VS en VN
oneens over
cokemakers
81 buiten an
Turkije is
de stille basis van
naar chick fii-A Flyer verandert leven van eenzame Jerr
Terwijl in Syrië de oorlog in volle hevigheid woedt, speelt er
in het naburige Turkije een veel stiller deel van de strijd zich
af: die van de Amerikaanse en Arabische hulp aan de rebellen.
Zoenende homo's T-i 1 1 T CC
—L
vrijdag 3 augustus 2012
IHtrfilfilTlfTV"iHTillinMiTtrTOrBCBmm rT,---~—-j~
Peru marktleider, Bolivia tweede
Dat Peru bovenaan staat
lijdt geen twijfel. Maar dat
er tussen de cijfers van de
VN en de VS 77 procent ver
schil zit waar het gaat om
Colombia, is wel raar.
door onze correspondent
Jan-Albert Hootsen
Peru heeft bij de Olympi
sche Spelen nog niets ge
wonnen, maar bij dq
drugshandel heeft het wel
goud veroverd. Het Andesland is
de grootste cocaïneproducent ter
wereld, een twijfelachtige titel die
werd overgenomen van het noor
delijke buurland Colombia.
Uit de jaarlijkse rapportage over co-
caïneproductie van de Amerikaan
se regering blijkt dat Peru vorig
jaar 385 ton coke produceerde, ge
volgd door Bolivia met 292 ton. Co
lombia staat met 195 ton op de der
de plaats. Daarmee zou de produc
tie in Colombia ten opzichte van
2010 met een kwart zijn gedaald.
Gil Kerlikowske, de Amerikaanse
'drugstsaar': „Dit is het resultaat
van bijna een decennium inspan
ningen." Het Witte Huis gaat er
prat op dat hun Plan Colombia,
een pakket militaire hulp om
drugs te bestrijden, resultaat ople
vert.
Vorige week publiceerden de Vere
nigde Naties een rapport over co
caïne. Ook daarin werd Peru als
marktleider bestempeld. Maar
over Colombia hadden de VN een
heel ander beeld. Colombia produ
ceerde, in vergelijking met 2010,
1 procent minder coke: 345 ton.
Dat is 77 procent meer dan in de
Amerikaanse cijfers.
De drugshandel is uiterst schim
mig. Betrouwbare gegevens zijn
moeilijk te krijgen. Drugsbaron
nen publiceren geen jaarcijfers.
Maar juist omdat de VS en VN de
enige instanties zijn die de cocaïne-
productie becijferen, is een ver
schil van 77 procent wel heel erg
groot. Dat is zorgwekkend, meent
Edward Fox van denktank InSight.
„Terwijl de VN uitgebreid hun me
thodologie verantwoorden, stellen
de Amerikanen slechts dat hun cij
fers voor '95 procent' nauwkeurig
zijn. Wat dat inhoudt is onduide
lijk."
Rapporten over drugshandel zijn
voor de Amerikaanse regering be
langrijk, zeker nu Latijns-Ameri
kaanse leiders steeds meer kritiek
uiten op de drugsoorlog. Als de
Verenigde Staten geen succesvolle
resultaten kunnen presenteren,
wordt het moeilijk om het an-
ti-drugsbeleid, dat sinds 1972 ruim
één biljoen dollar en meer dan
100.000 levens heeft gekost, te ver
antwoorden.
De Amerikanen wekken nu de
schijn de cijfers in hun voordeel
aan te dikken. Bovendien suggere
ren beide rapporten dat, zelfs al
zou in Colombia de productie af
nemen, die in Bolivia en Peru ge
woon stijgt. Dus lijkt het er sterk
op dat qr sprake is van het aloude
'waterbedeffect" als er op één
hoek van het matras wordt ge
duwd, stroomt het water gewoon
naar een andere plek.
door Carel Goseling
DEN HAAG - In het zuiden van Tur
kije ligt de luchtmachtbasis Incir-
lik. Die wordt niet alleen door Tur
ken gebruikt, maar ook de US Air-
force zit er met vijfduizend man.
En de Britse RAF met een paar
honderd. Incirlik vervult een ui
terst belangrijke rol bij de verdedi
ging van de NAVO. Daarnaast ge
bruiken de Amerikanen de basis
met name voor transporten rich
ting Afghanistan en als steunpunt
bij missies in het Midden-Oosten.
Op het complex zit volgens be
trouwbare bronnen sinds kort een
geheime commandocentrale voor
operaties in het door burgeroorlog
verscheurde Syrië. In de centrale
werken niet alleen Turken maar
ook Amerikanen, alsmede verte
genwoordigers van de Syrische na
tionale raad (het 'bestuur' van de
opstandelingen), het Vrije Syrische
Leger, Saudi-Arabië en Qatar.
In de commandocentrale worden
de operaties van de tegenstanders
van de Syrische president Bashar
al-Assad voorbereid. Hier worden
de logistieke problemen opgelost
en wordt gesproken over het leni
gen van de noden van het Vrije Sy
rische Leger, inclusief de levering
van zware wapens.
Op de basis hebben de Amerika
nen grote wapenvoorraden liggen.
Er zijn ook drones gestationeerd:
onbemande vliegtuigjes die kun
nen spioneren maar ook gerichte
aanvallen kunnen uitvoeren.
