Lelijk eendje dicht bij derde goud
sport 143
Geslacht schaap en afgesneden oor
Het materiaal
voor
zaterdag 11 augustus 2012
Zestien punten en
twaalf rebounds
Pau Gasol was uitblinker in de halve finale tegen Ru;
De Duitse pölsstokhogspringër Rap
hael Holzdeppe springt de lat tege
moet in de olympische finale.
door Peter van der Meeren
De moderne bokshandschoenen
tieke Spelen. Het moest netjes blijven: schoppen en spugen was verbo
den en de handen waren ingezwachteld met zacht leer. Tevens droegen
de boksers een helm. De Engelsen zorgden vele eeuwen later voor inter
nationaal geldende regels. Slaan onder de gordel is vanaf 1743 verboden.
Het duurde tot september 1892 eer wereldwijd verplicht werd met hand
schoenen te boksen. De Amerikaan John Sullivan was de laatste wereld
kampioen met blote vuisten en de eerste met handschoenen aan.
Sindsdien is de bokshandschoen flink verbeterd. Geen paardenhaar en
pulp meer als vulling, maar schuimrubber. De vulling kan niet meer
worden weggedrukt, zodat de knokkels tegen de buitenkant lagen, waar
door de slagen harder aankwamen. De handschoen van nu weegt mini
maal 226 gram en is aan de 'onderkant' langer, ter bescherming van de
polsen. De veters om de handschoen vast te sjorren, zijn vervangen
door klittenband. Het gedeelte voor de duim zit geheel vast aan de rest
van de handschoen, ter voorkoming van blessures. Boksers moeten hun
handen bandageren, waarbij erop wordt toegezien dat niet stiekem een
stukje lood mee de handschoen in wordt genomen.
In de sport draait het om details. Het materiaal is van het grootste belang
om een goede prestatie te kunnen leveren. In de laatste aflevering vandaag:
de bokshandschoen.
Bewijzen van bokspartijen, gehouden ver voor het begin van on
ze jaartelling, zijn aangetroffen op rotstekeningen in onder
meer Afrika. Die tonen mannen, staande in bokshouding, met
tussen hun vingers scherpe dierentanden. Dat had weinig te
maken met de noble art of self-defence. Een partij was pas afgelopen als
een van de twee kemphanen de laatste adem had uitgeblazen. Later om
wikkelden mannen hun handen met kokosvezels. Uit geschriften blijkt
dat de winnaar een geslacht schaap kreeg, alsmede een afgesneden oor
van de verliezer. De Romeinen en Grieken hielden ook van boksgevech-
ten. Na afloop konden de verliezers rechtstreeks naar de begraafplaats.
De Romeinen gebruikten boksbeugels van leer, voorzien van scherpe
punten. De winnaars bij de Grieken kregen als premie een jonge maagd.
Boksen prijkte in 688 voor Christus op het programma van de 23ste an
De Amerikaanse Tamika
Catchings is halfdoof en
kampt met een spraak
gebrek, maar heeft haar
weg in de basketbalsport
wel gevonden.
door Renze Lolkema
LONDEN - Altijd worden uitge
jouwd, gepest en vernederd. Voor
sommige kinderen valt het niet
mee om groot te worden. Tamika
Catchings had zo'n ongelukkige
jeugd. Maar vandaag de dag roepen
die rotmeiden van toen heel wat
anders dan destijds op straat en
het schoolplein. Nu bewonderen
ze het halfdove meisje met een
spraakgebrek dat uitgroeide tot een
nationale heldin met vanavond mo
gelijk haar derde gouden olympi
sche plak om naar nek.
Catchings (33) was als kind het lelij
ke eendje van de klas omdat ze aan
beide oren een gehoorapparaat
droeg. Toen ze een jaar oud was,
constateerde de dokter een ernsti
ge gehoorbeschadiging. Nader on
derzoek wees uit dat ze voor 20
procent doof bleek. Zodoende ont
stond ook haar spraakprobleem.
