19 wonen
wonen@wegener.nl
024-3650509
De bedoeling van een prairietuin is
dat hij het jaar rond aantrekkelijk
is, vol kleur en met weinig onder
houd. Er hoeft niet gesproeid en
bemest te worden. Wieden is ook
nauwelijks nodig. Lianne Pot: „Het
is géén wildernis, maar een goede
combinatie van vaste planten en
grassen." De planten en grassen
moeten vechten om behoud van
hun plaats en gaan met elkaar een
evenwicht aan en onderdrukken
daardoor veel onkruid.
Een prairietuin wordt in één keer
aangelegd en vervolgens met rust
gelaten. Op de (onkruidvrije) bo
dem wordt lava of grind gelegd,
waartussen de prairieplanten wor
den gezet. De lava houdt kiemend
onkruid tegen en geeft water aan
de beplanting in droge periodes.
Aan het eind van de winter wordt
de prairiebeplanting afgemaaid.
verdiept in de prairietuin, stuit al snel
op haar naam en website (www.prairie-
tuin.nl). Pot verdiepte zich in het feno
meen prairietuinen, nadat ze in 2007
voor het eerst een prairietuin zag in
Duitsland. Ze bracht een paar jaar gele
den een bezoek aan Noord-Amerika
om de tuin te onderzoeken. Ze bekeek
welke planten uit echte Amerikaanse
prairies ook in Nederland kunnen
groeien. Dit bleken vooral planten van
de hooggrasprairie en de middelgras-
prairie te zijn, bijvoorbeeld uit Kansas.
Als eerste in Nederland ging ze aan de
slag met ontwerpmogelijkheden van
een prairietuin. „In mijn kijktuin in De
Wilp kunnen mensen inspiratie op
doen. Ook verkoop ik concepten en
planten voor de prairietuin, want het is
lastig om zelf een goed werkend sys
teem van prairiebeplanting te maken."
Claudia Roskam vertelt dat een prai
rietuin voor een beginnende tuinier
best lastig kan zijn, omdat die dan nog
niet precies weet wat wel en geen on
kruid is en je misschien de verkeerde
planten verwijdert.
Overigens is voor een prairietuin
niet per se een enorme lap grond no
dig. Lianne Pot: „Ook in de tuin van
een rijtjeshuis kan het. Mits er genoeg
zon is. En er is minimaal 10 vierkante
meter grond nodig om de prairiesfeer
te kunnen pakken."
Wie eenmaal een prairietuin heeft,
blijft zich verbazen over de veelzijdig
heid ervan. Pot: „Niet alleen was ik
meteen getroffen door de schoonheid
van prairiebeplanting en de schijnbare
eenvoud ervan, maar ook door de ge
dachte erachter: duurzaamheid. De ster
ke en kleurrijke plantengemeenschap
kan zich naar verloop van tijd zelf in
stand houden zonder mest of water
gift. En het is een trekpleister voor vlin
ders en bijen. Het hele jaar door blijft
een prairietuin boeien door zijn kleur
en vorm. Een grote belofte voor de toe
komst."
En Claudia Roskam? Zij zet gewoon
door ondanks de konijnenplaag. Ze
wist tenslotte al van een groot kaal wei
land een prachtige tuin te maken, dus
zal de prairietuin er ook wel komen.
Boerderijtuin D'Alde coninckshof in
weurt is tot en met 21 september geo
pend voor publiek, op 25 en 26 augus
tus zijn er open dagen.
De tuinen van Lianne Pot zijn tot 1 no
vember te bezichtigen op donderdag,
vrijdag en zaterdag. Pot geeft ook cur
sussen over de prairietuin.
www.opentuinbijnijmegen.nl
www.prairietuin.nl
reageren?
featureredactie@wegener.nl
Zaterdag 4 augustus 2012
laar zijn we er gaan kijken. Zonder suc
ces; hij leidde ons langs een serie bouw
vallen. Pas toen we later via een Duitse
makelaar, na weer een dag rondrijden
en nog meer bouwvallen, in Karad
kwamen, was het bingo. Daar vonden
we twee huizen op een perceel van
1300 vierkante meter, in nagenoeg be
woonbare staat. Goed; het plaatje was
heel jaren zestig - bruine tegels in de
badkamer - maar dat was te overzien.
