De diversiteit maakt
deie polder uniek
i8|
'Ik heb netjes
Basisscholen
Geef richting aan bij sluizen
almanak
Nicht
PZC
woensdag 8 augustus 2012
1 Z
't zit zo
door Raymond de Frel
In de rubriek 't Zit zo wordt een actueel onderwerp nader belicht. Des
kundigen, mensen die betrokken zijn of om een andere reden een me
ning hebben over een kwestie, laten hun licht schijnen op het onder
werp. In deze aflevering: de drukte bij de sluizen in Terneuzen.
Files? Stel je niet aan. In de
Randstad lachen ze om
dat beetje vertraging dat je
in de spitsuren kunt op
lopen bij de Terneuzense sluizen.
Dat zal misschien wel zo zijn,
maar dat maakt de ergernis niet
minder. En toen een verkeerson-
derzoek van de provincie uitwees
dat het wachten meestal een
kwestie van minuten is, maakten
veel gemeenteraadsleden in Ter-
neuzen zich nog eens extra
kwaad. Het onderzoek zou haaks
staan op de werkelijkheid. PvdA'
er Frank van Oorschot hield de
wachttijden twee weken bij en
kwam tot een gemiddelde wacht
tijd van veertien tot zestien minu
ten.
Er moest iets gebeuren, ook al
snapten de raadsleden best dat in
grijpende maatregelen (te) duur
zijn. Immers, als de Sluiskiltunnel
in 2015 in gebruik wordt geno
men, zal de verkeersdrukte bij het
sluizencomplex afnemen, zo is de
verwachting. Maar nog drie jaar
zo doorgaan? Dat is véél te lang.
Verruiming van de bloktijden
voor de kanaalbruggen (een idee
van het CDA), aparte rijstroken
voor rechtdoorgaand en afslaand
verkeer op de sluizen, werkne
mers van het nabijgelegen chemie
concern Dow die meer moeten
carpoolenSuggesties genoeg.
„Dat is allemaal leuk bedacht,
maar het is vaak nogal ingrijpend
of kostbaar", zegt sectorhoofd dro
ge infrastructuur Jan van de Velde
van de provincie Zeeland.
Dat jonge Bevelandse stel trok afge
lopen weekeinde naar Amsterdam
uoor een gezellig dagje uit. De stad
bruiste, want de jaarlijkse Gay Pride
vond er plaats. Het tweetal had afge
sproken met een nichtje, dat in Am
sterdam studeert en woont. Ze zou
den elkaar op een vooraf afgespro
ken plek ontmoeten, maar dat viel
nog niet mee in het stadscentrum,
Daags voor de reünie, op vrijdag 14 september, komen de
basisscholieren uit Hoek naar de Van Wuijckhuisepolder
om het honderdjarig bestaan te vieren. De kinderen van
Op Weg en 't Kompas doen onder meer mee aan een quiz
en krijgen uitleg over inpolderen.
Daarom houdt zijn werkgever het
voorlopig bij een relatief goedko
pe maatregel in de categorie 'ver
beter de wereld, begin bij jezelf.
Vorige week zijn bij de rotonde
borden geplaatst, waarop het ver
zoek staat om bij het verlaten van
de rotonde richting aan te geven.
„Mensen staan nu vaak te wach
ten tot ze zien of een automobi
list afslaat of op de rotonde blijft
Het is overigens wettelijk ver
plicht om richting aan te geven
als je de rotonde verlaat. Het
scheelt misschien maar een paar
seconden, maar het neemt wel er
gernis weg", aldus Van de Velde.
Hij hoopt dat automobilisten die
de rotonde driekwart moeten ne
men, al bij het betreden van het
verkeersplein richting naar links
willen aangeven. Dat is wettelijk
niet verplicht, maar het zorgt wel
voor overzicht en een vlottere
doorstroming. Bovendien voor
komt het verwarring, omdat de
ene automobilist dat nu al wel
doet en de ander niet
„We hopen dat deze borden een
positieve werking hebben en dus
ergernis wegnemen. We zullen de
effecten natuurlijk in de gaten
houden, al wordt dat natuurlijk
pas echt duidelijk als de zomerva
kantie voorbij is."
Het scheelt maar een paar
seconden, maar het
neemt wel ergernis weg.
De Van Wuijckhuisepolder nabij
Hoek bestaat honderd jaar. De
bewoners en bedrijven vinden
dat reden voor een reünie.
door Raymond de Frel
Hij tuurt eens voor
zich uit. Mooi hè?
Zonnetje op de ak
kers, schaapjes in de
wei en in de verte
bomen waartussen herten en kie
kendieven zich schuilhouden.
Voor Ko Guiljam (59) heeft de Van
Wuijckhuisepolder nauwelijks ge
heimen meer. Hij boert en woont
er al decennia. „Mijn moeder was
een Verhelst. En de Verhelsten?
Dat waren de pioniers in deze pol
der. Nog steeds is dertig procent
van de mensen in deze polder een
afstammeling van de familie Ver-
helst. Maar opvallend genoeg is er
niemand meer die nog zo heet."
De familie Verhelst was het rond
1911 om stukken grond te doen,
waarop bedrijfjes konden worden
gestart. „Als je meehielp met inpol
deren, dan kreeg je van de over
heid een voorkeursbehandeling bij
Reünie in de polder
De bewoners van en bedrijven in
de Van Wuijckhuisepolder hopen
tijdens met de reünie op zaterdag
15 september zoveel mogelijk inte
resse te wekken van 'buitenaf.
