Spelen, dieren, bun
3
zaterdag 4 augustus
2012
haar of ze het zeilen nooit beu is
geraakt. „Na twee jaar varen in de
Optimist was ik het zeilen eigen
lijk zat", vertelt Jolien. „Maar van
mijn vader moest ik door blijven
gaan. Toen ik eenmaal in de Yng-
ling mocht, kreeg ik er weer ple
zier in. Ik ben blij dat mijn vader
me zo heeft 'aangespoord om te
blijven zeilen, anders had ik dit al
lemaal niet gehad."
Zeilen zit in de familie, Joliens opa
was ook een fanatieke zeiler. De fa
milie heeft drie zeilboten in bezit,
maar Baby Blue is de favoriet van
Jolien. „Hij is lekker log en stuitert
niet zo op de golven. Sommige bo
ten scheppen meteen water bij gro
te golven, deze niet."
Hoe is ze op het idee gekomen om
een eigen bedrijfje te beginnen?
„Het begon allemaal in Nieuw-
Zeeland", vertelt Jolien. „Ik leerde
daar een jongen kennen die in
dienst van een zeilschool was,
maar handen te kort kwam. Ik
ben hem gaan helpen en toen reali
seerde ik me dat ik zoiets ook zelf
zou kunnen starten in Neder
land."
Sinds april dit jaar is Joliens be-
"drijfje een feit. In de vakanties is
ze iedere dag beschikbaar. Jolien
studeert Sport- en Bewegings Edu
catie op de Hogeschool Zeeland in
Vlissingen, maar in de weekenden
probeert ze zoveel mogelijk op
haar boot te zitten. Ook dan kun
nen er vaarten geboekt worden.
Dit is het eerste jaar dat Jolien echt
vakantie voor zichzelf gaat hou
den. „De afgelopen vier jaar heb ik
in Italië en Nieuw-Zeeland ge
werkt bij watersportbedrijven. Ik
heb onder andere lesgegeven in
golfsurfen, zeilen en snorkelen.
Nu ga ik lekker voor mijzelf golf
surfen in Frankrijk."
Dankzij haar sport komt Jolien
dus op veel mooie plekken. „Vorig
jaar ben ik samen met mijn fami
lie en Baby Blue in elf uur Het Ka
naal over gevaren, naar London.
Toen hebben we nog onder de To
wer Bridge gelegen. Een week zijn
we er gebleven, 's nachts sliepen
we gewoon op de boot. Dat slaapt
echt goed, want je wordt lekker in
slaap gewiegd."
De langste reis die Jolien ooit met
haar boot maakte, was over de
Oostzee naar Denemarken. „Sa
men met een paar vrienden ben ik
toen zes weken onderweg ge
weest. Tussendoor legden we wel
in verschillende haventjes aan.
Toen ik terug in Nederland was,
heb ik meteen de grond gekust!
Maar na een week begon het te
kriebelen en wilde ik het water
weer op."
„Het mooiste plekje waar ik ooit
geweest ben is Elba, in Italië", ver
volgt Jolien. „Je hebt daar een
prachtige blauwe zee, het is er lek
ker warm en je hebt er tenminste
geen regenjas nodig."
Eenmaal weggevaren hebben
we een prachtig zicht over
Veere en de beboste oevers
van het Veerse Meer. Vaste prik in
het programma is herten spotten
op één van de vele eilandjes die
het Veerse Meer rijk is. Dat ge
beurt onder het genot van een bo
lus en een kop koffie. Het plekje
waar Jolien aanlegt, noemt zij 'de
Haringvreter'.
Toeristen zijn overigens gewaar
schuwd, want Jolien houdt wel
van een geintje op z'n tijd. „Ik heb
Belgische gasten wel eens wijsge
maakt dat er een bolusboom op
het eiland groeide."
Maar over haar bedrijf is Jolien
bloedserieus. „Nieuw-Zeeland is
mijn einddoel", vertelt ze als we
koffie zitten te drinken op 'de Ha
ringvreter'. „Tijdens mijn jaar Bui
tensport op het CIOS heb ik een
aantal mensen ontmoet, met wie
ik plannen heb gemaakt. We wil
len graag een camping beginnen
bij het plaatsje Raglan, in het noor
den van het land. Dat gebied is erg
geschikt voor bergsporten, maar er
wordt nog niks mee gedaan. Daar
om willen we ons ook richten op
materiaalverhuur en het aanbie
den van berg- en watersporten."
Vandaag, zaterdag, vertrekt Jolien
naar Frankrijk, maar vanaf 16 au
gustus is zij weer beschikbaar voor
boekingen op het Veerse Meer. Er
kunnen 5 tot 6 personen per rond
vaart mee.
www.sailingveersemeer.nl Jolien treft voorbereidingen om weg te varen.
/vs6 tweets
Vakantie vieren met een laag bud
get vergt wat creativiteit. De Zo-
merkrant zoekt naar de mogelijk
heden. Vandaag: Speel- en info-
park Croede Podium.
door Martïjjmi de Kominig
Het is lastig in één of
twee woorden te om
schrijven wat Groede Po
dium precies is. Eigenlijk vormt
de overwegend beboste lap
grond tussen het West-Zeeuws-
Vlaamse dorp Groede en de na
bijgelegen kust een speelpark,
kinderboerderij, natuurgebied,
informatiecentrum en horeca-
voorziening inéén. En dan heb
ben we nog niet eens alle func
ties genoemd.
Het gebied was in de Tweede
Wereldoorlog een 'bunkerpark'
van de Duitsers. Daarna stond
het enkele tientallen jaren be
kend als 'het hertenkamp'. De
functies van toen - spelen en die
ren - bestaan nog steeds, maar
dan uitgebreider.
De speeltuin is er niet één met
een gewone schommel en een
wip, maar voorzien van klim-
en klauterobjecten, een groot wa-
terspel en een labyrint.
Ook de bunkers zijn gewoon toe
gankelijk. Leuk om op ontdek
kingstocht te gaan, maar ook
leerzaam voor volwassenen. De
bijgeplaatste panelen en vooral
de informatie in het hoofdge
bouw vertellen over de historie
van het park en de geschiedenis
van de streek.
Omdat er een fietspad (en fiets-
knooppuntroute) dwars door
heen loopt, wordt Groede Po
dium ook aangedaan door on
voorziene, vaak verraste gasten.
Die verbazen zich erover dat al
les gratis is. Groede Podium pro
beert inkomsten te halen uit de
horecavoorziening op het park.
Die kan ook worden afgehuurd
door groepen.
www.groedepodium.nl
Bunkers verkennen bij Groede Podium.
