Afschei
doodschieten
Zelfs toeschouwers
happen naar adem
sport31
'Het enige wat ik wilcjmwc
§en prima proef neerzetten
Geen spijt
Column
vrijdag 10 augustus 2012
Anky van Grunsven over haar olympische kür.
Anky van Grunsven gunt Saiinero een af
scheid voor eigen publiek, op Indoor Bra
bant, 14 tot en met 17 maart in Den Bosch.
is, of was, bleef het in de groep al
tijd rustig. De sfeer is al weken re
laxed en rustig. En Van Ass zette
ondertussen, op zijn manier, een
fors aantal spelers op scherp. Rob
bert Kemperman werd voor de
laatste Champions Trophy in de
cember gepasseerd, beulde zich
zelf vervolgens af met personal
trainer Mare Lammers en speelt
nu als een heel grote meneer. San-
der Baart viel zelfs twee keer af,
maar draait in Londen soepeitjes
mee. 'Keeper Jaap Stockmann
werd geprikkeld door oudgedien
de Klaas Veering tijdelijk bij de
groep te halen. Tel daar de uitste
kende vorm van een aantal ande
ren (Van der Horst, De Voogd, De
Wijn) en de formidabel lopende
strafcorner van Roderick Weust-
hof en Mink van der Weerden bij
op en het succes van Oranje is ver
klaard.
Nu met zilver naar huis gaan zou
dan ook alsnog een domper zijn.
Zeker na zo'n halve finale. Het
thuisspelende Groot-B rittannië
werd zoek gespeeld. Dit is het
hockey dat Van Ass al een jaar
voor ogen heeft: met snelheid als
grootste wapen. Het was voor de
Britten niet te belopen. En dat
met een wissel minder aan Neder
landse kant. Want voor Klaas Ver
meulen lijkt het toernooi voorbij.
De mid-mid viel na vijf minuten
uit met een ogenschijnlijk zware
schouderblessure. Reservespeler
Tim Jenniskens lijkt zich te kun
nen gaan opmaken voor een fina
le. Ook Van der Weerden kon het
duel niet uitspelen. Het is de enige
domper op een onvergetelijke
avond. En zoals de ploeg nu
speelt, kan ook uit zo'n tegenslag
weer energie worden gevonden.
Daniel Fogg (I) en David Davies
door Maarten van der Weijden
Opeens sta ik daar, op het steigertje.
Ik heb gewonnen, maar ben vooral
verbaasd. Heb ik ECHT gewonnen?
Sport is een mooie voorbereiding
op het leven en ik zal ik mijn hele leven met te
vredenheid terugkijken op dat ik voor één ding
mijn stinkende, stinkende best heb gedaan. Dat
ik jarenlang keihard heb getraind en dat het ge
lukt is.
Toch zal iemand anders vandaag 'mijn' titel in
het openwaterzwemmen winnen. Dat ik de
gouden medaille niet verdedig, is de juiste keu
ze. Ik was in koud water nooit op mijn best en
The Serpentine in Londen is behoorlijk koud.
De concurrentie is sterk. En ik heb de afgelo
pen vier jaar goed besteed. Ik heb geen spijt.
Wie gaat dan wel winnen? Openwaterzwem
men is een tactisch spel - als je achter iemand
aanzwemt, heb je stroming mee. Zo ontstaat
eenzelfde spel als bij wielrennen, daar kan erva
ring tellen. Maar het gaat ook over gewoon
hard zwemmen.
De beste duurzwemmers ter wereld proberen
het met weinig openwaterervaring. David Da-
vies pakte in Peking zilver, waar hij eerder een
medaille op de 1500 meter won. Zijn gebrek
aan openwaterervaring zorgde ervoor dat die
lange, kale jongen uit Nederland won.
Oussama Mellouille heeft nu dezelfde rol als
David Davies toen. Hij is de olympisch kam
pioen 1500 meter van Peking, pakte in Londen
brons en doet mee in het open water. Ook Da-
niell Fog heeft al de 1500-meterfinale in het
zwembad gezwommen. Zij zijn kanshebbers,
vanwege hun zwemsnelheid.
