Vakantie voorbij, nog heel
veel schoolvakantie over
reizenio
'Ik lees door superlatieven heen:
'fantastisch' is kwestie van smaak'
Kortaf in
Zuid-Korea
m
Het ant
woord op
vakantie
ergernissen
Ervarings
deskundige
op reis
KP'
i
IT -- *^- Jig
o// ze ttc/tter/ut/t
Zaterdag 4 augustus 2012
reizen@wegener.nl
024-3650360
Een traditioneel geklede inboor
ling uit de Afrikaanse tropen
die plat Limburgs spreekt. In
clusief de ring door de neus. Zo voel
ik me soms als ik een vloeiende vol
zin uitspreek in het Koreaans. Mijn
uitspraak is nou eenmaal net iets be
ter dan andere Koreaanse taalvaardig
heden, maar ik oefen graag. Soms
wordt er dan gelachen. „Zeg ik iets
verkeerd?" Het antwoord is vaak het
tegenovergestelde. Dat het een beetje
raar is dat een blonde, blanke jonge
man zo in het Koreaans spreekt.
Maar in andere gevallen zeg ik inder
daad iets vreemds. Niet verkeerd,
maar wat aan de korte en directe
kant. Koreanen zijn immers minder
direct dan Nederlanders. En dat is
een understatement. Of je naar een
concert gaat, een persconferentie of
een museum: Ko
reanen overspoe
len je met infor
matie. Ze zijn ge
wend alle beschik
bare informatie
op tafel te gooien,
liefst herhaald in
diverse vriende-
Iïjkheidsvarian-
ten. Je wilt im
mers de klant
niets tekort doen.
Een gemiddeld
museum is een
martelgang van
vele uren: veel te
gedetailleerde in
formatie die niet
beklijft. En zo
was ik ook eens
bij een concert
van Koreaanse
jongens die extreme metal ten geho
re brachten over dood en verderf en
hun gezichten zwart-wit schmink
ten. Toen het nummer was afgelo
pen, glimlachten ze vriendelijk en
kondigden lieflijk het volgende liedje
aan. Het theater van dood en verderf
volledig teniet gedaan.
Ook op een persconferentie duurt al
les heel lang. Koreaanse journalisten
die een vraag stellen, komen met een
heel dankwoord voor de uitnodiging
en werken dan met een paar alinea's
tekst naar hun vraag toe. Dan kom ik
met een korte, bondige vraag. Vraag
tekens verschijnen op het gezicht
van de ondervraagde en er volgt een
tien minuten durend antwoord dat
een herhaling is van de reeds beschik
bare informatie. De vraag is vaak nog
al direct en dat slaat vast in het Kore
aanse denken. De waarom-vraag stel
len past niet in het confiicianistische
denken, waar je je meerdere dient te
volgen zonder tegenspraak.
Klassiek is ook de situatie met verta
lers die in een halve minuut een mo
noloog van vijf minuten vertalen.
Die vertalers zijn niet lui; het is de
spreker die veel in, in westerse ogen
compleet nutteloze, herhaling valt.
„Bedankt dat jullie de moeite namen
hier naartoe te komen, ondanks dat
jullie het zo druk hebben. Bovendien
zit het weer niet mee. We apprecië
ren dat jullie allemaal aandacht beste
den aan dit onderwerp, waarvoor
dank. Bedankt dat jullie er zijn."
Nu snapt u gelijk waarom Zuid-Ko
rea ergens bovenaan staat in de lijst
van landen met de meeste werkuren
per persoon.
Bas Verbeek
Regel voor opa en oma een plek op
een nabije camping. Breng de kinde
ren, voordat je naar je werk gaat en
haal ze 's avonds weer op.
Maak afspraken met ouders van ver
schillende vriendjes en vriendinne
tjes en verdeel de boel. Stel een
schema op, neem een dag extra vrij
en haal de hele vriendenclub in huis.
Zoek een kindervakantiedorp. Ook
meisjes vinden het heerlijk hun ei
gen hut te timmeren.
Stuur de kinderen op de fiets door
de wijk, net zolang totdat ze een
logeeradres hebben gevonden.
Neem een student in huis.
Charter de buurvrouw.
Neem drie weken onbetaald verlof.
door Peter de Groot
Wat kijk je ernaar uit. Die zin
derend warme, mediterrane
zon. Dat terrasje midden op
het strand met die superverse coquil
les. Glaasje stuivendfrisse witte wijn
onder handbereik. De kinderen? Die ra
votten de hele dag in de golven, want
op de camping wemelt het van de
vriendjes en vriendinnetjes. Zucht...