Op het erf aan de Langeweg 8 in
Hoek zijn van 10.00 tot 17.30 uur
foto's en bewegende beelden te
zien. Ook wordt er uitleg gegeven
over oude en nieuwe landbouw
werktuigen.
Er wordt ook stilgestaan bij de ge
schiedenis van de polder, zoals de
tramlijn naar Philippine.
Attentieborden moeten de doorstroming bij de rotonde achter het sluizen
complex verbeteren. foto Harmen van der Werf
Tip? redactie@pzc.nl
waar je over de hoofden kon lopen.
Toen de mannelijke helft van het stel
even naar het thuisfront belde om te
laten weten dat hij en zijn vriendin
waren gearriveerd, wilde zijn moe
der weten of ze inmiddels ook zijn
nichtje al hadden gevonden. „Ja,
maar dat viel niet mee", luidde het
antwoord. „Want in de hele stad
stikt het van de nichten."
Uit het exploot d.d. 03-08-2012 van
gerechtsdeurwaarder A.A.A.M.G.
van Damme te Terneuzen, blijkt dat
ten verzoeke van Abbas Hasoun,
wonend te 4337 KH Middelburg,
aan Muna Najem Abed, thans
zonder bekende woon- of verblijf
plaats in Nederland en daarbuiten,
is betekend het namens requirant
opgemaakt verzoekschrift tot echt
scheiding, hetwelk is ingediend ter
griffie van de rechtbank Middelburg,
waarbij tevens is aangezegd dat ge-
requireerde via een advocaat uiterlijk
10-10-2012 een verweerschrift dan
wel een verzoek tot uitstel daar toe
kan indienen.
Van dit exploot kan belanghebbende
afschrift verkrijgen op onderstaand
adres:
VAN DAMME C.S.
GERECHTSDEURWAARDERS
Adres: Axelsestraat 12
4537 AJ Terneuzen
T: 0115 613651
E: deurwaarders@vandamme-holland.nl
de aanschaf van een lap grond",
vertelt Guiljam.
In juli 1911 was-ie dicht. Voor
even. De verse Van Wuijckhuise-
polderdijk langs de Braakman
bleek niet tegen het wassende wa
ter bestand en brak door. Guiljam:
„Er moet een enorme moed zijn
geweest om opnieuw de schop en
de kruiwagen te pakken om de
dijk weer te dichten. Ben je net
klaar, kun je weer opnieuw begin
nen. De moed zou je toch in de
schoenen zakken?"
In juli 1912 kon de polder dan toch
eindelijk ontgonnen worden. Boer
Van Hecke was de eerste die er
zijn schapen schorren liet afgra
zen. Daarna volgden bedrijfjes van
uiteenlopende pluimage. „Dat
komt omdat de grond eigenlijk
heel slecht was. Nog steeds kun je
hier van alles vinden. Een akker
bouwer, een loonbedrijf, een stie
renfokker, een groenvoorzienings-
bedrijf... Als het goede grond was
Als het goede grond was
geweest had je hier nu
vast nog maar een paar
grote bedrijven gehad
geweest had je hier nu vast nog
maar een paar grote bedrijven ge
had", aldus Guiljam.
Hij nam samen met zijn
vrouw Miep het initiatief
voor een feestje. Het kost
te weinig moeite om meer enthou
siastelingen te vinden. Maandelijks
komen ze samen om de reünie op
het erf van de familie Van Driel
aan de Langeweg zó interessant te
maken, dat ook 'buitenstaanders'
zich eens in hun mooie polder wil
len verdiepen. Dat kan met de
monstraties van landbouwmachi
nes en klederdracht, maar ook
met mooie verhalen. Over het
waarom de overwegend protestant
se polder toch altijd meer bij Hoek
dan bij het katholieke vissersdorp
Philippine heeft gehoord. Over de
jaren dat de zweefvliegclub, nu in
Axel, de polder als thuis had. En
niet te vergeten, over de tramlijn
die dwars door de polder naar Phi
lippine liep.
Er is in de loop der jaren veel ver
anderd, maar de ware kracht is vol
gens Guiljam al decennialang het
zelfde: „Je woont hier in stilte,
maar de omgeving is altijd in be
weging."
In 1911 werd de laatste hand gelegd aan het indammen van de polder.
-SSSSBSSSK5SSS
www.pzc.nl
VIDEO
De provincie vraagt automobilisten
bij de rotonde op de sluizen altijd
richting aan te geven.
KLASSENWERK
Alle in de papieren krant gepubliceer
de afleveringen van Klassenwerk zijn
te lezen op www.pzc.nl/klassenwerk
STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl
Zet uw foto in een album op
www.pzc.nl/foto
TERNEUZEN - Geduld is een schone
zaak. Anna van Iwaarden (87)
weet dat maar al te goed. In de
Tweede Wereldoorlog had ze al
verkering met Marinus de Bat
(89). „We woonden op een klein
dorp, in Oostdijk op Zuid-Beve
land, en dan kom je elkaar snel te
gen." En toch is het een klein won
der dat ze dinsdag hun 65-jarig hu
welijk konden vieren.
Het was oorlog. Marinus vertelt
dat hij in 1943 in het nu Poolse El-
bing moest gaan werken van de
Duitse bezetters. Pas in augustus
1945, maanden na de bevrijding
van Nederland, keerde hij terug in
Oostdijk na een jaar gedwongen
omzwervingen in de Sovjet-Unie.
Anna: „'Zoek een ander', zeiden
ze tegen mij, maar ik heb netjes ge-