Spyridon Giatonnis haalde ook de finale in het
zwembad in Peking en heeft zich afgelopen
vier jaar volledig op het openwaterzwemmen
gericht. Daarnaast hebben we ook nog Thomas
Lurz, die zijn cirkel rond kan maken, zijn fami
lie rust kan bezorgen. Zij zijn kanshebbers, van
wege hun openwaterervaring. Wie het ook
wordt, ik hoop dat we een geweldige wedstrijd
zien. Ik gun iedereen goud, maar zet mijn geld
op Daniell, Ossouma, Spyridon en Thomas.
Maar goed, wat zegt dat... Sport is niet voor
niets een goede voorbereiding op het leven:
soms verloopt alles anders dan je verwacht.
www.maartenvanderweijden.nl
©mvdweijden
Op papier was Groot-Brittannië
een geduchte tegenstander-van
het Nederlands hockeyelftal. Op
het veld bleek daar gisteravond
niets van. Met wervelend spel
werden de Britten keihard uit
het olympisch toernooi geke
geld: 9-2.
door Rik Spekenbrink
moest daarin verandering bren
gen. Maar de voorbereiding op de
Spelen verliep uiterst onrustig en
de ploeg werd al afgeschreven
voordat het toernooi was begon
nen. Er was kritiek op het selectie
beleid, de verdediging leek kwets
baar. Maar: „We rekenen in Lon
den af', bleef Van Ass herhalen.
De vergelijking met het goud in
Australië twaalf jaar geleden gaat
dan ook mank. Destijds was er to
tale anarchie en het had niets ge
scheeld of Oranje was na de
gröepsfase al uitgeschakeld ge
weest. Een mirakel bracht de
ploeg naar het goud. Zoals oud
speler Jacques Brinkman in Ande
re Tijden Sport zei, het was goud
ondanks bondscoach Maurits Hen
driks, niet dankzij.
Hoewel Van Ass niet de meest po
pulaire bondscoach van het land
Weusthof (I) en Jolie kunnen hun ge
luk niet op. foto ANP
LONDEN - Is twaalf jaar na het won
der van Sydney een wonder van
Londen in de maak? Ja, want hoe
de olympische hockeyfinale tegen
Duitsland morgenavond ook af
loopt, de wedstrijd van gistera
vond zal voor altijd legendarisch
blijven. Na de ongekende wervel
show tegen Groot-Brittannië (9-2)
gaat Oranje natuurlijk nog maar
voor één ding: goud. Deze ploeg
lijkt door niets en niemand meer
af te stoppen.
Zelfs de mensen op de tribune
moesten even bijkomen van het
duel. Wat hadden zij vanavond
meegemaakt? De wedstrijd in de
Riverbank Arena ging als een hoge
snelheidstrein aan de toeschou
wers voorbij. Zorgde het massaal
meegezongen God Save the
Queen al voor kippenvel, het spel
van het Nederlands elftal in het
hol van de leeuw was ongekend,
van begin tot eind. Negen treffers,
de ene nog mooier dan de andere,
in een halve finale op de Spelen.
Zo goed had Oranje al geen jaren
meer gespeeld. Misschien zelfs wel
helemaal nooit.
Sinds het EK van 2007 won de Ne
derlandse mannenploeg geen
groot toernooi meer. Bondscoach
Paul van Ass, ongediplomeerd,
Adelinde Cornelissen tijdens haar zilveren kür in een afgeladen Greenwich
Park. foto Robin Utrecht/ANP
thuisvoordeel heeft ongetwijfeld
meegespeeld. Toch kan ik hier wel
mee leven."
Tineke Bartels, in bezit van twee
zilveren olympische dressuurme-
dailles, pleitte ook voor meer dui
delijkheid. „Maar goed, je weet dat
als je dressuur doet, je hiermee
moet leven. Als je daar niet tegen
kunt, moet je deze sport niet
doen. En dat valt niet mee. Want
we houden zo van paarden."