De eigenaresse, een Duitse vrouw, wil
de na het overlijden van haar man van
het huis af. Voor ons leek het juist ide
aal. De vader van de makelaar met wie
we er waren, had een bouwbedrijf en
heeft, achterop een sigarendoosje, uitge
rekend wat ons verbouwingsplan zou
kosten. Daarna hebben we 'ja' gezegd,
en zijn we met een koffer vol geld naar
de advocaat gegaan. Zo gaat dat in Hon
garije. Na overdracht van die miljoe
nen forinten kregen we de sleutel en
waren we eigenaar. Twee maanden la
ter was de verbouwing al afgerond.
„Karad is een boerendorpje in het
heuvellandschap van de Somogy - het
lijkt op Limburg - met 1750 inwoners,
nabij het Balatonmeer. De mensen zijn
er nagenoeg zelfvoorzienend: ze heb
ben een paar kippen, verbouwen wat
mais, aardappels en paprika's en heb
ben een paar fruitbomen. In onze ogen
ga je er dertig jaar terug in de tijd. Wil
je zes eitjes kopen, dan zegt het vrouw
tje in het winkeltje dat ze eerst moet
kijken of de kippen wel zoveel hebben
gelegd. Dat heeft zijn charme, al zal de
Hongaar dat niet meteen zo zien: hij is
arm. Onze buurvrouw heeft alleen een
paar maisplanten en kippen, daar moet
ze van leven. Zo'n 70 procent van de
beroepsbevolking in Karad is werkloos.
En veel mannen overlijden vroeg. De
alcohol hè, ze drinken veel.
„Jenny en ik gaan zo'n drie keer per
jaar naar Hongarije. Omdat het zonde
is dat het huis de rest van de tijd leeg
staat en de kosten van de huismeester
doorgaan, verhuren we het ook
(www.everyoneweb.com/kleuver). In
het grote huis is plek voor vier gasten.
In de kleinere woning, waar vroeger de
zomerkeuken was en groenten en sap
pen werden ingemaakt, is ruimte voor
nog eens drie personen.
„Ons later permanent in ons tweede
huis vestigen - wat je wel vaker hoort -
is geen optie. Ook al zijn we gepensio
neerd en hebben we feitelijk alle tijd,
we zouden nooit zó lang zó ver weg
willen zijn van de kinderen."
reageren en aanmelden?
featureredactie@wegener.nl
naam Kees (65) en Jenny Kleuver
(66)
beroep beiden gepensioneerd
woonplaats Gendringen
tweede huisje in Karad, in de
heuvels van de somogy, Hongarije,
sinds 2008
functie vakantiehuis en verhuur
door Jan van Muliem
Hongarije is niet het eerste land
dat in je opkomt, als je aan de lo
catie van een tweede huis denkt.
Kees Kleuver: „Misschien niet, nee.
Voor ons was het ook geen eerste keus.
Nadat vier jaar geleden onze woonlas
ten lager werden en er dus een stukje
bestedingsruimte vrijkwam, kwam de
aankoop van een tweede huis nadruk
kelijk in beeld. Het was al jaren ons ver
langen ergens anders een plek voor ons
zelf te hebben. Of eigenlijk was dat de
lang gekoesterde wens van mijn overle
den vader. Hij had niets liever gewild
dan een vakantiehuis, een woning
waar de complete familie gebruik van
kon maken. Wij hebben zijn wens min
of meer overgenomen. Wat hij niet
heeft kunnen realiseren, hebben mijn
vrouw Jenny en ik wél kunnen doen.
„We hebben eerst in Zweden en Tsje
chië geïnformeerd. Zweden viel af om
dat het seizoen er erg kort is, Tsjechië
omdat je er - toentertijd - een eigen be
drijf moest hebben om grond te kun
nen kopen. Omdat Ryanair destijds
vanaf Weeze naar Sarmellék in Honga
rije vloog én vanwege het mooie weer
daar, werd dat land interessant. Samen
met een Hongaars/Nederlandse make-
Kees en Jenny Kleuver hebben een va
kantiehuis in Hongarije. foto's KK