De Amerikanen ter plekke beschik
ken ook over een uitstekend uitge
ruste inlichtingenafdeling. Deze
week werd bekend dat de Ameri
kaanse president Obama een de
creet had getekend dat het de CIA
en andere geheime diensten moge
lijk maakt de Syrische opstandelin
gen te gaan ondersteunen. Waar
die steun exact uit bestaat, is top se
cret. Begin 2011 tekende Obama
Een massagraf in Damascus. Volgens de oppositie hebben Assads troepen
systematisch mensen gedood in wijken van de Syrische hoofdstad, foto AP
een soortgelijk decreet inzake Libië
en de strijd tegen Muammar Kad-
dafi. De VN stond destijds het zen
den van grondtroepen niet toe. La-
_ter bleek het in de Libische woes
tijn te hebben gewemeld van de
'geheime' eenheden.
Volgens Patrick Ventrell, zegsman
van minister Hillary Clinton (bui
tenlandse zaken), geven de Ameri
kanen 'tientallen miljoenen' dol
lars steun aan de Syrische opstan
delingen. Het gaat daarbij niet al
leen om humanitaire hulp maar
ook om zogenoemde non lethal
hulp, wapentuig dat de tegenstan
der niet kan doden.
Desgevraagd becijferde Ventrell de
humanitaire hulp op 64 miljoen
dollar, de non lethal hulp op 25 mil
joen dollar. Specifieker wilde hij
niet worden. In een tussenzin rep
te hij wel over 'communicatieappa
ratuur' die moet helpen de organi-
LONDEN - De Amerikaanse fastfood
keten Chick-fil-A is het middelpunt
geworden van de strijd over het ho
mohuwelijk. Rick Santorum en Mi
ke Huckabee, voormalige Republi
keinse kandidaten voor het presi
dentschap, hebben Amerikanen
met 'traditionele waarden' opgeroe
pen juist daar een burger te gaan
eten. Aanhangers van legalisering
van het homohuwelijk hebben ho
mostellen gevraagd vandaag naar
een zaak van de keten te gaan en el
kaar daar uitgebreid te zoenen.
Chick-fil-A heeft een streng christe
lijke achtergrond. Bestuursvoorzit
ter Dan Cathy steunt met miljoe
nen dollars organisaties die strij
den tegen het homohuwelijk. Via
Twitter en Facebook hebben dui
zenden Amerikanen laten weten
nooit meer een voet in een van de
ruim 1600 Chick-fïl-A-zaken te zet
ten. De burgemeesters van Boston
en San Francisco hebben zich open
lijk afgevraagd of de keten in hun
stad nog iets te zoeken heeft.
door onze correspondent
Hanneke Keultjes
NEW YORK - 'Als iemand wil praten
over wat dan ook, bel me: (347)
469-3173. Jeff, een eenzame vent.'
Eind vorig jaar hing Jeff Ragsdale
in New York 35 gele flyers met die
tekst op. Inmiddels heeft hij
70.000 telefoontjes en duizenden
sms'jes gekregen, zijn meest opval
lende reacties gebundeld in een
boek en wordt er onderhandeld
over een film.
Zeifis Ragsdale (40) stomverbaasd
over de impact van zijn actie. Op
een bank in Central Park vertelt
hij hoe slecht hij zich voelde in
het najaar van 2011. „De relatie
met mijn vriendin was uitgegaan
en ik wist niet hoe ik daarmee om
moest gaan." Het zat Ragsdale niet
mee in het leven. Hij had een on
gelukkige jeugd en zijn ouders
overleden toen hij jong was. Zes
jaar geleden verhuisde hij van de
Jeff Ragsdale
westelijke staat Washington naar
New York. Daar ontmoette hij zijn
ex. „Na drie weken gingen we sa
menwonen. Te snel ja, maar ik
was zo verliefd. Ik dacht dat we
gingen trouwen en maakte me to
taal afhankelijk van haar. Toen zij
wegviel, vluchtte ik in alcohol,
liep rond met veel opgekropte woe
de en had suïcidale gedachten."
Ragsdale had geen vrienden en
voelde zich eenzaam. „New York
is een competitieve stad. Iedereen
leeft in een tempo van een mil
joen kilometer per uur. Op een
zaamheid rust een stigma. Als je
eenzaam bent, ben je een 'loser'."
In een opwelling typte hij de tekst
voor zijn flyer. Hij liet 35 kopieën
maken, op knalgeel papier. Hij
hing ze op lantaarnpalen kriskras
door Manhattan. En wachtte af.
„De eerste telefoontjes kwamen
snel. Mensen die me een hart on
der de riem wilden steken. Die me
aanspoorden naar een kerk te
gaan, maar ik geloof niet in God.
Gekken heb ik nauwelijks aan de
lijn gehad." De echte drukte
kwam toen de flyer via Twitter en
Facebook werd verspreid. Toen
kwamen de telefoontjes en sms'jes-
uit de hele wereld. Duizenden per
dag. „Ik word onderhand een be
roemdheid." Hij scrollt door onge
lezen sms'jes heen. De lijst lijkt
eindeloos. Hij leest er een paar
voor: „'Je kunt net zo eenzaam
zijn in de woestijn als op Times
Square', stuurt een man uit Sau
di-Arabië. 'Kop op', schreef een
vrouw uit Canada. En ik moet er
nog 283 lezen."
Het beantwoorden van zijn tele
foon is een dagtaak geworden. Hij
is in overleg met een organisatie
die het nummer kan overnemen,
zodat zijn telefoon altijd opgeno
men wordt. „Het is vermoeiend.
Sommige dagen hang ik zestien
uur per dag aan de telefoon. Ik heb
gemerkt dat er veel eenzaamheid
is en dat er veel mensen zijn die
het zich aantrekken. Ik spreek met
mensen die bedlegerig zijn, die
het huis niet uit kunnen. Die vin
den het fijn om met mij te pra
ten." Ragsdale heeft er twintig goe
de vrienden aan over gehouden.
„Ze zeggen dat ik van mezelf moet
houden. Dat probeer ik. Ik voel
me nu veel beter."
