I
met zilver
Een zeilmedaille van
één miljoen euro
sport 125
'Ik wil die plak eerst om
mijn hals zien hangen.
Dat is het echte bewijs'
Verliezer
Column
dinsdag 7 augustus 2012
Dorian van Rijsselberghe krijgt vandaag zijn gouden plak
1
Voorzitter van het organisatiecomité w
Sebastian Coe over de actie van Edith
Bosch tegen de'flessengooier'
door Maarten van der Weijden
Sport kent mooie verhalen. Maar voor
dat een sportverhaal bekend wordt,
moet je hebben gewonnen. Wie had
mijn levensverhaal gehoord als ik in Pe
king vierde was geworden? Had ik nog steeds
tweehonderd bedrijfspresentaties mogen ge
ven als ik tweede was geworden? Ik gok van
niet, terwijl ik het verhaal van de verliezer
vaak interessanter vind dan de winnaar. Ik stel
aan u voor: Thomas Lurz.
Het is een familiedroom dat Thomas ooit
olympisch goud wint. Zijn vader Peter heeft
hem vanaf jongs af aan gecoacht met dat doel.
In 2008, een half jaar voor de Olympische Spe
len, overlijdt vader Lurz na een fietstocht plots
aan een hartaanval. Thomas' broer Stefan
neemt de rol van coach over, maar Thomas
komt de klap niet te boven. Met de geboor
tedatum van zijn vader op zijn arm geta
toeëerd, eindigt hij in Peking als derde. Een
lange slungel uit Nederland kaapt het goud
weg.
Thomas Lurz, 32 jaar oud, uit het Duitse
Würzburg, is veelvoudig wereldkampioen
openwater. Ik zeg veelvoudig, want zelfs ik ben
de tel kwijtgeraakt. Het zijn er zeker tien. Zo'n
dertig Duitse titels heeft hij op zijn naam. Hij
werd in 2010 gekozen tot beste openwater-
zwemmer van het decennium. Hij won alles
wat er te winnen valt, behalve hetgeen hij echt
graag wil: olympisch goud.
Het zit Thomas soms niet mee. In zijn ramp
jaar 2008 doet hij mee aan de Tiburon Mile,
een zwemmijl in de Baai van San Francisco.
De winnaar krijgt 10.000 dollar, de verliezer
krijgt niks. Normaal kent het openwaterzwem-
men een zwemmende finish, maar dit duel
kent een rennende. Thomas Lurz zwemt de he
le race op kop, struikelt tijdens het lopen en
eindigt op een tiende van een seconde als
tweede.
De Olympische Droom is niet verwezenlijkt.
En dus is Thomas nog vier jaar doorgegaan.
Deze week gaat hij in het water van de Serpen
tine in Hyde Park opnieuw op jacht naar die
gouden medaille op de Spelen. Niet hoofdzake
lijk voor zichzelf, maar voor zijn familie. Om
de cirkel rond te maken.
www.maartenvanderweijden.nl
@mvdweijden
Marit Bouwmeester bleef in de
spannende medal race in de La
ser Radial-klasse knap overeind.
Ze moest alleen de Chinese Lijia
Xu, die als koploopster aan de
slotdag was begonnen, voor zich
dulden. Na vier jaar hard werken
oogstte ze een zilveren plak.
door Peter van der Meeren
WEYMOUTH - Marit Bouwmeester
zeilt niet voor de lol, maar om te
winnen. Daarom was de spontane
Friezin gistermiddag niet blij met
olympisch zilver. „Maar vraag het
me morgen en dan denk ik er an
ders over."
De 24-jarige Bouwmeester voer on
der de voor haar moeilijkste om
standigheden een van de meest
constante series uit haar met succes
sen geplaveide loopbaan. Elf races
met veel wind, vaak op vlak water,
en dan in de sterk bezette Laser Ra
dial-klasse niet slechter scoren dan
de zesde plaats. Dat is niet goed,
maar uitstekend. Het was echter
niet genoeg om Nederland na 76
jaar (1936, Daan Kagchelland) weer
goud in een zeilboot te bezorgen.
Marit Bouwmeester uit het Friese
dorpje Warten moest haar meerde
re erkennen in Lijia Xu uit de Chi
nese miljoenenstad Shanghai.
Ze waren na tien pittige races
(„Een echte bitchfight") in volledi
ge balans aan de finale begonnen.
Na de zenuwslopende medal race,
waarin Bouwmeester in de kruis-
rakken problemen kende, was het
verschil tussen goud en zilver acht
seconden.
Xu (bijna 25) leidde in de finale
van start tot finish. Ze schreef ge
schiedenis: China won niet eerder
goud in een zeilboot. Hoe graag
en Gerco Schroder (vlnr) met het zilver om hun nek. foto Neil Munns/EPA had Bouwmeester haar stempel op
de historie willen drukken, maar
bij de nuchtere analyse van de fina
le moest ze erkennen dat zilver het
hoogst haalbare was. Xu kwam
zelfs door een straffondje wegens
pompen niet in gevaar. Als haar
voordewindse rakken niet zo sterk
waren geweest, had Bouwmeester
net zo makkelijk van het erepo
dium kunnen vallen.
Dat overkwam nu Annalise Murp
hy, nota bene winnares van de eer
ste vier races. De Ierse, zes kilo
zwaarder dan Bouwmeester, moest
door tranen overmand naar de
kleedkamer worden geleid. Bouw
meester telde derhalve haar zege
ningen. „De omstandigheden wa
ren niet in mijn voordeel. Ik had
minder wind willen hebben en
meer golven. Op dit vlakke water
was het net alsof ik op een dolle
stier zat. Daarom: ik heb er alles uit
gehaald. Ik had er vijf kilo bij kun
nen eten, net als de anderen, maar
daar hebben Mark en ik bewust
niet voor gekozen. Dat was ten kos
te gegaan van mijn techniek."
Met Mark bedoelt Bouwmeester
haar trainer-coach Littlejohn, de
Engelsman met wie ze nu vijf jaar
samenwerkt. Er is een wederzijds
rotsvast vertrouwen. Littlejohn
kreeg te horen dat zijn oogappel
heel graag met hem verder wil rich
ting Rio. „Want ik heb nog wat te
winnen", zei Bouwmeester.
Zeilster en coach nemen na de festi
viteiten voor een half jaar afscheid.
Bouwmeester:„Ik heb ontzettend
veel uren in de boot moeten door
brengen, dat kan de komende cam
pagne wel iets minder." Littlejohn
moet zijn lichaam rust geven en
wil nadenken. „Over hoe we de
trainingen voor 2016 gaan doen."
De medaille die Bouwmeester ont
ving, heeft één miljoen euro ge
kost Na 2008 ontving de wereld
kampioene van 2011 per seizoen
250.000 euro. Succes heeft: zijn
prijs, maar zonder Bouwmeesters
streven naar perfectie en ongeken
de werklust, was er allang schip
breuk geleden. Want van aangebo
ren talent wil de Friezin niets we
ten. „Je moet er gewoon knetter-
hard voor werken."
Marit Bouwmeester houdt zilver over aan bitchfight. foto Robin Utrecht/ANP
foto EPA
Thomas Lurz
