Opruimen buurt terug naar burger io woonomgeving Burgers moeten in steeds meer gemeen ten zelf aan de bak om hun buurt schoon te houden. Afvalbakken legen, vuil prik ken, rozenperken snoeien; de vrijblijvend heid gaat er vanaf. Tt- zaterdag 11 augustus 2012 door Wilma de Cort illustratie Mark Reijntjems Als eredivisionist NAC een stuk weg bij haar sta dion voortaan zelf gaat onderhou- den, valt er met de gemeente Breda misschien wel te praten over een strook geel-zwart asfalt, in de kleuren van de club, zegt wethouder Bob Berg kamp. En als supermarkt Jumbo zich ontfermt over de afslag naar haar bedrijf zou dit wellicht kun nen worden beloond met een en tourage van bedrijfskleuren. Hij wil ermee zeggen: veel is moge lijk, nu Breda één miljoen per jaar wil besparen op het onderhoud van wegen, parken, plantsoenen of straatmeubilair door dit vaker over te laten aan burgers of bedrij ven. „In dit stadium moeten we de creativiteit z'n gang laten gaan", zegt hij. Breda is niet de enige gemeente die naar onconventionele wegen zoekt om geld te besparen op het onderhoud en beheer van de open bare ruimte. „Daar geven de Ne derlandse gemeenten nu samen per jaar twee tot drie miljard euro aan uit", zegt Harro Verhoeven van CROW, een kennisplatform voor verkeer, vervoer en openbare ruimte. „Dus er valt veel te verdie nen." Door bezuinigingen, is de nood zaak ook groot. Volgens Verhoeven zijn gemeen ten er steeds soepeler,.in om groen stroken grenzend aan tuinen aan particulieren te verkopen. Ook wordt de kas gespekt met bedrijfs reclame, door de mogelijkheden hiervoor langs wegen te versoepe len. Of groen mooi is, is vaker van ondergeschikt belang. Onder houdsgevoelige beplanting maakt plaats voor groen dat er met een paar maaibeurten ordentelijk bij ligt. Dikwijls tot onvrede van buurtbewoners. Verhoeven: „Zij krijgen de keuze: wilt u die fraaie rozentuin toch houden, dan zult u zelf moeten schoffelen en snoeien." Dergelijke afspraken met buurtbe woners worden steeds vaker ge maakt en in een schoffel- of ander contract vastgelegd. Zo heeft Arn hem contracten getekend met bur gers waarin zij zich verplichten be paalde gemeentelijke afvalbakken op straat te legen. Doen ze dit niet, dan haalt de gemeente ze weg- Breda heeft al tweehonderd con tracten gesloten met (groepen) burgers om de stad mee op te rui men. Soms met het mes op de keel: als omwonenden niet zelf de handen uit de mouwen wilden ste ken, zouden mooie hagen plaats maken voor gras. Positieve stimulans was er ook: geld als tegenprestatie, om een keer een buurtbarbecue van te or-, ganiseren. „Die contracten stellen juridisch gezien natuurlijk niks voor", zegt wethouder Bergkamp. „Het heeft vooral een symbolische waarde. Als de handtekeningen worden ge zet, doen we dat een beetje feeste lijk, met een worstenbroodje erbij. Het is een brede trend om meer verantwoordelijkheid terug te leg gen bij de burger. Dat we moeten bezuinigen, stimuleert ons natuur lijk om hier op in te spelen." Geldgebrek zet alle gemeenten aan het denken, zegt Verhoeven. „Zo zijn ze er allemaal mee bezig hoe ze burgers of bedrijven meer ver antwoordelijk kunnen maken." Mooi voorbeeld is de gemeente Bu ren. Buren heeft burgers de moge lijkheid geboden een lantaarnpaal te adopteren; het was de enige ma nier om verwijdering van 500 gese lecteerde lantaarnpalen in het bui tengebied te voorkomen, want die zouden toch geen nut hebben. Volgens gemeentewoordvoerder Jan Willem Bol hebben drie bur gers de gemeente meer dan dui zend euro betaald om een licht mast vlakbij huis tien jaar te be houden. Bij nog eens twintig adressen leg de de gemeente Buren een verwij derde lantaarnpaal op het erf De bewoners zullen de lichtmast op eigen grond en voor eigen kosten opnieuw installeren. „Ze betalen zelf het onderhoud, de stroom en het lampje." Het zijn vooral boeren en ffuitbe- drijven,- aldus Bol. „Je hoort op merkingen als: anders kan de melkwagen in het donker de inrit van ons bedrijf niet vinden. Maar daar zijn ook lichtgevende reflecto ren voor." Buren heeft de smaak te pakken en gooit het met speeltuinen over dezelfde boeg. In tal van gemeen ten hebben buurtverenigingen een speeltuin die bijna uit elkaar viel, van de ondergang gered door hulp aan te bieden. Maar Buren gaat in een - aangehouden - raadsvoorstel een stap verder. Bol: „Bij zeven tien speelplekken onderhouden ouders de speeltoestellen zelf en zorgen wij voor het groen. Maar bij dertien andere speelterreinen doet de gemeente al het werk. Zo belonen we passief burgerschap. Daarom is de gedachte: nemen mensen het onderhoud niet over, dan halen we de toestellen weg." Verhoeven van CROW zegt dat het 'afstoten van openbare ruimte of de verantwoordelijkheid delen' goed zichtbaar is bij rotondes. Gemeenten geven het onderhoud aan rotondes op grote schaal uit handen aan bedrijven. In ruil voor reclame zorgen zij dat het verkeers plein er altijd netjes bij ligt. Maar houden de inwoners en be drijven hun klus vol of begin t de ijver na een jaar te slijten? Bergkamp-erkent dat hierin het grootste risico schuilt. „Dat moet blijken, want we zijn nog maar net begonnen. Het is voor burgers toch vrijwilligerswerk en vrijwilli gers haken nogal eens af" Volgens Verhoeven van CROW zijn om die reden sommige ge meenten terughoudend. „Ze zien er tegenop dit te organiseren en be- geleiden."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 10