Maar van relaxen komt het voorlo
pig nog niet. Ga maar na, je kon twee
weken vrij krijgen van je baas. Nou,
vooruit: drie, na lang zeuren. Je bent er
blij mee, maar je weet ook dat het lang
niet genoeg is. De kinderen hebben na
melijk veel meer vrij dan jij bij je baas
bijeen hebt kunnen polderen. Zo'n
schoolvakantie duurt wel anderhalve
maand; gewoon veel te lang voor wer
kende ouders. Oké, toegegeven,
'slechts' 15 werkdagen te lang. Maar dat
betekent ook 15 oppasburen, logeer-
adresjes, uitstapjes of wat dan ook. Mul
ti-tasking staat op je voorhoofd geëtst,
maar dit probleem dreigt je mentale en
fysieke mogelijkheden ruimschoots te
overstijgen.
Je kunt het hard spelen. Zeg tegen je
bloedjes dat ze het maar in hun eentje
moeten rooien. Simpel en doeltreffend,
maar niet als je waarde hecht aan je in
ventaris. Naar de kinderopvang? Duur!
Soms moet je voor die paar weken een
contract van een jaar afsluiten.
Het komt ook allemaal door de poli
tiek. Zo'n minister die vraagt zich na
tuurlijk niets af Stelt gewoon dat onze
kindjes minimaal zes weken vrij moe
ten hebben om psychisch te herstellen
van wat breuken en spelling. Misschien
moeten we vanuit de samenleving aan
dringen op een vaste Kamercommissie:
denk aan de Kinder-Ouder-Vakan
tie-Overbrug-Commissie: de KOVOC.
Uiteraard moet ook Europa zich ermee
gaan bemoeien, want het probleem
heerst van Oslo tot Madrid.
Een mars! Alle - werkende ouders
met vakantieplannen en schoolgaande
kinderen verzamelt u!
Zou dat lukken, binnen drie weken
te voet van Amsterdam naar Brussel?
door Sandra van Maanen
Deze vakantie wordt anders dan
anders, we gaan naar het huis
van vrienden in Barcelona.
Mijn voorkeur gaat uit naar verre cam
pervakanties, ideaal als je drie kinderen
hebt en daarmee voor veel accommoda
ties al een te groot gezelschap vormt.
Reizen met een camper is het ultieme
gevoel van vrijheid.
„Bij de keuze voor een bestemming
ben ik gevoelig voor hetgeen collega's
erover melden. Maar ik lees wel door su
perlatieven heen. Want een 'fantastisch
hotel' of een 'supermooi gebied' is ook
een kwestie van smaak. Net zoals 'sfeer
vol ingerichte kamers'. Negen van de
tien keer zegt dat niets. Toch trap ik er
zelf ook soms in. Een accommodatie in
de Ardeche (doen we niet meer, alléén
maar Nederlanders) leek perfect, maar
bleek nog minder dan niets. Na wat
stennis kregen we een mooi apparte
ment Bevalt iets niet, maak er dan met
een werk van, wacht niet eerst een paar
dagen. In die tijd groeit je ergernis,
wordt zelfs het kleinste euvel groot.
„De vakanties met onze kinderen
vormen een mix van reizen, beleving
en rust. We rijden maximaal 300 kilo
meter per dag. Na een dag reizen staat
de volgende in het teken van beleving:
een mooie excursie, een tochtje met de
kabelbaan. De dag daarna is het lekker
zwemmen, uitrusten vooral. Door te
zorgen voor goede afwisseling, is reizen
met jonge kinderen prima te doen.
„Een keuze voor een bestemming,
puur gericht op de kinderen, is niet de
mijne. En uiteindelijk ook niet van de
kinderen. We horen ze nauwelijks over
Naam: Marion
Ariens
Leeftijd: 42
Beroep: eigenaar
Reisredactie, on
der meer in schrij
ven over reizen
gespecialiseerd
het zwembad of strand achteraf, het
zijn de belevenissen die blijven hangen.
„Als je met kinderen in het hoogsei
zoen reist, is plannen belangrijk. Cam
pings zijn in die periode vol en een be
zoek aan een nationaal park is een dra
ma als je een halve dag in de rij moet
staan. Dat soort zaken boek ik dus
thuis, de rest laten we aan het toeval
over. Zo wordt vakantie eqn avontuur."
