De Opperste Leider is erbij
301 sport
De bondscoach Timina gaat het anders doen
maandag 6 augustus 2012
gisteren
denteam ook al op het hoogste podium in Londen.
China vestigde een nieuw record.
Nog nooit won een land alle vijf
badmintontitels op de Spelen.
Noord-Korea en Zuid-Korea zijn
officieel nog steeds in oorlog.
Daar was zaterdag weinig van te
merken. Ze bestookten elkaar
met pingpongballetjes in olym
pisch Londen. Zuid-Korea won,
maar de Noord-Koreanen thuis
kregen er niets van mee.
door Renze Lolkema
Elena Timina zwaait af. foto EPA
door Rik Spekenbrink
LONDEN - Dat was het dan. Na een
leven lang reizen, toernooien spe
len en afbeulen op trainingen zit
het er op voor Elena Timina. Zater
dag sloeg ze haar laatste bal in de
Londense ExCel-hal. Het batje
gaat de kast in, na een lange en
mooie carrière voor Rusland en
sinds 2006 Nederland. Met vijf
EK-titels, tussen de kwartfinales
op de Spelen van Barcelona en die
van Londen twintig jaar later, als
belangrijkste hoogtepunten.
Maar het was juist niet de 43-jari-
ge Timina, moeder van twee kin
deren, die moest vechten tegen de
tranen. Haar ploeggenoten Li Jiao
en Li Jie zaten even stuk. Ook zij
hebben zich jarenlang in dienst ge
steld, alles voor een olympische
medaille. En dan gebeurt waar ie
dereen voor vreesde, na een een
voudige eerste ronde tegen Egyp
te, in de kwartfinale meteen tegen
China. Dat het trio aardig kon mee
komen met de wereldkampioen,
ook al werd het 3-0, maakte de
frustratie alleen maar groter.
Dat Timina het droog hield, kwam
misschien ook omdat haar af
scheid werd overvleugeld door het
nieuws dat ze per 1 november de
nieuwe vrouwenbondscoach
wordt. Ze volgt Chen Zhibin op,
die in april 2009 begon. En, maak
te Timina meteen duidelijk, er
gaat een andere wind waaien in ta-
feltennisland. „Het wordt een on
gelooflijk zware opgave", weet ze
nu al.
Met Zhibin had de in Moskou ge
boren Timina een haat-liefdever
houding. „Ik heb een supermoeilij-
ke tijd gehad met hem. Hij is even
briljant als waardeloos. Zhibin is
technisch verschrikkelijk goed en
heeft qua topniveau veel opge
bouwd. Maar hij richtte zich voor
al op de individuen, op Jie en Jiao.
Maar je bouwt zo niets op.' En ik
ben meer van het opbouwen."
Timina gaat zich daarom veel min
der met Li Jiao (39) en Li Jie (28)
bemoeien. „Ze krijgen een aparte
status van mij, die hebben ze ver
diend. Ik me ergens anders op con
centreren."
Om te voorkomen dat Nederland
als tafeltennisnatie ineens instort,
gaat Timina zich bezighouden met
de opleiding van talenten. „We wil
len toe naar een Duits of Frans
model. Trainen op Papendal, in
een grote groep met gezonde con
currentie en duidelijke eisen. Mas
saal spelers opvoeden. Ik ben er
van overtuigd dat uit een grote
groep altijd goede spelers komen."
Ze gaat 'rustig aan' beginnen met
de cultuuromslag. „Ik moet eerst
nog een afstand creëren tussen
mij en de speelsters. En ik zal din
gen moeten leren. Ik lijk heel bru
taal, maar ben eigenlijk heel zacht
en houd niet van conflicten. Als
bondscoach werkt dat niet, ik zal
grenzen moeten trekken. Er moet
weer wat worden opgebouwd."
LONDEN - Even leek het erop alsof
de Opperste Leider zaterdagoch
tend in alle vroegte zelf achter de
tafeltennistafel stond. In de ene
hand een batje, in de andere hand
de denkbeeldige knoet. Zuid-Ko
rea werd in Londen gegeseld, ge
marteld en vernederd, precies zo
als al sinds 1945 wordt gepredikt
door het communistische noor
den.
Kim Hyok Bong - wie heeft daar
niet de dezelfde naam als de Bril
jante Kameraad, Kim Jong-un dus,
de huidige leider van de stalinisti
sche natie? - had zojuist de tafel-
tennisvloer aangeveegd met Oh
Sangeun, de eerste troef van het
verwerpelijke zuiden.
Ook onder de derde leider van het
land, sinds kerst vorig jaar, is alles
bij het koude oude gebleven wat
betreft: de buitenlandpolitiek. Ein
delijk vrede met Zuid-Korea? In
een van zijn eerste toespraken zei
Kim Jong-un: „De dwaze politici
overal in de wereld, inclusief de
poppenkast in Zuid-Korea, hoe
ven van ons geen verandering te
verwachten."
Noord-Korea veroverde al vier gou
den medailles in Londen, allemaal
bij het gewichtheffen. De atleten
zelf hoefden daar weinig voor te
doen, zeiden ze steeds weer, zon
der gêne. Hun Grote Leider had
zich namelijk suf getild, niet zij.
Rim Jong Sim bijvoorbeeld, vertel
de na haar zege in de klasse tot 69
kilogram: „Tijdens de wedstrijd
De Noord-Koreaanse gewichtheffer Kim Un-guk salueert op het podium na het winnen van zijn gouden medaille. foto EPA
heb ik alleen maar gedacht aan lei
der Kim Jong-un, dat gaf mij
kracht."
En Kim Un-guk, de kampioen bij
de mannen tot 62 kg, liet zich ont
vallen: „Ik had een rugblessure,
maar dankzij onze leider Kim
Jong-un was ik in staat die te over
winnen." Waar ze nou precies trai
nen, werd ook nog gevraagd. „On
der de vleugels van Kim Jong-un",
was het spontane antwoord van,
wie anders, Kim.
Maar de Grote Leider mocht zater
dagochtend in de olympische lan-
denwedstrijd van Londen, niet alle
partijen zelf spelen. Misschien dat
het daarom daarna misging. Het
Zuiden bestookte het Noorden na
melijk iets preciezer met pingpong
balletjes waardoor de afvaardiging
uit Pyongyang er na de eerste ron
de al uit lag.
Het tv-publiek in Noord-Korea zal
die afstraffing ongetwijfeld wor
den bespaard. De Olympische Spe
len komen daar wel op televisie,
maar vertraagd, pas een dag later.
