7 spectrum geven hun eigen toekomst vorm 'Handicaps beschouwen ze als stigmatiserend. Ze schamen zich voor hun omgeving' Zaterdag 4 augustus 2012 Met extra licht van een bureaulamp en een sterk vergrotende loep lukt het deze Cambodjaanse kinde ren de grote letters tot een begrijpelijk ge heel aaneen te rijgen. Foto links: Geld tellen met hulp van een ver grootglas. foto's David de Wit Toen een blind jochie veront waardigd aan Benoit Duchateau- Arminjon vroeg waarom zijn vriendjes wel en hij niet naar school mocht, stond de Frans man met zijn mond vol tanden. In het kamp zette hij een school tje op voor blinde en dove kinde ren. In 1993 ging in Phnom Penh de eerste KT-school voor blinde, slechtziende en dove kinderen open. Acht leerlingen waren er. Nu beheert Krousar Thmey vijf scholen voor blinde, slechtziende en dove kinderen, veelal wezen. Na een of twee jaar gaan ze een deel van de dag naar een gewone school. In 44 plattelandsscholen zijn spe ciale Wassen voor blinde en slechtziende leerlingen. Vijf scho len kennen een gemengde klas met slechtziende kinderen tussen gewone leerlingen. Honderden gehandicapte leerlingen profite ren ervan. In totaal heeft KT ze venduizend kinderen geholpen. Pin Vito is een van hen. De 14-ja- rige jongen zit samen met zijn twee jaar oudere broer Virak op de School for Deaf and Blind in Battambang. Beide jongens heb ben staaroperaties ondergaan. Die hebben een beetje geholpen. Behalve braille kan Vito grote drukletters lezenVirak wil ac countant worden en Vito muziek leraar. Spontaan haalt hij zijn tro tevoorschijn, een traditioneel tweesnarig strijkinstrument. Door zijn slechte ogen kan hij geen noot lezen. Muziek heeft hij zich op gehoor eigen gemaakt. Keo Phiroth (15), leerling van groep 5 op de school in Kampot, is minder gelukkig. Zijn ouders verbieden een noodzakelijke staaroperatie aan beide ogen. Een oogprobleem bij een broertje was vanzelf overgegaan, dus zal dat bij Phiroth ook wel gebeuren. „Door onwetendheid en vooroor delen liggen ouders vaak dwars," vertelt Karin van Dijk uit Deven ter. „Handicaps beschouwen ze als stigmatiserend. Ze schamen zich voor hun omgeving." ABC en KT steken veel tijd en energie in het bewerken van ouders om hun blinde of slecht ziende kinderen te laten opere ren of naar een (blinden)school te sturen. Van Dijk werkt al 35 jaar als advi seur, consultant en trainer voor blinden en slechtzienden in ont wikkelingslanden in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Acht tot tien keer per jaar verblijft ze enkele weken in zo'n land om overhe den, ziekenhuizen, onderwijs instellingen en organisaties te ad viseren, kinderen te onderzoe ken, trainingen te verzorgen en te helpen met het opstellen van beleidsplannen en curricula. Kinderen vormen haar drijfveer. „Ik wil blinde en slechtziende kin deren een beter bestaan bezorgen voor de volgende vijftig jaar van hun leven." Ze speelde een belangrijke rol bij het opzetten van de geïntegreer de klassen op openbare scholen in Cambodja en hielp het lespro gramma schrijven. Met KT werkt ze intensief samen, evenals met het oogziekenhuis in Takeo. Dat voert jaarlijks 48.000 consulten en 2.500 oogoperaties uit. Op de KT-school in Siem Reap bekijkt de vrijwel blinde Loy Luy de ver slaggever op een bijzondere ma nier: met zijn tien vingers. Die gaan van kruin tot voetzolen. In een uurtje tijd maken zijn krachti ge vingers alle spieren soepel. Dat kost 7 dollar. Luy is een van de duizenden blinde masseurs in Cambodja. Zijn vrouw Oeut Him is eveneens blind. Lang hebben ze geaarzeld over een kind. Nu is ze zwanger en is hun vurige wens dat hun zoon of dochter straks kan zien. De tijd is voorbij dat blinde of slechtziende jongelui in Cambod ja alleen maar een opleiding tot masseur konden volgen of de straat op moesten om te bedelen. KT stimuleert leerlingen vervolg opleidingen te doen en blijft hen begeleiden. Oud-studenten van de KT-scholen zijn leraren, wer ken aan het omzetten van boe ken in braille, runnen eigen be drijfjes, zijn werkzaam in de IT, als receptionist, boer of kleerma ker of verdienen als muzikanten de kost. Een enkeling valt terug tot het leven op straat, als bede laar. KT is trots op de drie oud-leerlin gen die hun universitaire oplei ding hebben afgerond en de twin tig die nu aan een universiteit stu deren. Deze succesverhalen ster ken Boun Mao in zijn opvattin gen. „Boeddhisten geloven in kar ma, het dogma dat vorige levens je lot bepalen. Handicaps zijn je straf voor zonden in een vorig le ven. Dat.is onzin, Het gaat om medische problemen, ongeluk ken of zoals in mijn geval, erger. De kinderen van de KT-scholen bewijzen dat een mens zijn eigen bestaan kan verbeteren." reageren? spectrum@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 67