voor diverse journalis
ten van verschillende kranten. Die
stonden stuk voor stuk verbaasd
dat hij zich nog uitgebreid liet in
terviewen, zo vlak voor het belang
rijkste toernooi van zijn leven.
Niet een kwartiertje, niet een half
uur, deze krant kon hem ander
half uur aan de tand voelen en ver
volgens met hem eten in hartje
Heerenveen. Waarom hij daar nog
De 'gouden' lange mannen van 1996 zien hoe Rusland olympisch kampioen
wordt. Op de tribune (boven) Mike van Goor (I) en Olof van der Meulen (r)
en (onder) coach Joop Alberda, Jan Posthuma en Ron Zwerver (vlnr).
foto Barbara Totterdell/GPD
door Peter van der Meeren
LONDEN - De Russische volleybal
lers wonnen na 32 jaar weer olym
pisch goud. De 'gouden' lange
mannen van 1996 keken van dicht
bij toe.
Joop Alberda, de kapitein van het
team dat in Atlanta triomfeerde,
had met zijn boot koers gezet naar
Londen. De klipper mocht wor
den afgemeerd onder de Tower
Bridge. Je hebt nu eenmaal olym
pisch goud gewonnen of niet.
Op de boot waren de Oranje-vol
leybalhelden één keer eerder bij
eengekomen voor een reünie. In
Hindeloopen vlogen de onvergete
lijke herinneringen door de kom
buis. „De band die wij hebben, is
voor altijd", zegt Ron Zwerver.
„Dat kan ook niet anders als je
acht jaar verschrikkelijk intensief
met elkaar naar iets hebt toe ge
werkt." De tweede reünie volgde
tijdens het slotweekeinde van de
ze Spelen.
Olof van der Meulen kreeg kippen
vel toen hij tussen de 15.000 zit
plaatsen in Earls Court zijn stekje
had gevonden. „Ik zat tijdens de
halve finale Brazilië - Italië in de
nok. Allemaal joelende en juichen
de mensen en daar beneden, vol
in het licht, het speelveld. 'Zo ben
ik zestien jaar geleden ook beke
ken', flitste door. me heen. Ik heb
me dat destijds niet gerealiseerd.
Nu wel en het maakt een enorme
indruk op me." Van der Meulen
had nog een herinnering, een iets
pijnlijkere. „Zoals de Brazilianen
Italië wegtimmerden, deed me
denken aan onze finale in Barcelo
na, 1992. Ik had te doen met de Ita
lianen, ik weet hoe dat voelt."
Hij wijst op de nummer 6 van Ita
lië, de 39-jarige Samuele Papi. „Die
was er al bij in Atlanta. Knap
hoor, zeker als je ziet hoe het ni
veau is gestegen. Het gaat sneller.
In Atlanta serveerde ik met een
snelheid van 113 kilometer per
uur; nu gaat het boven de 120."
Waar Italië, Brazilië en Rusland al
decennia aan de top staan, is Ne
derland ver afgegleden. Oranje is
op de wereldranglijst terug te vin
den op plaats 36, achter Congo en
India. „We zullen vast weer eens