Wie zijn eigen stem niet kan ho
ren, wie een ander nooit hoort pra
ten, weet niet of bedoelde klanken
correct klinken.
Maar hulpmiddelen maakten het
leven er niet makkelijker op. Een
maal buiten was Tamika het mik
punt van pesterijen. Kinderen ken
nen vaak weinig mededogen. Op
een dag was ze zo kwaad dat ze
haar gehoorapparaten woedend
een weiland inwierp. Tot haar fami
lie en het lerarenkorps ingreep. Ze
kreeg een plek vooraan in de klas,
leerde liplezen en kreeg na school
tijd regelmatig bijles.
„Raar hè", zei ze gisteren in
Londen na de training ter voor
De Amerikaanse basketbalster Tamika Catchings tijdens de halve finale tegen Australië.
bereiding op de olympische finale
tegen Frankrijk (vanavond 22.00
uur). „Toen durfde ik niets. Ik was
veel te verlegen om te reageren op
al die pesterijen. Nu durf ik alles.
Met behulp van mijn teamgenoten
heb ik geleerd dat ik de hele wereld
aan kan."
Haar spraakgebrek - Catchings
kan de s niet goed uitspreken en
naarmate ze vermoeider raakt,
praat ze meer binnensmonds -
weerhoudt de Amerikaanse tv-sta-
tions er niet van haar voortdu
rend voor de camera's te slepen.
Wie haar wil horen: op de websi-
foto Larry W. Smith/EPA
tewww.nba.com staat een recent
interview met Catchings, opgeno
men na de loodzware halve finale
tegen Australië. „Het leek wel een
bloedige oorlog", zei ze over dat
duel.
„Ik vind interviews geven best
leuk. Ik had nooit gedacht,dat ik
dit zou kunnen. Ik ben ook echt
benieuwd wat mijn voormalige
klasgenoten ervan vinden. Wan
neer de rëunie is? Haha, geen
idee. Maar zulke goede herinnerin
gen heb ik niet aan toen."
In haar tienertijd bleek Catchings
aanleg voor basketbal te hebben.
Min of meer logisch, ze is de doch
ter van Harvey Catchings, een
prof die elf jaar in de NBA speel
de. „Iedereen wilde altijd Michael
Jordan zijn", aldus Tamika. „Ik
niet. Ik wilde mijn vader zijn." Sa
men met haar oudere zus Tauju
won ze met haar highschool het
kampioenschap van de staat Illi
nois, waar Chicago de hoofdstad
van is. Tauju beschermde haar zus
voortdurend. Als de pers haar iets
wilde vragen, nam zij het woord.
In die tijd kwam Tamika slecht
uit haar woorden.
Maar toen hun ouders scheidden
en Tauju besloot bij papa te blij
ven en Tamika bij mama, stond
ze er alleen voor. „Hoe pijnlijk het
ook was voor mijn ouders, voor
mij was dat achteraf een keer
punt. Mijn nieuwe coach ver
plichtte me in de klas te vertellen
over mijn problemen en ik moest
van hem mijn gehoorapparaten
weer in. Toen leerde ik pas echt
op eigen benen staan.Omdat ik
goed kon basketballen, werd ik se
rieus genomen. Trouwens, als ik
speel, draag ik die dingen niet. Ik
zweet te veel."
Tamika Catchings is in Amerika
een beroemdheid. Ze is behalve
prof ook woordvoerster van de
nationale vereniging voor hardho-
renden en werd in 2004 door Ge
orge W. Bush uitgenodigd diens
State of the Union bij te wonen,
de opening van het parlementaire
jaar in de VS. Bush zag in
Catchings een rolmodel. „Ik moet
nog steeds veel leren", zegt
Catchings nu. „Maar het leven
wordt steeds mooier."
Ze kent geen aarzeling meer om
dat luidop te zeggen. Niet meer.
