5 spectrum
Zaterdag 11 augustus 2012
broers zijn meegaander." „Mijn vader stipuleer
de dat wij een Joodse vrouw trouwden. Maar ik
volgde mijn hart. Dat is het verschil tussen mij
en mijn broers. Je kunt aan hun partnerkeuze
zien dat ze vaak tegen hun zin in gedaan heb
ben wat papa wilde." „Ik heb een grote liefde
van een broer, ik noem geen namen, met een
niet-Joods meisje kapot zien gaan omdat hij het
uit móest maken. Dat gebeurde onder de druk
van pappie. Daar heeft mijn broer heel veel ver
driet om gehad." Zijn eigen moeder, de vrouw
van zijn vader, is niet Joods. Toch was thuis een
Joods meisje vinden vaak onderwerp van ge
sprek.
„Een relatie met een Joodse werd door mijn va
der materieel beloond. Dit leverde grote proble
men op. Zo kreeg mijn broertje, die slecht stu
deerde, een sportwagen onder zijn kont. En ik,
die binnen de kortste keren zijn kandidaats
rechten haalde, kreeg dat niet. Ik wist precies
hoe het zat. Mijn lieve moeder heeft een en an
der wel voor mij gecompenseerd."
U heeft het contact met uw vader tien jaar lang
verbroken. Hoe kwam het weer goed? „Ik werd
milder. Daarbij begon mijn vader echt oud te
worden. Dat zag ik op televisie. Ik ben opge
lucht dat ik het initiatief heb genomen voordat
hij zo ziek werd. We hebben alles nog goed
met elkaar kunnen bepraten."
Een halfjaar later, op zijn zevenenzeventigste,
kreeg Max Moszkowicz sr. een herseninfarct en
raakte eenzijdig verlamd.
„Zijn mond hing schreef Het linkerbeen wilde
ook niet meer zo goed, zijn linkerarm nog min
der. Hij kwam niet goed meer uit zijn woorden.
Dat was zeven jaar geleden, het is er niet beter
op geworden." Zijn vader is bij lange na niet
meer de persoon die hij was, aldus Moszkowicz.
„Hij lean niet meer tegen muziek of geluid. Het
decorum, de dure pakken, is volkomen verdwe
nen. Hij zit in een rolstoel en als hij loopt, dan
doet hij dat moeizaam, met een stok. Bij ieder
bezoek moet ik nog meer afscheid nemen van
de persoon die hij ooit was. Dat is bepaald niet
makkelijk."
Berustend en ingetogen spreekt hij over zijn va
der. Fel wordt hij daarentegen als het om zijn
bekende broer en advocaat Bram gaat, die bin
nenkort voor de tuchtrechter moet verschijnen.
Zelfheeft u hier ook ervaring mee. U mag zich
al jaren geen advocaat meer noemen. „Ja, in
2005 kreeg ik het aan de stok met de deken van
de Orde van Advocaten in Utrecht." Het con
flict ging toen ook om het aannemen van hoge
re, contante betalingen dan is toegestaan, legt
hij uit. „Hetzelfde als nu bij Bram. L'histoire se
répète." Robert Moszkowicz had inderdaad ho
ge geldbedragen contant aangenomen.
„Ik zie daar niets verkeerds in. Als je bij Cartier
een horloge koopt, vragen ze ook niet hoe je
aan die centen komt. Waarom moet je dat als
advocaat wel doen?" Omdat het geld van crimi
nele activiteiten afkomstig kan zijn.
„Domme onzin. Een foute regel die in strijd is
met artikel van het Wetboek van Strafrecht.
Ook bij een verdenking moet je altijd uitgaan
van iemands onschuld, totdat de schuld bewe
zen is. Als de cliënt later schuldig wordt bevon
den, ook bij het hof of zelfs door de Hoge Raad,
dan kun je misschien zeggen: advocaat, geef dat
contante geld maar terug."
U voelde zich persoonlijk gepakt. „Ja, als je het
te goed doet en je behoort niet tot het clubje
'heer advocaten' van ons kent ons, dan ben je
een outcast. In 2005 kregen de dekens de be
voegdheid om iemands praktijk te onderzoe
ken. En wie was de eerste die vanwege die nieu
we procedure bij de ballen werd gepakt? Juist,
Roberto." Maar dan moet zo'n deken wel eer
lijk zijn, foetert hij. „Dan moeten alle kantoren
worden doorgelicht en niet alleen het kantoor
van degene die je graag ziet vertrekken." „Ik
deed mijn werk hartstikke goed. Op de kwali
teit hadden ze nooit iets aan te merken. Maar
bij elk advocatenkantoor, hoe gerenommeerd
ook, zul je altijd wat kunnen vinden. Waar ge
werkt wordt, vallen spaanders. Of het nu admi
nistratieve tekortkoming is of iets anders." Ach
teraf is hij blij dat hij geen advocaat meer is.
„Nu ben ik van dat volk verlost. Weet u, er is
maar een heel klein groepje advocaten dat zich
bezighoudt met verordeningen en controles.
Uit hun midden kiezen ze steeds de deken. Zo
ziek. Nepotisme is het, inteelt. En van inteelt
krijg je rare afwijkingen."
Moszkowicz is nu algemeen jurist en belasting
jurist in Amsterdam. Zijn praktijk is nauwelijks
veranderd. Hij doet in feite wat hij eerder met
het etiket 'advocaat' ook al 36 jaar heeft gedaan,
vertelt hij. „Ik heb alleen geen toga méér aan.
Maar als je een zaak met je eigen kop niet kan
winnen, helpt een toga ook niet. Op moment
heb ik meer aanbod van cliënten dan ilc aan
kan." Het succes wordt afgeklopt op dé houten
tafel. Sommige cliënten komen naar hem toè
vanwege zijn reputatie.
„Die denken: dat is een vent die door alle wate
ren is gewassen en er altijd weer bovenop
kwam. Hij is een vechter, dus die moet ik heb
ben. Terecht."
reageren?
spectrum@wegener.nl
ROBERT
MOSZKOWICZ
1953: Geboren in Maas
tricht. Broer van David, Max
en Bram Moszkowicz.
1976: Studeert na het gym
nasium in Maastricht af in
Nederlands Recht aan de
Rijksuniversiteit Utrecht en
wordt beëdigd als advocaat.
1986: Verlaat om persoonlij
ke redenen de advocatuur.
1989: Studeert voor de
tweede maal af, nu in het fis
cale recht aan de Universi
teit van Tilburg en wordt in
1995 weer advocaat.
2006: Na een conflict met
de Raad van Toezicht ge
schrapt van het tableau
(moeten stoppen met de ad
vocatuur) en gaat als alge
meen jurist en belastingju
rist verder. Eerst in Nieuwe-
gein, later in Amsterdam.
Robert Moszkowicz is drie
keer gescheiden. Hij is vijf
tien jaar samen met zijn hui
dige vrouw Bouchra Boukar-
fada. Ze wonen met hun
drie kinderen in Amsterdam.
